Lacoste

Lacoste
Νομική μορφήsociété par actions simplifiée
Κλάδοςλιανική και activities of head offices
Ίδρυση1933
ΙδρυτήςΡενέ Λακόστ και André Gillier
ΈδραΠαρίσι, Γαλλία
Προϊόνταένδυση, υπόδηση, watch, άρωμα και eyewear
ΙδιοκτήτηςMaus Frères
ΜητρικήMaus Frères
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Lacoste Α.Ε. (προφέρεται: [Λακόστ]) είναι γαλλική εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε το 1933 από τον αντισφαιριστή Ρενέ Λακόστ και τον επιχειρηματία Αντρέ Ζιλιέ. Πουλάει ρούχα, υποδήματα, αθλητικά ενδύματα, γυαλιά, δερμάτινα είδη, αρώματα, πετσέτες και ρολόγια. Η εταιρεία μπορεί να αναγνωριστεί από το λογότυπο με τον πράσινο αλιγάτορα.[1] Ο Ρενέ Λακόστ, ιδρυτής της εταιρείας, έλαβε για πρώτη φορά το παρατσούκλι «Αλιγάτορας» από τον αμερικανικό Τύπο, αφού πόνταρε στον αρχηγό της ομάδας του μια βαλίτσα από δέρμα αλιγάτορα ότι θα κέρδιζε τον αγώνα του.[2] Αργότερα ονομάστηκε «Κροκόδειλος» από τους Γάλλους οπαδούς, λόγω του πείσματός του στο γήπεδο της αντισφαίρισης.[3] Το Νοέμβριο του 2012, η Lacoste αγοράστηκε οριστικά από τον ελβετικό οικογενειακό όμιλο Maus Frères.[4]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρενέ Λακόστ ίδρυσε τη La Chemise Lacoste το 1933 με τον Αντρέ Ζιλιέ, ιδιοκτήτη και πρόεδρο της μεγαλύτερης γαλλικής εταιρείας κατασκευής πλεκτών εκείνη την εποχή. Άρχισαν να παράγουν το επαναστατικό μπλουζάκι αντισφαίρισης που είχε σχεδιάσει και φορούσε ο Λακόστ στα γήπεδα, με το λογότυπο του κροκόδειλου κεντημένο στο στήθος. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα επωνυμίας που εμφανίζεται στο εξωτερικό ενός αντικειμένου ένδυσης.[5] Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950, η Izod παρήγαγε ρούχα γνωστά ως Izod Lacoste με άδεια προς πώληση στις ΗΠΑ. Αυτή η συνεργασία έληξε το 1993, όταν η Lacoste ανέκτησε τα αποκλειστικά δικαιώματα των ΗΠΑ ώστε να διανέμει μπλουζάκια με τη δική της επωνυμία. Το 1977, η Le Tigre Clothing ιδρύθηκε σε μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί άμεσα τη Lacoste στην αγορά των ΗΠΑ, πουλώντας μια παρόμοια σειρά ρούχων, αλλά με μια τίγρη στη θέση του χαρακτηριστικού κροκόδειλου της Lacoste.

Ο σούπερ σταρ της αντισφαίρισης Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος έχει κατακτήσει τα περισσότερα γκραν σλαμ από οποιονδήποτε παίκτη υπό τη χορηγία της Lacoste.[6]

Πιο πρόσφατα, η δημοτικότητα της Lacoste έχει αυξηθεί λόγω της δουλειάς του Γάλλου σχεδιαστή Κριστόφ Λεμαίρ να δημιουργήσει μια πιο μοντέρνα, πολυτελή εμφάνιση. Το 2005, σχεδόν 50 εκατομμύρια προϊόντα Lacoste πωλήθηκαν σε περισσότερες από 110 χώρες.[7] Η προβολή της έχει αυξηθεί λόγω των συμβολαίων μεταξύ της Lacoste και αρκετών αντισφαιριστών, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών πρώην αντισφαιριστών Άντι Ρόντικ και Τζον Ίζνερ, του Γάλλου βετεράνου Ρισάρ Γκασκέ και του Ελβετού χρυσού Ολυμπιονίκη Σταν Βαβρίνκα. Η Lacoste είχε επίσης αρχίσει να αυξάνει την παρουσία της στον κόσμο του γκολφ, όπου ο δύο φορές πρωταθλητής του Τουρνουά Μάστερς Χοσέ Μαρία Ολαθάμπαλ και ο Σκωτσέζος Κόλιν Μοντγκόμερι έχουν φορέσει φανέλες Lacoste σε διοργανώσεις.

