Gliese 710

Gliese 710
Αστερισμός:	Όφις
Συντεταγμένες (εποχή 2000.0)[1]:	α = 18^h:19^m:50,8^s, δ = −01°.56′.19″
Φαινόμενο μέγεθος:	9,66[2] (9,65 έως 9,69)[3]
Φασματικός τύπος:	K7 Vk[4]
Απόσταση από τη Γη:	62,25 ± 0,02 έτη φωτός
Εναλλακτικές ονομασίες:	BD−01°3474, HD 168442, HIP 89825, NSV 10635[2]

Με τις ονομασίες Gliese 710 (GJ 710) ή HIP 89825 είναι κυρίως γνωστός ένας αστέρας με μάζα μικρότερη της ηλιακής στον αστερισμό Όφι. Το αξιοσημείωτο με αυτόν τον αστέρα είναι ότι κατευθύνεται σχεδόν ακριβώς προς εμάς, προς το Ηλιακό Σύστημα, πλησιάζοντας με ταχύτητα^[5] 52.300 χιλιόμετρα την ώρα. Εκτιμάται ότι σε περίπου 1,3 εκατομμύριο έτη θα περάσει σε μια ελάχιστη απόσταση 0,166 έτος φωτός^[5] (περίπου 1,60 τρισεκατομμύριο χιλιόμετρα ή 25 φορές πιο κοντά μας από όσο βρίσκεται ο σήμερα κοντινότερος αστέρας Εγγύτατος Κενταύρου).^[6] Παρότι έτσι σήμερα είναι αόρατος με γυμνό μάτι, ο Gliese 710 θα φαίνεται τότε φωτεινότερος στον γήινο ουρανό από όλους τους απλανείς αστέρες, ακόμα και από τον Σείριο, έχοντας φαινόμενο μέγεθος περίπου −2,7.

Αστροφυσικά δεδομένα

Ο Gliese 710 είναι πορτοκαλί άστρο-νάνος (με φασματικό τύπο K7 Vk) της Κύριας ακολουθίας, δηλαδή όπως και ο Ήλιος παράγει ενέργεια κυρίως με πυρηνική σύντηξη του υδρογόνου στην κεντρική περιοχή του. Το φάσμα του περιέχει γραμμές απορροφήσεως απο τη διαστρική ύλη, που υποδηλώνεται με το μικρό «k» στον φασματικό τύπο του. Ο δείκτης χρώματος (B−V) του φωτός του είναι^[2] +1,37, που αντιστοιχεί σε επιφανειακή ή ενεργό θερμοκρασία 4.143 K περίπου^[7]. Η διάμετρος του αστέρα ισούται περίπου^[7] με το 58% της διαμέτρου του Ήλιου, κάτι που σε συνδυασμό με την ενεργό θερμοκρασία αντιστοιχεί σε απόλυτη βολομετρική λαμπρότητα ίση με 9,1% της ηλιακής^[7] και απόλυτη οπτική λαμπρότητα 22 φορές μικρότερη^{[note 1]} από την αντίστοιχη του Ήλιου. Αυτή η λαμπρότητα (φωτιστική ισχύς) αντιστοιχεί σε απόλυτο μέγεθος^[8] +8,20 έναντι +4,79 του Ήλιου. Η μεταλλικότητα του Gliese 710 είναι ελαφρώς μικρότερη^[7] της ηλιακής, με [Fe/H] = −0,11.

Η ηλικία του Gliese 710 εκτιμάται^[9] σε 300 εκατομμύρια έτη, επειδή ωστόσο η μάζα του υπολογίζεται^[7] στο 57% της μάζας του Ήλιου, θεωρείται νεαρότατος αστέρας. Υπάρχει η υποψία^[3] ότι είναι ελαφρώς μεταβλητός αστέρας, που μπορεί να μεταβάλλει το απόλυτο μέγεθός του μεταξύ^{[note 2]} 8,19 και 8,23. Δεν έχει ανιχνευθεί κάποιος πλανήτης ή πλανήτες να περιφέρονται γύρω από τον Gliese 710.

Λεπτομέρειες για την πλησιέστερη προσέγγιση

Αρχικώς, σε δημοσίευση του 2010, οι Bobylev κ.ά. ανέφεραν ότι ο Gliese 710 έχει πιθανότητα 86% να διέλθει μέσα από το Νέφος του Όορτ, αν υποτεθεί ότι αυτό έχει σχήμα σφαιροειδές με μεγάλο και μικρό ημιάξονα 80 και 100 χιλιάδες AU αντιστοίχως. Η απόσταση της πλησιέστερης προσεγγίσεως του αστέρα στον Ήλιο είναι γενικώς δύσκολο να υπολογισθεί με ακρίβεια, καθώς εξαρτάται πολύ από τη σημερινή θέση και διανυσματική ταχύτητά του. Οι Bobylev κ.ά. εκτίμησαν ότι ο Gliese 710 θα περνούσε σε ελάχιστη απόσταση 0,311 ± 0,167 παρσέκ (1,014 ± 0,545 έτος φωτός) από τον Ήλιο^[10], δηλαδή με ένα μεγάλο σχετικό σφάλμα. Υπήρχε ακόμη και μια πιθανότητα 1 στις 10 χιλιάδες ο αστέρας να διεισδύσει στην περιοχή των χιλίων AU από τον Ήλιο, όπου η επίδρασή του σε σώματα της Ζώνη του Κάιπερ θα ήταν σημαντική.

