John Carter: Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Άντριου Στάντον |
Παραγωγή | Walt Disney Pictures |
Σενάριο | Άντριου Στάντον Μαρκ Άντριους Μάικλ Σάμπον (σενάριο) Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ (βιβλίο) |
Βασισμένο σε | A Princess of Mars |
Πρωταγωνιστές | Τέιλορ Κιτς Λιν Κόλινς Γουίλεμ Νταφόε |
Μουσική | Μάικλ Τζιακίνο |
Τραγούδι | Μάικλ Τζακίνο |
Φωτογραφία | Ντάνιελ Μίντελ |
Μοντάζ | Eric Zumbrunnen |
Ενδυματολόγος | Mayes C. Rubeo |
Εταιρεία παραγωγής | Walt Disney Pictures |
Διανομή | Walt Disney Studios Motion Pictures, Netflix και Disney+ |
Πρώτη προβολή | 9 Μαρτίου 2012 |
Διάρκεια | 132 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το John Carter: Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους (αγγλικά: John Carter) είναι αμερικανική περιπετειώδης ταινία επιστημονικής φαντασίας, παραγωγής 2012, με κεντρικό ήρωα τον Τζον Κάρτερ, βασικό πρωταγωνιστή της 11τομης σειράς βιβλίων Barsoom του Αμερικανού συγγραφέα Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ. Στην ταινία, ο πρώην λοχαγός του Αμερικανικού Εμφυλίου Τζον Κάρτερ (Τέιλορ Κιτς) μεταφέρεται στον Άρη (Μπάρσουμ για τους γηγενείς), όπου εκεί βρίσκεται μπλεγμένος σε μια αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στις φυλές του πλανήτη και τους ηγεμόνες τους, τον Ταρς Τάρκας/Tars Tarkas (Γουίλεμ Νταφόε) και την Πριγκίπισσα Ντέγια Τόρις/Dejah Thoris (Λιν Κόλινς). Ο Κάρτερ αποφασίζει να διαλέξει πλευρά και σύντομα η μοίρα του πλανήτη Μπάρσουμ και των κατοίκων του βρίσκεται στα χέρια του. Την ταινία σκηνοθετεί ο Άντριου Στάντον, βασισμένος σε ένα σενάριο που υπογράφει ο ίδιος μαζί και με τους Μαρκ Άντριους και Μάικλ Σάμπον. Η παραγωγή είναι των Τζιμ Μόρις, Κόλιν Γουίλσον και Λίντσεϊ Κόλινς, ενώ η πρωτότυπη μουσική είναι του Μάικλ Τζιακίνο.
Η διανομή της ταινίας στις αίθουσες όλου του κόσμου έγινε από την Walt Disney Pictures και η αμερικάνικη πρεμιέρα της πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαρτίου του 2012. Η έναρξη των γυρισμάτων έγινε τον Νοέμβριο του 2009 και το βασικό στάδιο πραγματοποιήθηκε το διάστημα ανάμεσα στον Ιανουάριο και τον Ιούλιο του 2010. Η συγκεκριμένη παραγωγή αποτελεί την πρώτη live-action σκηνοθετική δουλειά του Άντριου Στάντον, καθώς είναι γνωστότερος ως ο σκηνοθέτης του Ψάχνοντας τον Νέμο (Finding Nemo, 2003) και του ΓΟΥΟΛ·Υ (WALL-E, 2008), δύο από τις πλέον επιτυχημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Pixar. Το John Carter: Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους προβλήθηκε φορμά Digital 3D και IMAX 3D.