Ο Μπερνάρ Λακόστ αρρώστησε βαριά στις αρχές του 2005, γεγονός που τον οδήγησε να μεταφέρει την προεδρία της Lacoste στον μικρότερο αδελφό του και στενότερο συνεργάτη του για πολλά χρόνια, Μισέλ Λακόστ. Ο Μπερνάρ πέθανε στο Παρίσι στις 21 Μαρτίου 2006.[8]

Τον Ιούνιο του 2007, η Lacoste παρουσίασε τον ιστότοπο ηλεκτρονικού εμπορίου της για την αγορά των ΗΠΑ.[9] Το 2009, ο Χέιντεν Κρίστενσεν έγινε το πρόσωπο του αρώματος Challenge για άνδρες.[10] Τον Σεπτέμβριο του 2010, ο Κριστόφ Λεμαίρ παραιτήθηκε και ο Φελίπε Ολιβέιρα Μπαπτίστα τον διαδέχθηκε ως διευθυντής δημιουργικού της Lacoste.[11]

Το Ίδρυμα Ρενέ Λακόστ είναι ένα κοινοτικό πρόγραμμα που αναπτύχθηκε για να βοηθήσει τα παιδιά να μπορούν να αθλούνται στο σχολείο. Τον Μάρτιο του 2016, η εταιρεία άνοιξε ένα νέο κατάστημα ναυαρχίδα στη Οδός Μόδας στη Βουδαπέστη.[12]

Το 2017, ο αντισφαιριστής Νόβακ Τζόκοβιτς ονομάστηκε πρεσβευτής της μάρκας και ο «νέος κροκόδειλος» (δίπλα στον Ρενέ Λακόστ) για τη Lacoste. Η υποχρέωση αυτή περιλαμβάνει πενταετές συμβόλαιο, καθώς και πολλαπλές εμφανίσεις σε διαφημιστικές καμπάνιες και παρατάθηκε κατά τρία χρόνια.[13]

Τον Σεπτέμβριο του 2019, η Lacoste όρισε τον Κινέζο τραγουδιστή/ηθοποιό Χουάνγκ Ζιτάο ως εκπρόσωπο της επωνυμίας για την Ασία-Ειρηνικό ως την πρώτη προσπάθεια της μάρκας να ορίσει κάποιον για την περιοχή.[14] Το 2017, το 2018 και το 2019, η Lacoste συνεργάστηκε με το συγκρότημα Supreme για να κυκλοφορήσει μια συλλογή από co-brand ρούχα.[15]

Αντιπαραθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιβαλλοντικές πρακτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2011, η Lacoste, μαζί με άλλες μεγάλες μάρκες μόδας και αθλητικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων των Nike, Adidas και Abercrombie & Fitch, ήταν το θέμα του Dirty Laundry, μια έκθεση της περιβαλλοντικής ομάδας Greenpeace. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης, η Lacoste κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με προμηθευτές στην Κίνα που συμβάλλουν στη ρύπανση των ποταμών Γιανγκτσέ και Μαργαριταρένιου. Δείγματα που ελήφθησαν από μια εγκατάσταση που ανήκει στον Όμιλο Youngor, ο οποίος βρίσκεται στο Δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ και μια άλλη που ανήκει στην Well Dyeing Factory Ltd., που βρίσκεται σε έναν παραπόταμο του Δέλτα του Μαργαριταρένιου ποταμού, αποκάλυψαν την παρουσία επικίνδυνων και επίμονων χημικών ουσιών που διαταράσσουν τις ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων αλκυλοφαινόλης, υπερφθοριούχων ενώσειων και υπερφθοροοκτανοσουλφονικού οξέως.[16]

Λογοκρισία της παλαιστινιακής τέχνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2011, η Lacoste κατηγορήθηκε ότι λογόκρινε το έργο της Παλαιστίνιας καλλιτέχνιδας Λαρίσα Σανσούρ. Η Σανσούρ είχε αρχικά συμπεριληφθεί σε μια μικρή λίστα οκτώ υποψηφίων για το διάσημο βραβείο Lacoste Élysée – έναν διαγωνισμό που είχε διοργανωθεί από το Musée de l'Élysée στη Λωζάνη της Ελβετίας, με τη χορηγία της Lacoste. Η συμμετοχή της Σανσούρ στον διαγωνισμό είχε τον τίτλο «Nation Estate», ο οποίος περιελάμβανε μια σειρά από «δυστοπικές εικόνες επιστημονικής φαντασίας βασισμένες στην ένταξη της Παλαιστίνης στην UNESCO». Σε αυτό το έργο, η Σανσούρ φαντάζεται την πολιτεία που περιέχεται σε έναν μόνο ουρανοξύστη, με κάθε όροφο να αντιπροσωπεύει ένα αντίγραφο των «χαμένων πόλεων», συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, της Ραμάλα και της πατρίδας της Σανσούρ, τη Βηθλεέμ.

