![]() Λογότυπο του Quackwatch | |
Ίδρυση | 1969 (ιστοσελίδα το 1996) |
---|---|
Τύπος | Δίκτυο ανθρώπων |
Πρόεδρος | Στίβεν Μπάρετ (Stephen Barrett) |
Ιστότοπος | www.quackwatch.org |
δεδομένα ( ) |
Το Quackwatch είναι δίκτυο ανθρώπων με έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.[1] Το ίδρυσε ο Δρ. Στίβεν Μπάρετ (Dr. Stephen Barrett), με σκοπό την «καταπολέμηση της ιατρικής απάτης, μύθων, φαντασιοπληξίας, πλάνης, και κακής διαγωγής» εστιάζοντας σε «πληροφορίες που αφορούν την ψευδοϊατρική, η εύρεση των οποίων από άλλες πηγές είναι δύσκολη έως αδύνατη».[2][3] Από το 1996 λειτουργεί το quackwatch.org, μια ιστοσελίδα τύπου περιφρουρητικής δημοσιογραφίας με αντικείμενο την εναλλακτική ιατρική, η οποία προειδοποιεί το κοινό για μη αποδειχθείσες ή αναποτελεσματικές θεραπείες της εναλλακτικής ιατρικής.[4] Η ιστοσελίδα περιέχει άρθρα και άλλες πληροφορίες ασκώντας κριτική σε πολλές μορφές της εναλλακτικής ιατρικής.[5][6][7]
Το Quackwatch παραπέμπει σε ομότιμα αναθεωρημένα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει λάβει μερικά βραβεία.[8][9] Η ιστοσελίδα αναπτύχθηκε με βοήθεια από ένα παγκόσμιο δίκτυο εθελοντών και εμπειρογνωμόνων.[10] Έχει αναγνωριστεί και συστήνεται από τους κυριότερους οργανισμούς και άλλους φορείς, καθώς και από τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία το περιγράφουν ως μια χρήσιμη πηγή πληροφοριών για χρήστες του διαδικτύου.[11] Η επιτυχία του Quackwatch οδήγησε στη δημιουργία πρόσθετων θυγατρικών ιστοσελίδων,[12] οι οποίες έφτασαν τον αριθμό των 21 το έτος 2013.[13] Ο οργανισμός συχνά δέχθηκε προκλήσεις από υποστηρικτές και χρήστες διαφόρων μορφών της εναλλακτικής ιατρικής οι οποίες επικρίνονται στα άρθρα του.[14][15]
Το 1969 ο Μπάρετ ίδρυσε την Επιτροπή Κατά της Ιατρικής Απάτης του Λίχαϊ Βάλλεϋ (Lehigh Valley Committee Against Health Fraud), η οποία συστάθηκε στην πολιτεία της Πενσυλβάνια το 1970.[16] Το 1996, η εταιρεία άνοιξε την ιστοσελίδα quackwatch.org, και ο ίδιος ο οργανισμός μετονομάστηκε σε Quackwatch, Inc. το 1997. Η μη κερδοσκοπική οργάνωση της Πενσυλβάνια διαλύθηκε όταν ο Μπάρετ μετακόμισε στη Βόρεια Καρολίνα το 2008,[1] όμως η λειτουργία του δικτύου συνεχίζεται.[3] Το Quackwatch συνεργάζεται στενά με την Εθνική Επιτροπή Κατά της Ιατρικής Απάτης (National Council Against Health Fraud).[17]
Ο Μπάρετ διαχειρίζεται το Quackwatch ως ιδιοκτήτης του, με καθοδήγηση και βοήθεια συμβούλων και εθελοντών, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και επαγγελματίες στο χώρο της ιατρικής.[18] Το 2003 στη λίστα του Quackwatch εμφανίζονταν 150 ειδικοί: 67 ιατρικοί σύμβουλοι, 12 σύμβουλοι οδοντιατρικής, 13 σύμβουλοι ψυχικής υγείας, 16 σύμβουλοι διατροφής, 3 σύμβουλοι ποδιατρικής, 8 σύμβουλοι κτηνιατρικής, και επιπλέον 33 "επιστημονικοί και τεχνικοί σύμβουλοι".[19] Έκτοτε, πολύ περισσότεροι έχουν προσφέρει εθελοντική εργασία, όμως τα ονόματα των συμβούλων πλέον δεν εμφανίζονται.[12]