Η ταινία είναι βασισμένη κατά ένα μεγάλο μέρος της στο A Princess of Mars, το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε ποτέ με ήρωα τον Τζον Κάρτερ. Το εν λόγω μυθιστόρημα πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο – τότε μηνιαίο – περιοδικό All-Story Magazine, από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Ιούλιο του 1912, ενώ το 1917 ήταν η πρώτη φορά που εκδόθηκε σε μορφή βιβλίου. Ο Τζον Κάρτερ είναι ένας βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου, ο οποίος ως δια μαγείας μεταφέρεται στον πλανήτη Άρη, τον οποίο οι κάτοικοί του αποκαλούν Μπάρσουμ. Από την πρώτη στιγμή πέφτει στα χέρια μιας ντόπιας φυλής βαρβάρων, οι εκπρόσωποι της οποίας διαθέτουν πράσινο δέρμα, έξι άκρα και σουβλερούς χαυλιόδοντες, ενώ το ύψος τους ξεπερνά τα 4 μέτρα. Σύντομα ο Κάρτερ πληροφορείται πως κάποτε ο Μπάρσουμ είχε αρκετά κοινά στοιχεία με τη Γη μας, αλλά μέσα στην τελευταία χιλιετία κατάντησε σταδιακά ένας εξαιρετικά αφιλόξενος τόπος. Καθώς οι ωκεανοί του άρχισαν να εξατμίζονται και η ατμόσφαιρά του να αραιώνει, οι κάτοικοί του άρχισαν να γίνονται όλο και πιο εριστικοί και να αναπτύσσουν πολεμοχαρή συμπεριφορά, φτάνοντας στο σημείο οι διάφορες φυλές του πλανήτη να αντιμάχονται η μία την άλλη με απώτερο στόχο την επιβίωσή τους. Πλέον στην κοινωνία του Μπάρσουμ βασιλεύει ο νόμος του ισχυρότερου. Ο Κάρτερ συνάπτει φιλίες με τον Πράσινο Αρειανό Ταρς Τάρκας/Tars Tarkas και σώζει τη ζωή της ανθρωπόμορφης Πριγκίπισσας Ντέγια Τόρις/Dejah Thoris, μια Κόκκινη Αρειανή η οποία είχε αιχμαλωτιστεί από τους Ταρκς/Tharks, μια φιλοπόλεμη φυλή Πράσινων Αρειανών. Σταδιακά, η υπεράνθρωπη δύναμή του και οι εντυπωσιακές του ικανότητες σε συνθήκες μάχης βοηθούν τον Τζον Κάρτερ να κερδίσει τον σεβασμό των κατοίκων του Μπάρσουμ, με αποτέλεσμα να καταφέρει να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Πράσινων Αρειανών στην προσπάθειά του να οδηγήσει στη νίκη τον λαό της Πριγκίπισσας Τόρις/Thoris, οι οποίοι μάχονται να αποτρέψουν την οριστική εξάλειψη της ατμόσφαιρας του πλανήτη.
Ο Τζον Φαβρό, ο οποίος ήταν υποψήφιος για τη σκηνοθεσία όταν την παραγωγή είχε αναλάβει η Paramount, πραγματοποιεί ένα σύντομο πέρασμα από την ταινία.
To 1931 ο Μπομπ Κλάμπετ, σκηνοθέτης της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων της Warner Bros. Looney Tunes, πλησίασε τον Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ εκδηλώνοντάς του το ενδιαφέρον του να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημά του A Princess of Mars, ως μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων.[1] Ο Μπάροουζ αντιμετώπισε με ενθουσιασμό την πρόταση του Κλάμπετ, συμφωνώντας πως μια κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου με αληθινούς ηθοποιούς, θα αντιμετώπιζε αρκετούς περιορισμούς ως προς την πειστική αναπαράσταση του εξωγήινου περιβάλλοντος όπου διαδραματίζεται η ιστορία του. Ωστόσο, πρότεινε στον Κλάμπετ να γράψει μια δική του ιστορία με πρωταγωνιστή τον Τζον Κάρτερ. Το 1935 ο Κλάμπετ συνεργάστηκε με τον γιο του Μπάροουζ, Τζον Κόλμαν, πάνω σε μια φιλόδοξη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος, χρησιμοποιώντας τεχνικές rotoscoping και animation για να αναπαραστήσει τις σκηνές δράσης της ταινίας, αναθέτοντας σε έναν αθλητή να μιμηθεί τις δυναμικές κινήσεις του Τζον Κάρτερ στις συνθήκες χαμηλής βαρύτητας που επικρατούν στον Άρη. Ο ίδιος ο Κλάμπετ σχεδίασε τους Ταρκς/Tharks, τους Πράσινους Αρειανούς του πλανήτη Μπάρσουμ, στους οποίους και επιχείρησε να προσδώσει μια όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική εμφάνιση, φιλμάροντάς τους να καλπάζουν καβάλα στα οκτάποδα thoats με τα οποία ρίχνονται στη μάχη. Επίσης, γύρισε κάποιες σκηνές στις οποίες ένας στόλος από αστρόπλοια εμφανίζεται να αναδύεται από τον κρατήρα ενός αρειανού ηφαιστείου. Οι επικεφαλής της MGM, η οποία είχε αναλάβει τη διανομή της ταινίας, δήλωσαν ιδιαίτερα εντυπωσιασμένοι από τα πρώτα αυτά δείγματα.[2]
Όταν το 1936 πραγματοποιήθηκαν κάποιες δοκιμαστικές προβολές της ταινίας σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ[3], ωστόσο, η ανταπόκριση των θεατών ήταν κάθε άλλο παρά θετική, καθώς, ιδίως στο κοινό των μικρών επαρχιακών πόλεων, η ιδέα της παρουσίας ενός γήινου στον Άρη φάνταζε εξαιρετικά αλλόκοτη. Αναμενόμενα, η ταινία δεν πήρε ποτέ το «πράσινο φως» και οι επικεφαλής του studio αντιπρότειναν στον Κλάμπετ να αναλάβει να γυρίσει μια σειρά κινουμένων σχεδίων με τις περιπέτειες του Ταρζάν, κάτι που όμως εκείνος απέρριψε. Για τον Κλάμπετ, άλλωστε, η απόφαση της MGM εμπεριείχε μια δόση ειρωνείας, καθώς εκείνη τη χρονιά βγήκε στις αίθουσες σε διανομή Universal η κινηματογραφική μεταφορά του – παραπλήσιας θεματολογίας – Flash Gordon, η οποία και σημείωσε εντυπωσιακή εμπορική επιτυχία. Προφανώς οι επικεφαλής της MGM είχαν την αίσθηση πως οι διαπλανητικές περιπέτειες του Τζον Κάρτερ ήταν κατάλληλες μόνο για το ενήλικο κοινό.
Για πολλά χρόνια το υλικό που είχε γυρίσει ο Κλάμπετ θεωρούνταν χαμένο, ώσπου στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1970, ο εγγονός του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ, Ντάντον, ανακάλυψε κάποια από τα φιλμ που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις δοκιμαστικές προβολές στο αρχείο της εταιρείας του παππού του Edgar Rice Burroughs, Inc.[2] Για την ιστορία, αν η MGM είχε αποφασίσει να διανείμει τελικά το A Princess of Mars του Μπομπ Κλάμπετ, πιθανότατα θα αποτελούσε την πρώτη αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων στην ιστορία που θα προβαλλόταν στις κινηματογραφικές αίθουσες, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Χιονάτη και τους 7 Νάνους (Snow White and the Seven Dwarfs, 1937) της Disney.[4]