Ένα μήνα πριν από τη συνεδρίαση της κριτικής επιτροπής για την επιλογή του νικητή, ωστόσο, το Musée de l'Élysée ενημέρωσε τη Σανσούρ ότι η Lacoste είχε αλλάξει γνώμη σχετικά με τη συμπερίληψη της δουλειάς της στον διαγωνισμό και ζήτησε από το Μουσείο να την αφαιρέσει από υποψήφια αναφέροντας ότι το έργο της είναι «πολύ φιλοπαλαιστίνιος». Η Σανσούρ δημοσιοποιήθηκε σύντομα με την ιστορία της και μέσα σε 48 ώρες το Musée de l'Élysée υποστήριξε ανακοινώνοντας, σε ένα δελτίο τύπου,[17] ότι είχε αποφασίσει να αναστείλει τη σχέση του με τη Lacoste ως χορηγό αυτού του βραβείου στην επιμονή της να αποκλείσει τη Σανσούρ από τον διαγωνισμό. Το μουσείο τόνισε ότι η απόφασή του να τερματίσει τον διαγωνισμό ήταν σύμφωνη με την 25ετή δέσμευση του οργανισμού στην καλλιτεχνική ελευθερία.[18]

Η προσπάθεια της Lacoste να λογοκρίνει το έργο του Σανσούρ οδήγησε σε εκτεταμένες διεθνείς αρνητικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τις ενέργειες της εταιρείας και σε ανανεωμένες συζητήσεις για το ρόλο των εταιρειών του ιδιωτικού τομέα στις χορηγίες τέχνης.[19][20]

Περιοχή Σιντζιάνγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2020, το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Στρατηγικής Πολιτικής κατηγόρησε τουλάχιστον 82 μεγάλες μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Lacoste, ότι συνδέονται με την καταναγκαστική εργασία των Ουιγούρων στη Σιντζιάνγκ.[21]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Lacoste Logo: Design and History». Famouslogos.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  2. ↑ «René Lacoste, the Tale of the Alligator». TechFeatured Magazine. 28 Ιανουαρίου 2017. 
  3. ↑ «René Lacoste». International Tennis Hall of Fame. 
  4. ↑ Nebehay, Stephanie (15 November 2012). «Switzerland's Maus Freres snaps up Lacoste». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-lacoste-mausfreres/switzerlands-maus-freres-snaps-up-lacoste-idUSBRE8AE0Q220121115. Ανακτήθηκε στις 19 November 2017. 
  5. ↑ «Lacoste, the story of an iconic brand - LACOSTE». www.lacoste.com. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  6. ↑ «Lacoste & Novak Djokovic Extend Their Partnership». 3 Σεπτεμβρίου 2021. 
  7. ↑ «Textilimperium: Bernard Lacoste ist tot». www.manager-magazin.de (στα Γερμανικά). 23 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2022. 
  8. ↑ Wilson, Eric. «Bernard Lacoste, Executive and Fashion Entrepreneur, Is Dead at 74» (στα αγγλικά). https://www.nytimes.com/2006/03/23/business/bernard-lacoste-executive-and-fashion-entrepreneur-is-dead-at-74.html. Ανακτήθηκε στις 30 November 2018. 
  9. ↑ «Lacoste Shop». Shop.lacoste.com. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  10. ↑ Hasan, Sheeba (24 August 2009). «LACOSTE signs Hayden Christensen | Masala! - Bollywood Gossip News, Indian Celebrities and Pictures». www.masala.com. http://www.masala.com/lacoste-signs-hayden-christensen-14299.html. Ανακτήθηκε στις 1 December 2017. 
  11. ↑ «Lacoste's New Crocodile: Felipe Oliveira Baptista». Interview Magazine. 7 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  12. ↑ «Lacoste opens flagship store at Fashion Street». Property. 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017. 
  13. ↑ Marfil, Lorelei (22 May 2017). «Novak Djokovic Named Face of Lacoste». Women's Wear Daily. http://wwd.com/fashion-news/fashion-scoops/novak-djokovic-named-face-lacoste-french-open-10891850/. Ανακτήθηκε στις 1 December 2017. 
  14. ↑ «猛鱷回歸 黃子韜出任LACOSTE首位亞太區品牌代言人». tw.news.yahoo.com (στα Κινεζικά). Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  15. ↑ «Supreme News». 
  16. ↑ «Dirty Laundry: Unravelling the corporate connections to toxic water pollution in China». Greenpeace. 2011. 
  17. ↑ Suspension of the Lacoste Elysée Prize 2011. Δελτίο τύπου. Αρχειοθετήθηκε 2012-03-02 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 
  18. ↑ Milmo, Cahal (21 December 2011). «Lacoste accused of attempting to censor 'too pro-Palestinian' art». The Independent (Λονδίνο). https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/news/lacoste-accused-of-attempting-to-censor-too-propalestinian-art-6280082.html. Ανακτήθηκε στις 1 December 2017. 
  19. ↑ «Lacoste Prize cancelled amid censorship row». BBC News. 22 December 2011. https://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-16299688. 
  20. ↑ Swash, Rosie (22 December 2011). «Lacoste denies censoring Palestinian artist in art prize row». The Guardian (Λονδίνο). https://www.theguardian.com/artanddesign/2011/dec/22/lacoste-palestinian-elysee-art-prize. Ανακτήθηκε στις 1 December 2017. 
  21. ↑ Xu, Vicky Xiuzhong· Cave, Danielle· Leibold, James· Munro, Kelsey· Ruser, Nathan (1 Μαρτίου 2020). «Uyghurs for sale». Australian Strategic Policy Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]