Τα αποτελέσματα νέων υπολογισμών με δεδομένα (DR3) από τη διαστημική αποστολή Γαία υποδεικνύουν, με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια^[5], ότι η κοντινότερη διέλευση του Gliese 710 θα είναι κατά μέσο όρο λίγο πλησιέστερη, στο 0,051 ± 0,003 παρσέκ (10.635 ± 500 AU), και ότι θα λάβει χώρα σε 1,29 ± 0,04 εκατομμύριο έτη. Η επίδραση μιας τέτοιας διελεύσεως στην τροχιά του συστήματος Πλούτωνα-Χάροντα (και στην κλασική ζώνη των υπερποσειδώνιων σωμάτων) θα είναι αμελητέα. Από την άλλη, ο Gliese 710 θα διασχίσει το εξωτερικο μέρος του Νέφους του Όορτ (ερχόμενος πολύ πλησιέστερα από τις 100 χιλιάδες AU ή 0,48 παρσέκ) και θα φθάσει στα όρια του εσωτερικού Νέφους του Όορτ (20 χιλιάδες AU). Θα υπάρχει έτσι η πιθανότητα να διαταράξει βαρυτικώς το Νέφος, αρκετά ώστε να «στείλει» εκατομμύρια κομητικούς πυρήνες στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα επί εκατοντάδες χιλιάδες έτη, που θα δίνουν περίπου δέκα κομήτες ορατούς με γυμνό μάτι από τη Γη κάθε έτος^[11] και ίσως μια πρόσκρουση της Γης με κάποιον από αυτούς. Κατά τους Filip Berski και Piotr Dybczyński ο Gliese 710 θα δώσει την «ισχυρότερα διαταρακτική διέλευση στη μελλοντική ιστορία του Ηλιακού Συστήματος».^[12]

Οι προβλέψεις για τη διέλευση του Gliese 710 από τη γειτονιά του Ήλιου

Πηγή	Έτος υπολογ.	Ελάχιστη απόσταση σε παρσέκ (pc) και έτη φωτός (ly)	Χρόνος έως την εγγύτερη διέλευση (εκατομμύρια έτη)
[13]	1999	0,34 ± 0,18 pc (1,11 ± 0,59 ly)	1,36 ± 0,04
[10]	Μάρτιος 2010	0,311 ± 0,167 pc (1,01 ± 0,54 ly)	1,45 ± 0,06
[14]	Νοέμβριος 2016	0,0648 ± 0,0303 pc (0,211 ± 0,099 ly)	1,35
[6]	Μάιος 2018	0,052 ± 0,01 pc (0,170 ± 0,033 ly)	1,28 ± 0,05
[15]	Μάιος 2018	0,0676 ± 0,0157 pc (0,220 ± 0,051 ly)	1,281
[5]	Δεκέμβριος 2020	0,051 ± 0,003 pc (0,1663 ± 0,0098 ly)	1,29 ± 0,04
[16]	Ιούνιος 2022	0,052 ± 0,002 pc (0,1696 ± 0,0065 ly)	1,29 ± 0,02

• «Gliese 710» είναι ο τίτλος τραγουδιού του αυστραλιανού μουσικού συγκροτήματος «King Gizzard & the Lizard Wizard» σε άλμπουμ του 2022.

Δείτε επίσης

• Κατάλογος των κοντινότερων αστέρων και φαιών νάνων (ο
• Κατάλογος αστέρων του Όφεως

Σημειώσεις

1. Χρησιμοποιώντας το απόλυτο οπτικό μέγεθος του Gliese 710 ${\displaystyle \scriptstyle M_{V_{\ast }}=8.20}$ και το απόλυτο οπτικό μέγεθος του Ήλιου ${\displaystyle \scriptstyle M_{V_{\odot }}=4.83}$, η οπτική φωτεινότητα μπορεί να υπολογιστεί ως ${\displaystyle \scriptstyle {\frac {L_{V_{\ast }}}{L_{V_{\odot }}}}=10^{0.4\left(M_{V_{\odot }}-M_{V_{\ast }}\right)}}$
2. Από το φαινόμενο μέγεθος και την παράλλαξη: ${\displaystyle \scriptstyle M_{V}=m_{V}+5+5\log _{10}\left({\frac {\mathrm {parallax\ in\ milliarcseconds} }{1000}}\right)}$

