Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Επιμελητής | Ζακ Πολ Μιν |
---|---|
Τίτλος | Patrologiæ cursus completus, sive Bibliotheca universalis integra, uniformis, commoda, œconomica, omnium SS. Patrum, doctorum, scriptorumque ecclesiasticorum qui ab ævo apostolico ad Innocentii III tempora floruerunt ; recusio chronologica omnium quæ exstitere monumentorum catholicæ Traditionis per duodecim priora Ecclesiæ sæcula, juxta editiones accuratissimas, inter se cumque nonnullis codicibus manuscriptis collatas, perquam diligenter castigata ; dissertationibus, commentariis lectionibusque variantibus continenter illustrata ; omnibus operibus post amplissimas editiones quæ tribus novissimis sæculis debentur absolutas detectis, aucta ; indicibus particularibus analyticis, singulos sive tomos, sive auctores alicujus momenti subsequentibus, donata ; capitulis intra ipsum textum rite dispositis, neenon et titulis singularum paginum marginem superiorem distinguentibus subjectamque materiam significantibus, adornata ; operibus cum dubiis tum apocryphis, aliqua vero auctoritate in ordine ad Traditionem ecclesiasticam pollentibus, amplificata… ;[1] |
Γλώσσα | λατινική γλώσσα |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Η Patrologia Latina (Λατινική Πατρολογία, συντομογραφία PL) ή όπως είναι ο πλήρης τίτλος της Patrologiae Latinae Cursus Completus, είναι η πρώτη συλλογή του κλασικού έργου του Ζακ Πολ Μιν (Jacques Paul Migne) Patrologiae cursus completus, η οποία περιλαμβάνει έργα χριστιανών πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων που έγραψαν στα Λατινικά.
Η συλλογή εκδόθηκε σε τρεις σειρές από το 1844σ έως το 1865. Η πρώτη σειρά περιλαμβάνει τους πρώτους 73 τόμους (1844-49), η δεύτερη σειρά τους τόμους 74-217 (1849-1855), ενώ η τρίτη σειρά τους τόμους 218-221 (1862-64). Οι τέσσερις αυτοί τελευταίοι τόμοι αποτελούν παράρτημα του έργου και περιέχουν συνολικό πίνακα των περιεχομένων των υπολοίπων. Η συλλογή περιλαμβάνει τα έργα των εκκλησιαστικών συγγραφέων που γράφτηκαν στα Λατινικά, από τον 2ο έως και τον 13ο αιώνα. Το κείμενο είναι τυπωμένο και αριθμημένο σε στήλες. Το έργο ανατυπώθηκε πολλές φορές στην Ευρώπη, με πρώτες αυτές του εκδοτικού οίκου των Αδελφών Γκαρνιέ στο Παρίσι (ήδη από το 1880).
Η συλλογή στηρίζεται σε ανατυπώσεις προγενέστερων εκδόσεων, οι οποίες συχνά περιέχουν λάθη, ενώ και η ποιότητα της εκτύπωσης είναι από μέτρια έως κακή. Παρ' όλα αυτά, είναι η μοναδική έκδοση η οποία εμπεριέχει τόσο μεγάλο αριθμό έργων, μερικά από τα οποία δεν είναι διαθέσιμα αλλού, και γι' αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς, κυρίως για όσους μελετούν τη Μεσαιωνική Γραμματεία.
Τα έργα στην πλειοψηφία τους είναι θεολογικά και εκκλησιαστικά, υπάρχουν όμως και πολλά ιστορικού, φιλολογικού, γλωσσολογικού αλλά και ποικίλου, περιεχομένου.
Ως γνωστόν, η επίσημη γλώσσα στη λατρεία μέχρι σχεδόν τα τέλη του 4ου αιώνα στη Ρώμη και τις αρχές του 3ου στην Καρχηδόνα, ήταν τα Ελληνικά. Οι πρώτοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς που έγραψαν στα Λατινικά ήταν ο Μινούκιος Φήλιξ (ίσως τέλος 2ου αιώνα) και οι Τερτυλλιανός στην Καρχηδόνα (γύρω στο 200) και ο Νοβατιανός στη Ρώμη (γύρω στο 250).
Οι σπουδαιότεροι συγγραφείς είναι οι εξής: