Η SA Française Matford ήταν ένας γαλλικός κατασκευαστής αυτοκινήτων.[1]
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Ford Motor Company επέκτεινε γρήγορα την ευρωπαϊκή παραγωγή της, ενώ η Mathis S.A. είχε οικονομικά προβλήματα, αλλά και ένα μεγάλο εργοστάσιο στο Στρασβούργο (το οποίο, μετά τις αλλαγές συνόρων που επισημοποιήθηκαν το 1919, ήταν τώρα στη Γαλλία).
Η Ford ήταν πρόθυμη να αυξήσει την παραγωγή και το εργοστάσιο Mathis στο Στρασβούργο φαινόταν πιο κατάλληλο από το υπάρχον εργαστήριό της στο Ανιέρ-συρ-Σεν. Μια κοινοπραξία μεταξύ της Ford και της Mathis δημιουργήθηκε με την επωνυμία Matford S.A., που δημιουργήθηκε επίσημα την 1η Οκτωβρίου 1934 και ανήκε στη Ford και τον Mathis σε αναλογία 60:40.
Τα αρχικά αυτοκίνητα ήταν τοπικά συναρμολογημένες εκδόσεις αμερικανικών και βρετανικών μοντέλων Ford της ίδιας εποχής.
Ο Maurice Dollfus από τη Ford Γαλλίας και ο Émile Mathis από την SA Mathis ίδρυσαν την κοινή επιχείρηση Matford για την παραγωγή αυτοκινήτων τον Σεπτέμβριο του 1934. Το εμπορικό σήμα ήταν Matford. Η παραγωγή αυτοκινήτων τελείωσε το 1940. Βέβαια, τα φορτηγά κατασκευάζονταν μέχρι το 1946.[2]
Η πρόθεση είχε εκφραστεί για την παραγωγή των μοντέλων Matford παράλληλα με εκείνα της Mathis, αλλά το τελευταίο Mathis κατασκευάστηκε στην πραγματικότητα τον Οκτώβριο του 1934, που ήταν επίσης ο μήνας κατά τον οποίο ιδρύθηκε επίσημα η Matford. Κατά τη διάρκεια του 1935, υπό την ενεργητική καθοδήγηση του Maurice Dolfus, ο οποίος είχε ενταχθεί στη Ford το 1930, η Ford έριξε τεράστια ποσά κεφαλαίου στον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου του Στρασβούργου. Υπήρχαν μεγάλες ελπίδες για τη συνεργασία Matford, η οποία, το 1934, αναμενόταν να διαρκέσει για πενήντα χρόνια.
Το 1935 κυκλοφόρησε στην αγορά μια σειρά από Matford με κινητήρα V-8, τα οποία ήταν πολύ παρόμοια με τα αμερικανικά μοντέλα Ford Model 48 με τους κινητήρες V-8 3622 κυβικών εκατοστών. Μια γαλλική έκδοση εμφανίστηκε το 1936 ως το μοντέλο που έγινε γνωστό ως Matford Alsace, με επιλογή κινητήρα V-8 2.225 ή 3.621 κυβικών εκατοστών: ένα καμπριολέ ήταν επίσης διαθέσιμο. Τα μοντέλα του 1937 ήταν γενικά γνωστά εκείνη την εποχή απλά ως Matford 13CV και Matford 21CV, τα οποία ακολούθησαν τη σύμβαση της εποχής χρησιμοποιώντας τις φορολογικές ιπποδυνάμεις των αυτοκινήτων ως ονόματα μοντέλων. Αυτά τα νέα μοντέλα ήταν πλέον βασισμένο στο αντίστοιχο γνήσιο αμερικάνικο Ford του 1937. Και τα δύο διέθεταν παρμπρίζ σχήματος V και το 1938 ένα αυτοκίνητο στέισον βάγκον με ξύλινο σώμα αμερικανικού στυλ εντάχθηκε στη γκάμα. Τα χαλύβδινα αμαξώματα αγοράστηκαν από τους κατασκευαστές αμαξωμάτων Chausson αντί να κατασκευαστούν εσωτερικά.
Η μαζική παραγωγή επιβατικών αυτοκινήτων σταμάτησε το 1940 με τη συσσώρευση παραγγελιών φορτηγών για το γαλλικό στρατό, αν και ένας άγνωστος αριθμός έγινε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, τουλάχιστον μέχρι το 1942. Υπό την κατοχή, λόγω της εγγύτητάς του στα γερμανικά σύνορα, το περιεχόμενο του εργοστασίου Matford στο Στρασβούργο μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο της Ford στην Κολωνία, ενώ ένα νέο εργοστάσιο της Ford άνοιξε στο Πουασί κοντά στο Παρίσι το 1940.
Οι δεσμοί της Ford με τον Mathis διακόπηκαν. Η γαλλική επιχείρηση της Ford αναδιαρθρώθηκε το 1940, παίρνοντας τώρα το όνομα Ford Société Anonyme Française και αυτή η εταιρεία χρησιμοποίησε το εμπορικό σήμα της Ford. Ο Émile Mathis, φοβούμενος διώξεις υπό γερμανική κατοχή, διέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου πέρασε τον πόλεμο, ενώ η Matford έπαψε να υπάρχει.
Μετά τον πόλεμο, η παραγωγή των παλαιών αυτοκινήτων Matford μεταφέρθηκε στο γαλλικό εργοστάσιο της Ford, όπου μετονομάστηκαν σε Ford 472A και συνέχισαν να παράγονται μέχρι το 1948. Το σασί και ο κινητήρας αυτών των αυτοκινήτων στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε στο νέο Ford Vedette, το οποίο όμως χρησιμοποίησε ένα εντελώς νέο αμάξωμα. Όταν το αυτοκίνητο εξελίχθηκε μέσα στα χρόνια, αυτά τα παλιά εξαρτήματα Matford συνέχισαν να χρησιμοποιούνται μέχρι το 1969, όταν σταμάτησε η παραγωγή του τελευταίου οχήματος που προερχόταν από το Vedette, το Simca Esplanada.
Το φορτηγό Matford F 817 T ήταν διαθέσιμο από το 1938 έως το 1944.
Ακολούθησε το φορτηγό Matford F917WS το 1940[3]. Παρά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό συνέχισε να κατασκευάζεται μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943 και στη συνέχεια διακόπηκε υπέρ του φορτηγού γερμανικής κατασκευής Ford V 3000 S. Μετά το τέλος του πολέμου, το μοντέλο τροποποιήθηκε από το 1949 και παρήχθη ξανά ως Ford Cargo F798WM μέχρι το 1954, όταν η Ford Γαλλίας πουλήθηκε στη Simca. Το μοντέλο λοιπόν παρήχθη από το 1955 ως Simca Cargo και, μέσω της εξαγοράς της Automobiles Unic το 1958, μέχρι το 1960 ως Unic Cargo.[4]