Northrop N-1M

Northrop N-1M
Το Northrop N-1M
ΚατασκευαστήςNorthrop
Χώρα προέλευσηςΗΠΑ
ΣχεδιασμόςΤζακ Νόρθροπ (Jack Northrop)
Παρθενική πτήση3 Ιουλίου 1941
Μονάδες που παρήχθησαν1
Εξελίχθηκε σεNorthrop N-9M

Το Northrop N-1M ήταν πειραματική ιπτάμενη πτέρυγα που σχεδιάστηκε στις ΗΠΑ, από τη Northrop Corporation τη δεκαετία του 1940.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το X-216H

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζακ Νόρθροπ (Jack Northrop) ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στην πρωτοποριακή ιδέα της ιπτάμενης πτέρυγας, δηλαδή ενός αεροσκάφους χωρίς κάθετο που το σύνολο του παρέχει άνωση και δεν υπάρχει διακριτός διαχωρισμός ατράκτου-πτερύγων. Το πρώτο αεροσκάφος αυτού του είδους που σχεδίασε ήταν το Flying Wing X-216H, το οποίο παρουσίασε το 1929. Είχε διπλά πηδάλια και ένα μεγάλο οριζόντιο σταθεροποιήτη που διέτρεχε την απόσταση ανάμεσά τους. Τα πηδάλια συνδέονταν με twin booms με την άτρακτο, που ήταν μία μεγάλη ενιαία πτέρυγα. Προωθούνταν από μία ωστική έλικα και είχε ανοικτό πιλοτήριο. Το X-216H πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση το 1929, με χειριστή τον Edward Bellande.[1] Είχε ικανοποιητικά πτητικά χαρακτηριστικά και επιδόσεις. Εκείνη την περίοδο περίπου ο Νόρθροπ έμαθε για τα πρωτοποριακά ανεμόπτερα-ιπτάμενες πτέρυγες τον αδελφών Horten στη Γερμανία που είχαν σπάσει πολλά ρεκόρ.[2]

Το Ν-1Μ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ν-1Μ, που δημιουργήθηκε στα 1939-40, ήταν ένα από τα πολλά αεροσκάφη της μακράς εξελικτικής πορείας των ιπτάμενων πτερύγων Northrop. Κολοφώνας της διαδικασίας αυτής είναι το υπερσύγχρονο στελθ βομβαρδιστικό Northrop Grumman B-2 Spirit. Το N-1M σχεδιάστηκε σαν αεροσκάφος δοκιμών για να ελεγχθούν οι ιδέες του Τζακ Νόρθροπ σχετικά με τις ιπτάμενες πτέρυγες. Οι πτέρυγες ήταν κατασκευασμένες από επιστρώσεις κολλημένου ξύλου ενώ το κεντρικό μέρος από σωληνοειδή χάλυβα. Το γεγονός ότι οι πτέρυγες ήταν ξύλινες επέτρεπε την εύκολη σχετικά υλοποίηση διάφορων αλλαγών.

Το δικινητήριο αεροσκάφος πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 3 Ιουλίου 1941 στην Baker Dry Lake της Καλιφόρνια.[3] Στα χειριστήρια ήταν ο αρχιδοκιμαστής πιλότος της Northrop, Vance Breese. Ανέφερε ότι το αεροσκάφος ήταν αδύνατον να πετάξει σε ύψος μεγαλύτερο των πέντε ποδών και ότι μπορούσε να παραμείνει εν πτήσει μονάχα εάν ο πιλότος διατηρούσε συγκεκριμένη γωνία προσβολής. Ο Theodore von Kármán επέλυσε το πρόβλημα κάνοντας τροποποιήσεις στα χείλος εκφυγής των elevons. Ο έλεγχος του αεροσκάφους γίνονταν μέσω ενός συστήματος αποτελούμενου από τα elevons και πηδάλια στα ακροπτέρυγα.