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού της δεκαετίας του '50, ο Ρέι Χαριχάουζεν εκδήλωσε ενδιαφέρον να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το A Princess of Mars, αλλά και πάλι δεν άλλαξε κάτι, ώσπου στις αρχές της δεκαετίας του '80 οι παραγωγοί Μάριο Κασάρ και Άντριου Τζ. Βάινα απέκτησαν τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά των διαδραματιζόμενων στον Άρη μυθιστορημάτων του Μπάροουζ, για λογαριασμό της Walt Disney Pictures. Στόχος του studio ήταν να προχωρήσει στη δημιουργία μιας σειράς ταινιών, οι οποίες θα αποτελούσαν το αντίπαλο δέος του Star Wars και του Κόναν, ο Βάρβαρος (Conan the Barbarian, 1982). Ο Τεντ Έλιοτ και ο Τέρι Ρόσιο, ένα εξαιρετικά επιτυχημένο δίδυμο σεναριογράφων, ανέλαβαν τη σεναριακή προσαρμογή τους, ενώ οι Τζον ΜακΤίρναν και Τομ Κρουζ ήταν εκείνοι που οι υπεύθυνοι της Disney επιθυμούσαν να δουν στην καρέκλα του σκηνοθέτη και στον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο, αντίστοιχα. Όταν όμως ο ΜακΤίρναν υποστήριξε πως ο τομέας των ειδικών εφέ ακόμη δεν ήταν αρκετά προηγμένος, ώστε να αναπαραστήσει οπτικά το όραμα του Μπάροουζ σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, το project ναυάγησε για μια ακόμη φορά. Η Disney διατήρησε τις όποιες ελπίδες της με τον – τότε πρόεδρό της – Τζέφρι Κάτζενμπεργκ να εξακολουθεί να αναζητεί τρόπο να μεταφέρει τα μυθιστορήματα στη μεγάλη οθόνη, όμως τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά τους επέστρεψαν στην κυριότητα του ιδρύματος Μπάροουζ.[4]
Όταν κάποια στιγμή ο παραγωγός Τζέιμς Τζακς εντόπισε στην αυτοβιογραφία του Χάρι Νόουλς, δημιουργού του θρυλικού κινηματογραφικού site Ain’t it Cool News, μια υπερενθουσιώδη αναφορά στον λογοτεχνικό ήρωα John Carter of Mars, συνδυασμένη με τη σφοδρή επιθυμία του να παρακολουθήσει στη μεγάλη οθόνη τις περιπέτειές του, θυμήθηκε πως όταν ήταν μικρός είχε διαβάσει και ο ίδιος τα μυθιστορήματα του Μπάροουζ. Ο Τζακς έπεισε τους ανθρώπους της Paramount Pictures να διεκδικήσουν τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά των μυθιστορημάτων, αλλά στο παιχνίδι μπήκε και η επίσης ενδιαφερόμενη Columbia Pictures. Τελικά, η Paramount και ο Τζακς αναδείχθηκαν πλειοδότες και ο τελευταίος επικοινώνησε με τον Νόουλς για να τον συμβουλευτεί σχετικά με τον Τζον Κάρτερ, ενώ προσέλαβε τον Μαρκ Προτόσεβιτς για να γράψει το σενάριο. Το 2003, ο Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ συμφώνησε να αναλάβει τη σκηνοθεσία της ταινίας, έχοντας προηγουμένως διαβάσει το σενάριο που έφτασε στα χέρια του με τη μεσολάβηση του Νόουλς, με τον οποίο είναι φίλοι από παλιά. Μάλιστα, αναγνωρίζοντας τη σημαντική συμβολή του, ο Ροντρίγκεζ του πρότεινε να αναφέρεται το όνομά του στα credits της ταινίας ως ενός εκ των παραγωγών της.[4]