Το Quackwatch περιγράφει την αποστολή του ως εξής:
... εξέταση αμφιλεγόμενων ισχυρισμών, παροχή πληροφοριών για προϊόντα και υπηρεσίες, συμβούλευση για θύματα ψευτοιατρικής, διανομή αξιόπιστων δημοσιευμάτων, απομυθοποίηση ψευδοεπιστημονικών ισχυρισμών, καταγγελία παράνομης προώθησης προϊόντων, βελτίωση της ποιότητας των πληροφοριών που αφορούν την υγεία στο διαδίκτυο, βοήθεια ή αναγγελία μηνύσεων προστασίας καταναλωτών, και επίθεση σε παραπλανητική διαφήμιση στο διαδίκτυο.[3]
Το Quackwatch δηλώνει πως δεν απασχολεί μισθωτούς υπαλλήλους, ενώ το συνολικό κόστος λειτουργίας όλων των ιστοσελίδων του ανέρχεται σε περίπου $7,000 το χρόνο. Η χρηματοδότησή του προέρχεται κυρίως από μικρές δωρεές ιδιωτών, προμήθειες από τις πωλήσεις άλλων ιστοσελίδων στις οποίες παραπέμπει το Quackwatch, κέρδη από τις πωλήσεις δημοσιευμάτων, και αυτοχρηματοδότηση από τον Μπάρετ. Τα έσοδα επίσης προέρχονται από τη χρήση διαφημιστικών συνδέσμων, όπως τα Amazon.com, ConsumerLab.com, HealthGrades, και Netflix.[3]
Η ιστοσελίδα του Quackwatch περιέχει εκθέσεις και λευκές βίβλους, που προορίζονται για μη ειδικούς αναγνώστες, και τις οποίες έγραψε ο Μπάρετ και άλλοι συγγραφείς. Τα άρθρα αναφέρονται σε ιατρικά προϊόντα, θεραπείες, επιχειρήσεις και παροχείς τους οποίους το Quackwatch θεωρεί ως παραπλανητικά, απατηλά, ή/και αναποτελεσματικά. Επιπλέον περιλαμβάνουν συνδέσμους προς τις πηγές των άρθρων, καθώς και εσωτερικούς και εξωτερικούς πόρους για επιπλέον μελέτη.
Ιδιαίτερα, η ιστοσελίδα επικρίνει προϊόντα, υπηρεσίες και θεωρίες τις οποίες χαρακτηρίζει ως αμφίβολες, ή/και επικίνδυνες, όπως:[20]
|
|
Η ιστοσελίδα επίσης ασκεί κριτική σε ορισμένες πρακτικές, όπως η υποθερμιδική δίαιτα και το πρόγραμμα του Ντιν Όρνις (Dean Ornish), επειδή θεωρούνται πολύ δύσκολα για να τα ακολουθήσουν πολλοί άνθρωποι, και όχι επειδή δεν είναι αποτελεσματικά.[34][35][36] Επιπλέον, επιχειρηματολογεί ενάντια στη χρήση της ρεσβερατρόλης, καθώς θεωρεί πως έχει ανεπαρκή υποστήριξη από έρευνες.[37]
Το Quackwatch.org παρέχει και πληροφορίες για συγκεκριμένα άτομα που εξασκούν, προωθούν, και υποστηρίζουν θεραπείες τις οποίες θεωρεί αμφίβολες, και οι λεπτομέρειες που σε πολλές περιπτώσεις συμπεριλαμβάνει αφορούν καταδίκες τους για παραπλανητική διαφήμιση. Διατηρεί λίστες με πηγές, πρόσωπα, και ομάδες τους οποίους χαρακτηρίζει ως αμφισβητήσιμους και μη ενδεδειγμένους.[38][39] Οι λίστες αυτές περιλαμβάνουν τον δύο φορές Νομπελίστα Λίνους Πώλινγκ (Linus Pauling) (καθώς επικρίνονται οι ισχυρισμοί του για την υψηλή δοσολογία της βιταμίνης C),[40] το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (National Center for Complementary and Alternative Medicine (NCCAM)),[41] και τον υποστηρικτή της εναλλακτικής ιατρικής Άνδριου Ουάϊλ (Andrew Weil).[42]
