Το Πρωτόκολλο Δικτυακού Χρόνου (Network Time Protocol - NTP)[1] είναι πρωτόκολλο υπολογιστών. Το πρωτόκολλο χρησιμοποιείται για τον συγχρονισμό της ώρας ενός υπολογιστή, εξυπηρετητή, δρομολογητή ή γενικότερα μίας δικτυακής συσκευής με μία πηγή ώρας που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς. Μέσω του NTP επιτυγχάνεται συγχρονισμός ονομαστικής ακρίβειας σε χιλιοστό του δευτερολέπτου σε τοπικά δίκτυα, και της τάξης του χιλιοστού του δευτερολέπτου για δίκτυα μεγάλης εμβέλειας (WAN). Μία διαμόρφωση τυπική NTP χρησιμοποιεί πολλαπλούς εφεδρικούς εξυπηρετητές και διάφορες διαδρομές δικτύου στοχεύοντας στην επίτευξη υψηλής ακρίβειας και αξιοπιστίας. Μερικές παραμετροποιήσεις περιέχουν ταυτοποίηση με κρυπτογραφία για αποφυγή ατυχημάτων ή κακόβουλων επιθέσεων.
Ένας εξυπηρετητής NTP συγχρονίζει τις ώρες των συσκευών που συνδέονται σε αυτόν μέσω του πρωτοκόλλου NTP. Με τον τρόπο αυτό οι εν λόγω δικτυακές συσκευές έχουν κοινό χρονικό σημείο αναφοράς. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις και το ρολόι του εξυπηρετητή του ίδιου συγχρονίζεται με άλλο ρολόι αναφοράς. Συνήθως, οι εξυπηρετητές NTP τελικά συγχρονίζονται αναδρομικά με τον UTC (Συγχρονισμένη Παγκόσμια Ώρα). Αυτό επιτυγχάνεται με τη παρακάτω διαδικασία:
Η αξιοπιστία της λειτουργίας παρέχεται από την ύπαρξη του ιεραρχικού σχήματος, την πιθανή ύπαρξη εναλλακτικών πηγών χρονισμού και την ύπαρξη πολλαπλών διαδρομών προς αυτές.