Minjokgwa ummyeong Nation an Destiny 민족과 운명 | |
---|---|
Τίτλοι αρχής της σειράς ταινιών | |
Πρώτη προβολή | 1992 |
Προέλευση | Βόρεια Κορέα |
Γλώσσα | Κορεατικά |
δεδομένα ( ) |
Το Minjokgwa ummyeong[1] (κορεατικά: 민족과 운명, διεθνής τίτλος: Nation and Destiny[2]) είναι μία βορειοκορεατική σειρά ταινιών αποτελούμενη από 62 μέρη, οι οποίες κυκλοφόρησαν από το 1992 έως και το 2002. Στόχος και κύρια πλοκή της σειράς είναι ότι οι Κορεάτες μπορούν να ζήσουν έναν δοξασμένο βίο μόνο υπό την καθοδήγηση των Ανώτατων Ηγετών της χώρας και της σοσιαλιστικής τους πατρίδα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Κιμ Ιλ-σουνγκ επιμελήθηκε για τον τίτλο της σειράς, ενώ συμμετείχε ενεργά και στη δημιουργία επεισοδίων της σειράς ταινιών. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σειρά ταινιών παγκοσμίως, καθώς και το πιο βαθύπνοο έργο του βορειοκορεατικού κινηματογράφου.
Στα πρώτα μέρη της σειράς συμμετείχαν οι γνωστότεροι σεναριογράφοι, ηθοποιοί και σκηνοθέτες της χώρας, οι οποίοι εξυμνούνταν κι από τα βορειοκορεατικά μέσα. Το αρχικό βαθύπνοο πλάνο συμπεριέλαβε 100 επεισόδια, αλλά έως και το 2002, έχουν κυκλοφορήσει 62.[3][4][5][6][7] Η σειρά ταινιών είναι γνωστή για τις σκηνές της που τοποθετούνται στον Δυτικό κόσμο και στη Νότια Κορέα. Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι και το γεγονός ότι στη σειρά απεικονίστηκε με θετικό τρόπο και ο Χαν Σόρια, ο οποίος υπήρξε θύμα των εκκαθαρίσεων της δεκαετίας του 1960 από τον Κιμ Ιλ-σουνγκ.[8] Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που ένα «αντισυστημικό πρόσωπο» απεικονίστηκε στη βορειοκορεατική τηλεόραση ως ηρωική φιγούρα.[8]
Άλλο ενδιαφέρον γεγονός ήταν και η χρήση δημοφιλών τραγουδιών της Νότιας Κορέας που ήταν μέρος μιας «στρατηγικής κουνουπιέρας» (όπως την έλαγαν), με την οποία ήλπιζαν ότι το κοινό της Βόρειας Κορέας θα «ανοσοποιηθεί» στον πολιτισμό του εξωτερικού κόσμου με σταδιακή έκθεση σε αυτόν.[9] Βορειοκορεάτες φυγάδες αναφέρουν ότι το βορειοκρεατικό κοινό είχε μείνει ενεό αντικρίζοντας τα πλούτη του Πρώτου Κόσμου.[10][11] Η σειρά ταινιών ανά μέρη έχει επίκεντρο διάφορες προσωπικότητες όπως τον Τσόι Ντίοκ-σιν,[12] τον Ισάνγκ Γουν,[13] τον Ρι Ιν-μο[14] και τον Τσόι Χονγκ Χι,[15] ενώ επίσης, επίκεντρο των μερών έχουν γίνει γενικά οι εργάτες,[16] οι χωρικοί[17] και το παρελθόν και το παρόν του λαού μέσω των γενεών του.[18]