Η ιστοσελίδα είναι διαθέσιμη στα Γερμανικά,[43] Γαλλικά,[44] και Πορτογαλικά,[45] και προσβάσιμη μέσω μερικών mirror, όπως τα www.quack-watch.org[46] και www.quackwatch.com.[47]
Ο ιστότοπος του Quackwatch είναι μέλος ενός δικτύου συγγενικών ιστοσελίδων,[13] όπως το Homeowatch (που αφορά την ομοιοπαθητική),[48] Credential Watch (αφιερωμένο στην αποκάλυψη των πανεπιστημίων-μαϊμού, ή diploma mill),[49] το Chirobase (ειδικά αφιερωμένο στην χειροπρακτική),[50][51] και MLM Watch (που λειτουργεί ως σκεπτικιστικός οδηγός για το πολυεπίπεδο μάρκετινγκ),[12] με το καθένα να είναι αφιερωμένο αποκλειστικά σε συγκεκριμένα θέματα.[13] Σύμβουλοι αναθεωρούν τα άρθρα του Quackwatch.org κατόπιν αιτήσεως.[3] Η ιστοσελίδα αναπτύσσεται με βοήθεια από ένα παγκόσμιο δίκτυο εθελοντών και εμπειρογνωμόνων.[10][52] Πολλά από τα άρθρα του παραπέμπουν σε ομότιμα αναθεωρημένες έρευνες[12] και περιέχουν αρκετές υποσημειώσεις με συνδέσμους και παραπομπές.[53] Η μηχανή αναζήτησης της ιστοσελίδας διευκολύνει την εύρεση συγκεκριμένων άρθρων.[53] Η αξιολόγηση στο Running & FitNews αναφέρει πως η ιστοσελίδα "επίσης παρέχει συνδέσμους σε εκατοντάδες αξιόπιστους δικτυακούς τόπους στο αντικείμενο της υγείας."[54] Το Quackwatch.org εστιάζει στην καταπολέμηση της ιατρικής απάτης, μύθων, φαντασιοπληξίας, και πλάνης, με πληροφορίες που είναι δύσκολο να βρεθούν αλλού.[55]
Το Naturowatch είναι ένα παράρτημα του Quackwatch[56] που έχει ως αντικείμενο τη φυσιοπαθητική, και ο στόχος του οποίου είναι η παροχή πληροφοριών που μπορεί να είναι "δύσκολο έως αδύνατο να βρεθούν αλλού",[57] λειτουργώντας ως ένας σκεπτικιστικός οδηγός πάνω στο θέμα αυτό.[58] Η ιστοσελίδα διαχειρίζεται από τον Μπάρετ και τον Κίμπαλ Άτουντ (Kimball C. Atwood IV), αναισθησιολόγο που έχει γίνει έντονος κριτής της εναλλακτικής ιατρικής.[58]
Οι πηγές που περιγράφουν το Quackwatch του Στίβεν Μπάρετ ως χρήσιμη πηγή πληροφοριών, περιλαμβάνουν αξιολογήσεις από ιστοσελίδες,[6][12][59][60][61] κυβερνητικά όργανα,[62][63] διάφορα περιοδικά,[64][65][66][67][68] στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ένα άρθρο στο περιοδικό The Lancet,[69] και μερικές βιβλιοθήκες.[70][71][72][73][74][75]
Το Quackwatch έχει κερδίσει μερικά βραβεία και τιμές, καθώς και αναφορές στα μέσα ενημέρωσης, αξιολογήσεις και μερικά περιοδικά.[8][9][12][76] Συστηματικά δέχεται επαίνους ως μια από τις καλύτερες πηγές για φιλτράρισμα ιατρικών πληροφοριών στο διαδίκτυο.[9] Το 1998, το Περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης (Journal of the American Medical Association) το αναγνώρισε ως ένα από τους εννιά "επίλεκτους δικτυακούς τόπους που παρέχουν αξιόπιστες πληροφορίες και πόρους στο χώρο της ιατρικής."[77] Επίσης έχει συμπεριληφθεί ως μια από τις τρεις "Καλύτερες του Ίντερνετ" ιατρικές ιστοσελίδες στο U.S. News & World Report το 1999.[78] Η αξιολόγησή του στην ιστοσελίδα του περιοδικού Forbes δήλωσε:
