Συντεταγμένες: 16h 01m 28.9s, 19° 21′ 36″
NGC 6028 | |
---|---|
![]() Ο NGC 6028 (SDSS DR14) | |
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
Αστερισμός | Ηρακλής |
Ορθή Αναφορά | 16h 01m 28.9s[1] |
Απόκλιση | 19° 21′ 36″[1] |
Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.014927[1] |
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 4475 km/s[1] |
Απόσταση | 62,3 Mpc (203 Mly)[2] |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 14.35[1] |
Χαρακτηριστικά | |
Τύπος Γαλαξία | (R)SA0+?[1] |
Διάμετρος | ~110,000 ly (35 kpc) (εκτιμώμενη)[1] |
Φαινόμενη διάμετρος (V) | 1.3 x 1.2[1] |
Άλλες ονομασίες | |
1ZW 133, CGCG 108-63, MCG 3-41-43, PGC 56716, PRC C-49, UGC 10135[1] | |
Ο NGC 6028 είναι ραβδωτός[3] φακοειδής[4] και δακτυλιοειδής γαλαξίας[3] ο οποίος απέχει περίπου 200 εκατομμύρια έτη φωτός[4] και βρίσκεται στον αστερισμό Ηρακλή.[5] Δακτυλιοειδείς γαλαξίες όπως ο NGC 6028 είναι επίσης γνωστοί και ως «γαλαξίες τύπου Χόαγκ» επειδή μοιάζουν με τον ομώνυμο γαλαξία.[3] Ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 14 Μαρτίου 1784.[6] Ο Γκυγιώμ Μπιγκουρντάν (Guillaume Bigourdan) τον ανακάλυψε εκ νέου και ανεξάρτητα από τον Χέρσελ στις 4 Μαΐου 1886.[6]
Ο NGC 6028 έχει λαμπρό πυρήνα που περιβάλλεται από πιο αμυδρό εξωτερικό δακτύλιο. Σε αντίθεση με τον γαλαξία του Χόαγκ, ο πυρήνας του NGC 6028 είναι επιμηκυμένος. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει την ύπαρξη κεντρικής «ράβδου». Ο εξωτερικός δακτύλιος είναι ασύμμετρος και αποτελείται ενδεχομένως από από σφιχτά περιελιγμένους σπειροειδείς βραχίονες. Η παρατηρούμενη ασυμμετρία θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι ο ένας από τους βραχίονες είναι πλουσιότερος σε περιοχές H II από τον άλλον.[3]
Παρατηρώντας από τη Γη, ο NGC 6028 φαίνεται να είναι κοντά στο Σμήνος γαλαξιών του Ηρακλή. Παρόλα αυτά δεν ανήκει στο σμήνος αυτό αλλά στην ομάδα γαλαξιών G47.[3]