Παραπομπές

1. de la Fuente Marcos, Raúl και de la Fuente Marcos, Carlos (2018): «An Independent Confirmation of the Future Flyby of Gliese 710 to the Solar System Using Gaia», Research Notes of the AAS, τόμ. 2 (2), σελ. 30, arXiv:1805.02644
2. «GJ 710». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019. 
3. Kukarkin, B.V.· και άλλοι. (1971). «The third edition containing information on 20437 variable stars discovered and designated till 1968». General Catalogue of Variable Stars. General Catalogue of Variable Stars (3η έκδοση). Bibcode:1971GCVS3.C......0K. 
4. Gray, R.O. και άλλοι. (Ιούλιος 2006). «Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 parsecs: The Northern Sample I». The Astronomical Journal 132 (1): 161-170. doi:10.1086/504637. Bibcode: 2006AJ....132..161G. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-07_132_1/page/161. 
5. de la Fuente Marcos, Raúl; de la Fuente Marcos, Carlos (2020). «An Update on the Future Flyby of Gliese 710 to the Solar System Using Gaia EDR3: Slightly Closer and a Tad Later than Previous Estimates». Research Notes of the AAS 4 (12): 222. doi:10.3847/2515-5172/abd18d. Bibcode: 2020RNAAS...4..222D. 
6. de la Fuente Marcos, Raúl; de la Fuente Marcos, Carlos (2018). «An Independent Confirmation of the Future Flyby of Gliese 710 to the Solar System Using Gaia». Research Notes of the AAS 2 (2): 30. doi:10.3847/2515-5172/aac2d0. Bibcode: 2018RNAAS...2...30D. 
7. Schweitzer, A. και άλλοι. (Μάιος 2019). «The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs. Different roads to radii and masses of the target stars». Astronomy & Astrophysics 625: 16. doi:10.1051/0004-6361/201834965. A68. Bibcode: 2019A&A...625A..68S. 
8. Koen, C.; Kilkenny, D.; Van Wyk, F.; Marang, F. (2010). «UBV(RI)C JHK observations of Hipparcos-selected nearby stars». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 403 (4): 1949. doi:10.1111/j.1365-2966.2009.16182.x. Bibcode: 2010MNRAS.403.1949K. 
9. Passegger, V.M.; Schweitzer, A.; Shulyak, D.; Nagel, E.; Hauschildt, P.H.; Reiners, A.; Amado, P.J.; Caballero, J.A. και άλλοι. (2019). «The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs. Photospheric parameters of target stars from high-resolution spectroscopy. II. Simultaneous multiwavelength range modeling of activity insensitive lines». Astronomy and Astrophysics 627: 627. doi:10.1051/0004-6361/201935679. Bibcode: 2019A&A...627A.161P. 
10. Bobylev, Vadim V. (Μάρτιος 2010). «Searching for Stars Closely Encountering with the Solar System». Astronomy Letters 36 (3): 220-226. doi:10.1134/S1063773710030060. Bibcode: 2010AstL...36..220B. 
11. Dorminey, Bruce. «Solar System's Next Close Encounter Will Be With Gliese 710, Say Astronomers». Forbes. https://www.forbes.com/sites/brucedorminey/2016/12/22/solar-systems-next-close-encounter-will-be-with-gliese-710-say-astronomers/#49d76a4b993d. Ανακτήθηκε στις 2016-12-24. 
12. Dvorsky, George. «Incoming Star Could Spawn Swarms of Comets When It Passes Our Sun». Gizmodo. https://gizmodo.com/incoming-star-could-spawn-swarms-of-comets-when-it-pass-1790406698. Ανακτήθηκε στις 2016-12-24. 
13. García-Sánchez, J.; Preston, Robert A. και άλλοι. (1999). «Stellar encounters with the Oort cloud based on Hipparcos data». The Astronomical Journal 117 (2): 1042-1055. doi:10.1086/300723. Bibcode: 1999AJ....117.1042G. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_1999-02_117_2/page/n407. 
14. Berski, Filip; Dybczyński, Piotr A. (2016-11-01). «Gliese 710 will pass the Sun even closer». Astronomy & Astrophysics 595: L10. doi:10.1051/0004-6361/201629835. ISSN 0004-6361. Bibcode: 2016A&A...595L..10B. 
15. Bailer-Jones, C.A.L.; Rybizki, J; Andrae, R.; Fouesnea, M. (2018). «New stellar encounters discovered in the second Gaia data release». Astronomy & Astrophysics 616: A37. doi:10.1051/0004-6361/201833456. Bibcode: 2018A&A...616A..37B. 
16. de la Fuente Marcos, Raúl; de la Fuente Marcos, Carlos (2022). «An Update on the Future Flyby of Gliese 710 to the Solar System Using Gaia DR3: Flyby Parameters Reproduced, Uncertainties Reduced». Research Notes of the AAS 6 (6): 136. doi:10.3847/2515-5172/ac7b95. Bibcode: 2022RNAAS...6..136D. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο αστέρας Αρχειοθετήθηκε 2021-03-30 στο Wayback Machine. στο SolStation.com
• Φωτογραφία από το Wikisky
• Ο HD 168442 στη βάση δεδομένων SIMBAD