Ο Δρ. Στίβεν Μπάρετ, ψυχίατρος, επιδιώκει να αποκαλύψει τις μη αποδειχθείς ιατρικές θεραπείες και πιθανώς επικίνδυνες πρακτικές μέσα από την αυτοδημιούργητη όμως καλά οργανωμένη ιστοσελίδα του. Επιτίθεται κυρίως στην εναλλακτική ιατρική, ομοιοπαθητική και χειροπρακτικούς, το ύφος του εδώ τείνει να είναι αρκετά σκληρό. Παρ'όλα αυτά, οι λίστες πηγών ιατρικού περιεχομένου που πρέπει να αποφεύγονται, όπως βιβλία, συγκεκριμένοι γιατροί και οργανισμοί, είναι πολύ χρήσιμες για τους μη γνώστες του αντικειμένου. Το 1984 ο Μπάρετ έλαβε το βραβείο FDA Commissioner's Special Citation Award για την καταπολέμηση της απάτης στη διατροφή. ΥΠΕΡ: Ενημερώνεται συχνά, αλλά ταυτόχρονα αρχειοθετεί και σχετικά άρθρα ηλικίας τουλάχιστον τεσσάρων χρονών. ΚΑΤΑ: Αναφέρει κάποιους συγκεκριμένους γιατρούς και οργανισμούς χωρίς να εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν στην επιλογή τους.[59]
Δημοσιογράφοι έχουν αναφέρει το Quackwatch σε άρθρα για το θεραπευτικό άγγιγμα, Βιταμίνη Ο, θεραπείες φαλάκρας του Άλμον Γκλεν Μπράσουελ (Almon Glenn Braswell), συμπληρώματα διατροφής, ισχυρισμούς του Ρόμπερτ Μπαίρφουτ (Robert Barefoot) για το ανθρακικό ασβέστιο των κοραλλιογενών υφάλων, θεραπεία με εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα του Ουίλιαμ Ράντερ (William C. Rader), χυμό νόνι, χόνδρο καρχαρία, και διαφημιστικές εκπομπές.[79] Ένα δελτίο ειδήσεων του Περιοδικού του Εθνικού Καρκινολογικού Ινστιτούτου (Journal of the National Cancer Institute) ανέφερε τις απόψεις διατυπωμένες στο Quackwatch για μια αναφορά της κυβέρνησης των ΗΠΑ, με αντικείμενο τη συμπληρωματική ιατρική.[80] Φορείς που αναφέρουν το quackwatch.org ως μια πηγή πληροφοριών για τους καταναλωτές περιλαμβάνουν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης των ΗΠΑ (United States Department of Agriculture), το Αμερικάνικο Περιοδικό Φαρμακευτικής Παιδείας (American Journal of Pharmaceutical Education), το περιοδικό The Lancet, το Περιοδικό Διαφημιστικής Παιδείας (Journal of Marketing Education), το Ιατρικό Περιοδικό Αυστραλίας (Medical Journal of Australia), το Περιοδικό της Αμερικανικής Διατολογικής Ένωσης (Journal of the American Dietetic Association), το Υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ (United States Department of Health and Human Services), τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (U.S. National Institutes of Health), το Skeptic’s Dictionary, και το κανάλι Diet Channel.[81] Σύνδεσμοι προς το Quackwatch ως πηγή πληροφοριών για τους καταναλωτές βρίσκονται σε ιστοσελίδες βιβλιοθηκών των ΗΠΑ,[82] όπως και μερικών διαιτολογικών ενώσεων.[83] Ένα άρθρο στο περιοδικό PC World το ανέφερε ως μια από τις τρεις καλύτερες ιστοσελίδες που βοηθούν στην εύρεση της αλήθειας για τις φήμες του Ίντερνετ,[84] ενώ το WebMD το περιλαμβάνει στη λίστα οκτώ οργανισμών για επικοινωνία με ερωτήσεις που αφορούν προϊόντα.[85] Το Washington Post, σε μια αξιολόγηση ιστοσελίδων με περιεχόμενο την εναλλακτική ιατρική, περιέγραψε το Quackwatch ως τόπος που προσφέρει "καλύτερη συλλογή της αλήθειας από τον Οργανισμό Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων (U.S. Food and Drug Administration (FDA)) ή το Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής (National Center for Complementary and Alternative Medicine)."[86]
