Peret

Peret
Βιογραφικό
Πραγματικό όνομαPedro Pubill Calaf
Γέννηση24 Μαρτίου 1935 (1935-03-24)
Ματαρό (Βαρκελώνη), Ισπανία
Θάνατος27 Αυγούστου 2014 (79 ετών)
Βαρκελώνη, Ισπανία
ΕίδηΚαταλανική ρούμπα
ΙδιότητεςΤραγουδιστής-τραγουδοποιός, συνθέτης, μουσικός, ηθοποιός
Μουσικά όργαναΦωνητικά, κιθάρα
Παρουσία1957–2014
Ιστοσελίδαperet.es

Ο Πέδρο Πουμπίγ Καλάφ (Ισπανικά: Pedro Pubill Calaf [ˈpeðɾo], Καταλανικά: [puˈβiʎ kəˈlaf], 24 Μαρτίου 1935 - 27 Αυγούστου 2014),[1][2] γνωστός ως Peret, ήταν Ισπανός-Ρομά τραγουδιστής, κιθαρίστας και συνθέτης της Καταλανικής Ρούμπα από το Ματαρό (Βαρκελώνη).[3]

Γνωστός για το single του 1971, "Borriquito" (Ariola Records), ο Peret εκπροσώπησε την Ισπανία στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 1974 με το τραγούδι "Canta y sé feliz" και ερμήνευσε κατά τη διάρκεια της τελετής λήξης στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη.[4] Το 2001, ο Peret ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το Rey De La Rumba (Βασιλιάς της Ρούμπα), ένα άλμπουμ με ενημερωμένες εκδόσεις των παλαιότερων τραγουδιών του με καλεσμένους μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων των Jarabe de Palo, El Gran Silencio, David Byrne of the Talking Heads και πολλοί άλλοι.

Το 1982 ο Peret αποχώρησε από τη μουσική βιομηχανία, έγινε μέλος στην Iglesia Evangélica de Filadelfia,[5] μια μεγάλη θρησκευτική κοινότητα των Ισπανών Ρομά (τσιγγάνων), και αφιερώθηκε τα επόμενα χρόνια αποκλειστικά για κήρυγμα και θρησκευτικές δραστηριότητες. Αφού έφυγε από την εκκλησία το 1991, συνέχισε τη μουσική του δραστηριότητα και ηχογράφησε νέα άλμπουμ. Το 1992, τιμήθηκε για όλη τη δουλειά του όταν τραγούδησε ως εκπρόσωπος της Καταλονίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης κατά τις τελετές λήξης.

Ο Peret πέθανε στη Βαρκελώνη το 2014 από καρκίνο του πνεύμονα, σε ηλικία 79 ετών.[2][6][7]

Ο Peret το 2007
  • 1967: Peret (Discophon)
  • 1968: Rumba pa'ti (Discophon)
  • 1968: Una lágrima (Vergara)
  • 1969: Lamento gitano (Discophon)
  • 1969: Gipsy Rhumbas (Discophon)
  • 1970: Canta para el cine (Vergara)
  • 1971: Borriquito (Ariola)
  • 1972: Una lágrima (Ariola)
  • 1973: Mi santa (Ariola)
  • 1974: Lo mejor de Peret (Ariola)
  • 1974: Peret y sus gitanos (EMI)
  • 1974: Canta y sé feliz (Ariola)
  • 1978: Saboreando (Ariola)
  • 1978: Lágrimas negras (Ariola)
  • 1978: El joven Peret (CBS)
  • 1980: El jilguero (Belter)
  • 1981: De cap a la palla (Belter)
  • 1988: De coco a la paja (Belter)
  • 1991: No se pué aguantar (PDI)*
  • 1992: Gitana hechicera (PDI)*
  • 1992: Rumbas de la clausura με τους Los Manolos και Los Amaya (PDI)*
  • 1993: Cómo me gusta (PDI)*
  • 1995: Que disparen flores (PDI)*
  • 1996: Jesús de Nazareth (PDI)*
  • 2000: Rey de la Rumba (Virgin)
  • 2007: Que levante el dedo (K Industria Cultural)
  • 2009: De los cobardes nunca se ha escrito nada (Universal Music)

