Nissan 300ZX

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|29|11|2024}}
Nissan 300ZX Ζ32 του 1990 στην Αυστραλία.

Το Nissan 300ZX, γνωστό αρχικά ως Datsun 300ZX το διάστημα 1983 - 1985, ήταν ένα σπορ αυτοκίνητο που παρήχθη από την ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Nissan. Ειδικότερα στην Ιαπωνία διατέθηκε ως Nissan Fairlady Z.

Αποτέλεσε το τρίτο κατά σειρά μοντέλο της σειράς σπορ μοντέλων Z της Nissan, αντικαθιστώντας το Nissan 280ZX. Η πρώτη γενιά του 300ZX παρουσιάστηκε το 1983, υπό τον κωδικό Z31, και παρέμεινε στην παραγωγή έως το 1989, οπότε και παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του, υπό τον κωδικό Ζ32. Η εξαγωγή του μοντέλου στην Ευρώπη σταμάτησε το 1995 - 1996, αναλόγως με τη χώρα, και το 1996 διακόπηκε και στις ΗΠΑ, ενώ ειδικότερα στην Ιαπωνία η παραγωγή του συνεχίστηκε έως τον Αύγουστο του 2000. Συνολικά κατασκευάστηκαν 494.070 αντίτυπα του 300ZX σειράς Ζ31 και Ζ32 στα 17 χρόνια της παραγωγής του: 329.900 από την πρώτη γενιά του και 164.170 από τη δεύτερη γενιά του. Τελικώς, 2 έτη μετά τη διακοπή του, τον Ιούνιο του 2002, έφτασε ο διάδοχος του 300ΖΧ και ήταν το 350Z.

Πρώτη γενιά (Ζ31)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Nissan 300ΖΧ (Ζ31)

Nissan 300ZX 3.0 λίτρων του 1986 στις ΗΠΑ
Σύνοψη
Κατασκευαστής Nissan
Παραγωγή1983 — 1989
ΣχεδιαστήςKazumasu Takagi (1982)
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα2-πορτο coupé
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας3.0 λίτρα V6 VG30E
3.0 λίτρα V6 VG30ET
3.0 λίτρα V6 VG30DE
Όλοι βενζίνης
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.320 - 2.520 χιλιοστά
Μήκος4.412 - 4.605 χιλιοστά
Πλάτος1.725 χιλιοστά
Ύψος1.310 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.210 - 1.433 κιλά

Το αρχικό Nissan 300ZX έφτασε στην αγορά στα τέλη του 1983 και αρχικά ονομαζόταν Datsun 300ZX. Το 1985 όμως, καθιερώθηκε διεθνώς το εμπορικό σήμα της Nissan για όλα τα μοντέλα της, όπως συνέβη φυσικά και με το 300ZX. Η αισθητική του, που διαμορφώθηκε από τον Kazumasi Takagi και την ομάδα του, είχε μάλλον εξορθολογιστεί σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, πλην όμως έδειχνε σαφώς πιο σύγχρονη.

Σε αντίθεση με τους 6-κύλινδρους σε σειρά (I6) κινητήρες των προκατόχων του, το 300ZX ήταν το πρώτο μοντέλο της σειράς Ζ με κινητήρες διάταξης V6. Διατέθηκε ο νέος 3-λιτρος με εκκεντροφόρους επικεφαλής (κωδικός VG30E) ή υπερτροφοδοτούμενος (κωδικός VG30ET) με 119 kW (162 PS) ή 149 kW (203 PS). Το 1987, υπέστη κάποιες βελτιώσεις και πλέον απέδιδε 123 kW (167 PS) ή 153 kW (208 PS).

Στην Ιαπωνία, όπου το αυτοκίνητο ονομαζόταν Nissan Fairlady, υπήρξαν επίσης και τα μοντέλα Z, ZG, ZR και ZR ΙΙ με εξακύλινδρους κινητήρες 2 λίτρων. Αρχικά προσφέρθηκε με έναν κινητήρα V6 Turbo 126 kW (172 PS) και μεταγενέστερα με έναν 6-κύλινδρο κινητήρα turbo με 160 kW (218 PS). Με τον κινητήρα κάτω των 2 λίτρων το 300ZX είχε και ευνοϊκή φορολογική αντιμετώπιση σε κάποιες χώρες.

Το σαλόνι ενός Nissan 300ZX του 1985.

Το σασί ήταν παρόμοιο με αυτό του 280ZX και όλα τα τούρμπο μοντέλα είχαν ανάρτηση με ηλεκτρονικά ελεγχόμενα αμορτισέρ και τρεις διαφορετικές ρυθμίσεις.

Επίσημα, προσφέρθηκε σε έκδοση με σαλόνι 2+2 θέσεων, με μακρύτερο μεταξόνιο, και σε έκδοση με πιο κοντό μεταξόνιο, η οποία ήταν αυστηρά διθέσια. Η 2-θέσια εκδοχή δεν είχε κυκλοφορήσει σε κάποια κράτη, όπως στη Γερμανία και στην Αυστραλία.