Η Αμερικανική Κοινότητα κατά του Καρκίνου (American Cancer Society (ACS)) αναφέρει το Quackwatch ως μια από τις δέκα πιο αξιόπιστες πηγές πληροφοριών για εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες στο βιβλίο Cancer Medicine,[87] και το τοποθετεί στη λίστα πηγών πληροφοριών για εναλλακτικές και συμπληρωματικές θεραπείες σε ένα άρθρο που αφορά διαδικτυακές πληροφορίες και υποστήριξη για τον καρκίνο.[88] Σε μια μεγάλη σειρά από άρθρα πάνω σε διάφορες μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής, χρησιμοποιεί το Quackwatch ως παραπομπή και περιλαμβάνει κριτικές αυτών των μεθόδων.[89]
Το Ίδρυμα Υγείας στο Διαδίκτυο (Health On the Net Foundation), που προσδίδει το πιστοποιητικό HONcode "Code of Conduct" σε αξιόπιστες πηγές πληροφοριών υγείας στον κυβερνοχώρο, επίσημα συνιστά το Quackwatch,[90] και έχει δηλώσει:
Το θετικό είναι πως "τέσσερις ιστοσελίδες ξεχωρίζουν" από τις υπόλοιπες, για την υποδειγματική ποιότητα των πληροφοριών και θεραπειών τους: quackwatch.org, ebandolier.com, cis.nci.nih.gov και rosenthal.hs.columbia.edu. Τρείς ιστότοποι, quackwatch.org, rosenthal.hs.columbia.edu/ και cis.nci.nih.gov είναι πιστοποιημένοι με το σήμα HONcode από το Health On the Net Foundation.[91]
Η ιστοσελίδα τους επίσης χρησιμποποιεί εκτενώς το Quackwatch ως μια συνιστώμενη πηγή πάνω σε ποικίλα θέματα που σχετίζονται με την υγεία.[92] Επιπλέον προτρέπει τους χρήστες του Ίντερνετ να ειδοποιούν το Quackwatch:
Εαν συναντήσετε ιστοσελίδες ιατρικού περιεχομένου που πιστεύετε πως είναι πιθανόν ή προφανώς απατηλά, και ΔΕΝ επιδεικνύουν το σήμα HONcode, παρακαλείστε να ειδοποιήσετε το Quackwatch. Φυσικά, εαν τέτοια ιστοσελίδα φέρει το σήμα HONcode, ειδοποιήστε μας αμέσως.[93]
Σε μια μελέτη εφικτότητας του 2007 πάνω σε μεθόδους ανίχνευσης ιστοσελίδων που δημοσιεύουν μη αποδειχθείς ισχυρισμούς, οι συγγραφείς δήλωσαν:
Το χρυσό πρότυπό μας βασίστηκε σε επιλεγμένες μη αποδειχθείς μεθόδους θεραπείας καρκίνου, που ανιχνεύθηκαν από τους ειδικούς στο http://www.quackwatch.org. Η ιστοσελίδα συντηρείται από την 36-χρονη μη κερδοσκοπική οργάνωση, η αποστολή της οποίας είναι η “καταπολέμηση της ιατρικής απάτης, μύθων, φαντασιοπληξίας, πλάνης, και κακής διαγωγής.” Η ομάδα τους απασχολεί μια επιτροπή επιστημονικών και τεχνικών συμβούλων που αποτελείται από 152 άτομα, και περιλαμβάνει ακαδημαϊκούς και ιδιωτικούς γιατρούς, οδοντίατρους, συμβούλους ψυχικής υγείας, διαιτολόγους, ποδίατρους, κτηνίατρους, και άλλους ειδικούς οι οποίοι αξιολογούν τους ισχυρισμούς που αφορούν την υγεία. Χρησιμοποιώντας μη αποδειχθείς μεθόδους θεραπείας που ανιχνεύθηκαν από τον επιβλεπτικό οργανισμό, καταφέραμε να αξιοποιήσουμε την υπάρχουσα ποιοτική αξιολόγηση.[94]