*Επανακυκλοφόρησε το 2008 από την Picap

Άλμπουμ μετά θάνατον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2014: Des del Respecte / Desde el Respeto (Satélite K)
  • 1979: El cancionero nº 1 (Belter)
  • 1982: El forat (Impacto) (Κυκλοφορία σε κασέτα - Πλευρά A στα Καταλανικά, κομμάτια πλευράς B από De cap a la palla και De coco a la paja)
  • 1989: Rumbas de oro (Divucsa)
  • 1990: Peret es la rumba (Ariola)
  • 1994: La vida por delante (Sony/BMG)
  • 1996: Siempre Peret (PDI)
  • 1998: Sus grabaciones en Discophon (Rama Lama/Blanco y Negro)
  • 2000: Don Toribio Carambola (Arcade)
  • 2000: Chica Vaivén (Sony/BMG)
  • 2000: Número 1 en rumba (PDI)
  • 2001: La salsa de la rumba (Sony/BMG)
  • 2004: Singles Collection (Divucsa)
  • 2006: Mano a mano (Divucsa)
  • 2008: Sus 20 grandes éxitos (O.K.)

(Επιλεκτικά διεθνή χιτs)

  • 1971: "Borriquito"
  • 1971: "Voy voy"
  • 1972: "Ni fu ni fa"
  • 1973: "El mosquito"
  • 1974: "Canta y sé feliz"
  • 1988: "Borriquito" (Mix)

άλλα χιτ:

  • 1964: "Sapore di sale" / "Salomé" / "Qué suerte" / "Si yo fuera" (Discophon), 1964)
  • 1965: "Jugando" / "Caliente" (Ariola, 1975)
  • 1978: "Saboreando"
  • 1980: "Pa amb oli" / "De cap a la palla" (Belter)
  • 1982: "El forat" / "Estem fotuts"
  • 2001: "Marujas asesinas" (Virgin)
Χρονιά Σίνγκλ Θέση στα τσαρτ Πιστοποίηση Άλμπουμ
NED NED
Dutch
Top 40
GER
1971 "Borriquito" 1 1 1 Borriquito
"Voy voy" 22 16 -
1974 "Canta y sé feliz" Tip Canta y sé feliz
  • 1969: Amor a todo gas
  • 1970: El meson del gitano
  • 1971: A mi las mujeres ni fu ni fa
  • 1973: Que cosas tiene el amor
  • 1974: Si fulano fuese mengano
Πολλοί δευτερεύοντες ρόλοι και έξτρα
  • 1963: Los Tarantos
  • 1967: Las cuatro bodas de Marisol
  • 1968: El taxi de los conflictos
  • 1968: Un dia despues de agosto
  • 1969: Alma gitana
  • 2001: Marujas asesinas
  • 2008: Lazos rotos

Σχετική βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Peret, l'ànima d'un poble., από τη Cèlia Sànchez-Mústich. Edicions 62 (2005)[8]
  • Peret: Biografía de la Rumba Catalana., από τον Juan Puchades. Global Rhythm Press (2011).
  1. Juan Puchades: Biography Αρχειοθετήθηκε 2013-10-13 στο Wayback Machine. from Peret's official site
  2. 2,0 2,1 RTVE (27 Αυγούστου 2014). «Muere Peret, el padre de la rumba catalana» (στα Spanish). CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  3. «Peret - Pedro Pubill Calaf - Pioneer of the Rumba Catalana». Barcelonas. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. Barclay, Simon. Eurovision Song Contest - The Complete & Independent Guide 2010. Simon Barclay. σελίδες 58–. ISBN 978-1-4457-8415-1. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2011. 
  5. «Peret, de los 'after' gitanos a la Iglesia Evangelista». El Confidencial (στα Ισπανικά). 28 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. 
  6. «Peret - obituary». Telegraph. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
  7. «Pioneering Rumba King Peret Dead at 79». Billboard. 27 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. 
  8. «Peret, de memoria | Edición impresa | EL PAÍS». Elpais.com. 6 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2016. 
Προκάτοχος
Mocedades
με το "Eres tú"
Συμμετοχή της Ισπανίας στη Eurovision
1974
Διάδοχος
Sergio y Estíbaliz
με το "Tú volverás"