Τα γυρίσματα ήταν προγραμματισμένα να ξεκινήσουν το 2005, με τον Ροντρίγκεζ να σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα ψηφιακά σκηνικά που είχαν δημιουργήσει για τις ανάγκες της ταινίας του Αμαρτωλή Πόλη (Sin City, 2005).[4] Επιπλέον, είχε σκοπό να συνεργαστεί στον σχεδιασμό της παραγωγής με τον Φρανκ Φραζέτα, γνωστό εικονογράφο διαφόρων εκδόσεων με ήρωα τον Τζον Κάρτερ.[5] Ωστόσο, η απόφασή του να αναφέρει το όνομα του διάσημου κομίστα Φρανκ Μίλλερ ως συνσκηνοθέτη του Sin City, τον έφερε σε ανοιχτή ρήξη με το Σωματείο Αμερικανών Σκηνοθετών (Directors Guild of America), με αποτέλεσμα να αποχωρήσει. Μην έχοντας το δικαίωμα να προχωρήσουν στα γυρίσματα με σκηνοθέτη που δεν ανήκει στο Σωματείο, οι εκπρόσωποι της Paramount αναγκάστηκαν τον Οκτώβριο του 2004 να αντικαταστήσουν τον Ροντρίγκεζ με τον Κέρι Κόνραν, ενώ προσέλαβαν και τον Έρεν Κρούγκερ για να ξαναγράψει το σενάριο. Η αυστραλιανή ύπαιθρος επιλέχθηκε ως τόπος διεξαγωγής των γυρισμάτων, αλλά περίπου ένα χρόνο μετά, ο Κόνραν αποχώρησε από την παραγωγή για προσωπικούς λόγους και τον Οκτώβριο του 2005 τον διαδέχθηκε στην καρέκλα του σκηνοθέτη ο Τζον Φαβρό.[4]
Ο Φαβρό και ο (νέος) σεναριογράφος Μαρκ Φέργκους επιθυμούσαν να διατηρήσουν το σενάριο όσο το δυνατόν πιστότερο στο πρωτότυπο υλικό, με τον Τζον Κάρτερ να «παραμένει» βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου και τους Πράσινους Αρειανούς Ταρκς να έχουν 4,5 μέτρα μπόι (τη στιγμή που στα προηγούμενα σενάρια τους είχαν προσδώσει ανθρώπινες διαστάσεις). Ο Φαβρό δικαιολόγησε την απόφασή του, εξηγώντας πως στην περίπτωση που ο Κάρτερ παρουσιαζόταν ως στρατιώτης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για παράδειγμα, θα του ήταν αδύνατο να γνωρίζει πως να ιππεύσει ένα άλογο. Η ταινία θα βασιζόταν στα 3 πρώτα μυθιστορήματα του Μπάροουζ με ήρωα τον Κάρτερ και πιο συγκεκριμένα στα A Princess of Mars, The Gods of Mars και The Warlord of Mars. Εν αντιθέσει με τον Ροντρίγκεζ και τον Κόνραν, ο Φαβρό προτιμούσε να χρησιμοποιήσει παραδοσιακά ειδικά εφέ για τις ανάγκες της ταινίας, αντλώντας έμπνευση από τον Πλανήτη των Πιθήκων (Planet of the Apes, 1968) του Φράνκλιν Τζ. Σάφνερ, καταφεύγοντας στη χρήση ψηφιακών εφέ κατά κύριο λόγο για τη δημιουργία των Αρειανών Ταρκς. Ωστόσο, ο Φαβρό ουδέποτε αντιμετώπισε το όλο project με την απαιτούμενη αφοσίωση, με αποτέλεσμα οι εκπρόσωποι της Paramount να αποφασίσουν τελικά να αποδεσμεύσουν τα κινηματογραφικά δικαιώματα, προτιμώντας να ρίξουν το βάρος τους στην παραγωγή του νέου Star Trek. Ο Φαβρό και ο Φέργκους, από την πλευρά τους, ανέλαβαν τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του Iron Man (2008).[4]
Τον Ιανουάριο του 2007, η Disney επανέκτησε τα δικαιώματα για την κινηματογραφική μεταφορά των μυθιστορημάτων του Μπάροουζ, αναθέτοντας αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία στον Άντριου Στάντον και την υπογραφή του σεναρίου στον Μαρκ Άντριους. Σχολιάζοντας την επερχόμενη συνεργασία, ο Στάντον ανέφερε πως η Disney τον «δανείστηκε» από την Pixar, με σκοπό να παρουσιάσει έναν κινηματογραφικό Τζον Κάρτερ που θα απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.[6] Το 2008 ολοκληρώθηκε το προσχέδιο του σεναρίου που αφορά στην πρώτη από τις 3 ταινίες που αναμένεται να συνθέσουν μια κινηματογραφική τριλογία με κεντρικό ήρωα τον Κάρτερ.[7] Τον Απρίλιο του 2009, ο καταξιωμένος συγγραφέας Μάικλ Σάμπον προσελήφθη για να προχωρήσει σε κάποιες βελτιώσεις πάνω στο σενάριο, το οποίο βασίστηκε στο πρώτο από τα βιβλία.[8][9][10]
Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων για το ΓΟΥΟΛ·Υ (WALL-E, 2008), ο Στάντον μαζί με τον συνάδελφό του σκηνοθέτη Σάιμον Γουέλς, επισκέφθηκαν το ίδρυμα Edgar Rice Burroughs, Inc. στην Ταρζάνα της Καλιφόρνια, με σκοπό να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους πάνω στον Τζον Κάρτερ και τον θαυμαστό του κόσμο.[4] Ο Τζιμ Μόρις, γενικός διευθυντής της Pixar, αναφέρει πως η ταινία διαθέτει μια οπτική πρωτόγνωρη και αρκετά διαφοροποιημένη σε σχέση με τις παλιομοδίτικες εικονογραφήσεις του Φρανκ Φραζέτα.[11] Επιπλέον, παραδέχεται πως, παρά το γεγονός ότι το στάδιο του pre-production διήρκεσε λιγότερο από όσο διαρκεί στις ταινίες κινουμένων σχεδίων με τις οποίες καταπιάνεται συνήθως, δεν δυσκολεύτηκε διόλου να μπει στο πνεύμα των ιστοριών του Τζον Κάρτερ, καθώς, όταν ήταν μικρός, είχε «ξεψαχνίσει» τα βιβλία του, με αποτέλεσμα να έχει συνθέσει δεκάδες εικόνες στο μυαλό του.[12]
Το βασικό στάδιο των γυρισμάτων ξεκίνησε στα Longross Studios του Λονδίνου τον Ιανουάριο του 2010 και ολοκληρώθηκε σε διάφορες τοποθεσίες της Γιούτα (Λίμνη Πάουελ, επαρχίες Γκραντ, Γουέιν και Κέιν) τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς.[13][14][15][16]
Η Disney θα διανείμει την ταινία σε ποικίλα τρισδιάστατα φορμά.[17][18] Τον Φεβρουάριο του 2010, σε συνέντευξή του, ο καταξιωμένος μουσικοσυνθέτης Μάικλ Τζιακίνο αποκάλυψε πως ανέλαβε να γράψει πρωτότυπη μουσική για την ταινία, γεγονός που τον βρίσκει να συνεργάζεται με έναν ακόμη σκηνοθέτη που έχει γυρίσει ταινία της Pixar.[19] Εκτός από τον Στάντον, έχει συνεργαστεί ακόμη με τον Μπραντ Μπερντ (Οι Απίθανοι και Ο Ρατατούης), τον Πιτ Ντόκτερ (στο Ψηλά στον Ουρανό) και τον Τζον Λάσιτερ (στο Αυτοκίνητα 2).
Παρά το γεγονός πως για αρχική ημερομηνία εξόδου της ταινίας στις αμερικάνικες αίθουσες είχε καθοριστεί η 8η Ιουνίου του 2012, η Disney αποφάσισε να την επισπεύσει για τις 9 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς.[20][21][22] Το teaser trailer του Τζον Κάρτερ έκανε την πρεμιέρα του στις 14 Ιουλίου του 2011, συνοδεύοντας τις τρισδιάστατες προβολές της ταινίας Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου - Μέρος 2 (Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2, 2011).
Στην Ελλάδα, η ταινία προβλήθηκε στις 8 Μαρτίου 2012 με τον τίτλο 'John Carter. Ανάμεσα σε δύο κόσμους'. Το επίσημο τρέιλερ της ταινίας με ελληνικούς υπότιτλους είναι διαθέσιμο στο YouTube, ενώ τη διανομή της ταινίας στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες ανέλαβε η εταιρία διανομής Feelgood Entertainment.
Με προϋπολογισμό 250.000.000 δολάρια[23], η ταινία έκανε άνοιγμα τριημέρου στη 2η θέση με 30,1 εκατομμύρια δολάρια.[23] Συνολικά απέφερε 73 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 211 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.[23] Παγκοσμίως συγκέντρωσε 284,1 εκατομμύρια δολάρια.[23]