Μέσα στο 1986, το 300ZX υπέστη ένα λίφτινγκ, κυρίως στο καπό και στα πλαϊνά όπου προστέθηκαν ποδιές. Η αρχική πίσω αεροτομή αντικαταστάθηκε από μια καινούρια, από ενισχυμένο πλαστικό, που ειδικά στις ΗΠΑ είχε πλέον και τρίτο φως φρένων, το οποίο καθιερώθηκε τη σεζόν (model year) του 1986 από την αμερικανική νομοθεσία. Το 1987, το αμάξωμα έλαβε μια νέα ανανέωση και οι προφυλακτήρες επανασχεδιάστηκαν, με πιο αεροδυναμικό σχήμα, ενώ απέκτησαν και μπροστινά φώτα ομίχλης. Στο πίσω μέρος καθιερώθηκε μια λωρίδα με ανακλαστήρα όπου αναγραφόταν η ονομασία 300ZX και η λωρίδα αυτή κάλυπτε ολόκληρο το διάστημα ανάμεσα στα πίσω φώτα, δίνοντας έτσι την οπτική εντύπωση μιας ενιαίας λωρίδας. Επίσης, το τρίτο φως φρένων επανατοποθετήθηκε στην κορυφή της πίσω τρίτης πόρτας.

Η πρώτη γενιά του 300ZX ήταν και αυτή με την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία μεταξύ όλων των γενεών της σειράς Ζ. Ενδεικτικώς, μόνο το 1985 πωλήθηκαν 70.000 αντίτυπα, και σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής του η παραγωγή έφτασε τα 329.900 αντίτυπα. Τελικώς, η Z31 αντικαταστάθηκε το 1989 από το 300ZX σειράς Z32.

Δεύτερη γενιά (Ζ32)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Nissan 300ΖΧ (Ζ32)

Nissan 300ZX δεύτερης γενιάς
Σύνοψη
Κατασκευαστής Nissan
ΠαραγωγήΙούλιος 1989 — Αύγουστος 2000
ΣχεδιαστήςIsao Sono και Toshio Yamashita (1986)
Αμάξωμα και σασί
Αμάξωμα2-πορτο coupé
2-πορτο cabriolet
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας3.0 λίτρα V6 VG30DE
3.0 λίτρα V6 VG30DETT
Όλοι βενζίνης
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου70 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.450 - 2.570 χιλιοστά
Μήκος4.305 - 4.521 χιλιοστά
Πλάτος1.791 χιλιοστά
Ύψος1.229 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.450 - 1.680 κιλά

Η διαθέσιμη αρχικά το 1989 έκδοση 300ZX ΤΤ είχε έναν 3 λίτρων twin turbo κινητήρα V6 με 208 kW (283 PS) ή στην εκδοχή με το αυτόματο κιβώτιο 268 PS και ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική ταχύτητα στα 250 χλμ./ώρα, ενώ η ατμοσφαιρική έκδοση του ίδιου κινητήρα απέδιδε 165 kW (224 PS) και δεν προοριζόταν για την Ευρώπη. Στα κράτη της Ευρώπης, η δεύτερη γενιά διατέθηκε από το 1990 έως το 1995 - 1996, αναλόγως με τη χώρα, ενώ στις ΗΠΑ η εξαγωγή σταμάτησε το 1996.

Το αυτοκίνητο προσφέρθηκε σε τρεις εκδόσεις: ως κουπέ αυστηρά 2+2 θέσεων, ένα διθέσιο καμπριολέ (από το 1993 και μόνο με χειροκίνητο έλεγχο της οροφής) και επίσης ως ένα κουπέ διθέσιο. Οι δύο εκδόσεις κουπέ είχαν οροφή δύο αφαιρούμενων τμημάτων από γυαλί τύπου T-bar. Το καμπριολέ πωλήθηκε κυρίως στις ΗΠΑ, όπου γνώρισε αξιοσημείωτη απήχηση και εμπορικώς κατάφερε μεγάλα νούμερα.

Τα επίπεδα εξοπλισμού ήταν ιδιαίτερα υψηλά σε όλες τις εκδόσεις του μοντέλου. Εκτός από τα εξ αρχής στάνταρ ηλεκτρικά παράθυρα, ένα πλήρους κλίμακας ηχοσύστημα μπορούσε να τοποθετηθεί από το 1994, με ένα εργοστασιακό ράδιο-CD, ενώ στα κουπέ με twin turbo κινητήρα υπήρχε επίσης δυνατότητα τετραδιεύθυνσης μέσω του συστήματος διεύθυνσης «Super HICAS» της Nissan.

Η συνολική παραγωγή της δεύτερης γενιάς έφτασε τα 164.170 αντίτυπα, από τα οποία τα 99.286 ήταν μοντέλα εξαγωγής και τα 64.884 ήταν για την Ιαπωνία.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Jackson, Terry (1992). Japanese Super Cars. London: Apple Press. pp. 6–11, 44–51. ISBN 1850763658.
  • Automobil Revue, Katalognummer 1995, S. 425 (Daten & Preise).
  • Mike Covello: Standard Catalog of Imported Cars 1946–2002. Krause Publications, Iola (USA) 2002, ISBN 0-87341-605-8, p. 226.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]