Το πρόγραμμα δοκιμών συνεχίστηκε με πιλότο δοκιμών Moye W. Stephen (ο Stephen ήταν επίσης Γραμματέας της Northrop Corporation). Οι πρώιμες δοκιμές έδειξαν ότι το αεροσκάφος ήταν αρκετά σταθερό και ικανοποιητικό στον χειρισμό, ενώ από την άλλη πλευρά αποδείχθηκε υπέρβαρο και οι κινητήρες του δεν παρείχαν επαρκή ισχύ. Προωθούνταν αρχικά από δύο τετρακίλυνδρους κινητήρες Lycoming 0-145 των 65 hp που ήταν τοποθετημένοι μέσα στην πτέρυγα προκειμένου να μειωθούν οι αεροδυναμικές αντιστάσεις. Οι Lycoming αντικαταστάθηκαν αργότερα από ισχυρότερους αερόψυκτους κινητήρες Franklin των 120 hp. Τον Νοέμβριο του 1941, αφού είχαν πραγματοποιηθεί 28 πτήσεις, ο Stephens ανέφερε ότι όταν προσπαθούσε να κινήσει το αεροσκάφος στον κάθετο άξονα αυτό είχε την τάση να κάνει dutch roll. Οι ταλαντώσεις αποδείχθηκαν διαχειρίσιμες ύστερα από κάποιες αλλαγές που έγιναν στη διάταξη των πτερύγων.[4]

Το N-1M ήταν επί της ουσίας ένα ορθά σχεδιασμένο αεροσκάφος και αποτέλεσε σημαντική πηγή συγκέντρωσης εμπειρίας και δεδομένων για τις πολύ μεγαλύτερες ιπτάμενες πτέρυγες Northrop YB-35 και YB-49 που ανέπτυξε η εταιρεία τα επόμενα χρόνια.

Η εταιρεία δώρησε το πρωτοποριακό αεροσκάφος στην USAAF το 1945 και πέρασε στην κατοχή του Εθνικού Αεροπορικού Μουσείου το επόμενο έτος. Παρέμεινε σε αποθήκευση για τρεις δεκαετίες σχεδόν, μέχρι τη δεκαετία του 1980 που ξεκίνησε η αποκατάσταση του. Σήμερα εκτίθεται στο Κέντρο Steven F. Udvar-Hazy του National Air and Space Museum.[4]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του Ν-1Μ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Maloney 1988, p. 1.
  2. ↑ Coleman 1988, p. 84.
  3. ↑ O'Leary 2007
  4. ↑ 4,0 4,1 Darling 2009 [Χρειάζεται σελίδα]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Coleman, Ted. Jack Northrop and the Flying Wing: The Real Story Behind the Stealth Bomber. New York: Paragon House, 1988. ISBN 1-55778-079-X.
  • Darling, Kev. American X&Y Planes: Volume 1: Experimental Aircraft to 1945. Marlborough, UK: The Crowood Press, 2010, First edition 2009. ISBN 978-1-84797-141-8.
  • Donald, David, ed. "Northrop Flying Wings". Encyclopedia of World Aircraft. Etobicoke, Ontario: Prospero Books, 1997. ISBN 1-85605-375-X.
  • Maloney, Edward T. Northrop Flying Wings. Corona del Mar, California: World War II Publications, 1988. ISBN 0-915464-00-4.
  • O'Leary, Michael. "Wings of Northrop, Part One". Air Classics, Volume 43, Number 12, December 2007, Challenge Publications, Inc. ISSN 0002-2241.
  • Pape, Garry and John Campbell. Northrop Flying Wings: A History of Jack Northrop's Visionary Aircraft. Atglen, PA: Schiffer Publishing, Ltd., 1995. ISBN 0-88740-689-0.
  • Wooldridge, E. T. Winged Wonders: The Story of the Flying Wings. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1983. ISBN 0-87474-966-2

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]