Οι καταναλωτές ψάχνουν ποιοτικές πληροφορίες για την υγεία στο διαδίκτυο. Το Quackwatch είναι μέλος της Ομοσπονδίας Καταναλωτών της Αμερικής (Consumer Federation of America) και είχε μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα έως το 2008.[3] Χτίζοντας πάνω σ'ένα παγκόσμιο δίκτυο εθελοντών και ειδικών, ο ιστότοπος παρέχει πληροφορίες για θέματα που σχετίζονται με την ψευτοϊατρική και εξετάζει αμφίβολους ισχυρισμούς.[95]
Ο Οδηγός για το Καλό Διαδίκτυο (Good Web Guide) του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε πως το Quackwatch "είναι χωρίς αμφιβολία μια σημαντική και χρήσιμη πηγή πληροφοριών και προσθέτει μια ισχυρή δόση του σκεπτικισμού στην αξιολόγηση δημοφιλών πληροφοριών που αφορούν την υγεία".[96] Οι Κάνινγκαμ και Μάρκασον (Cunningham and Marcason) στο Περιοδικό της Αμερικάνικης Διαιτολογικής Ένωσης (Journal of the American Dietetic Association) έχουν περιγράψει το Quackwatch ως "χρήσιμο",[67] ενώ οι Ουόλλας και Κίμπαλ (Wallace and Kimball), στο Ιατρικό Περιοδικό της Αυστραλίας (Medical Journal of Australia), έχουν περιγράψει τον ιστότοπο ως "αντικειμενικό".[66] Ο Πρόχειρος Οδηγός για το Ίντερνετ (The Rough Guide To The Internet) γράφει "μην αγοράζετε τίποτα χωρίς να το αναζητήσετε πρώτα στο Quackwatch, ένα καλό μέρος που ξεχωρίζει τις αποδείξεις από τις πάπιες."[97]
Ο Νεντ Βανκέβιτς (Ned Vankevitch), αναπληρωτής καθηγητής επικοινωνιών στο Trinity Western University του Λάνγκλεϋ, Βρετανική Κολομβία του Καναδά,[98] τοποθετεί τον Μπάρετ στην ιστορική παράδοση της καταπολέμησης της ψευτοιατρικής, μαζί με προσωπικότητες όπως οι Μόρρις Φίσμπαϊν (Morris Fishbein) και Άμπραχαμ Φλέξνερ (Abraham Flexner), οι οποίοι υπήρξαν μέρος της αμερικανικής ιατρικής κουλτούρας από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Αναγνωρίζοντας πως ο ρόλος του Quackwatch στο "ξεμπρόστιασμα επικίνδυνων και απατηλών ιατρικων προϊόντων αποτελεί μια σημαντική κοινωνική και ηθική αντίδραση στην εξαπάτηση και εκμετάλλευση", ο Βανκέβιτς επικρίνει τον Μπάρετ για την προσπάθειά του να περιορίσει τον "ιατρικό πλουραλισμό", τη χρήση της "υποτιμητικής ορολογίας", κατηγοριοποίηση όλης της συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής σε ένα είδος ιατρικής απάτης, αποτυχία του να καταδικάσει τις ατέλειες της συμβατικής βιοιατρικής, και την προώθηση ενός μοντέλου αποκλεισμού και ιατρικού επιστημονισμού καθώς και συστήματος που υπηρετεί ηγεμονικά συμφέροντα και δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες των ασθενών.[99]
Η Ντόννα Λαντ (Donna Ladd), μια δημοσιογράφος του The Village Voice, αναφέρει πως ο Μπάρετ βασίζεται σημαντικά στην αρνητική έρευνα όπου οι εναλλακτικές θεραπείες δεν δουλεύουν. Ο Μπάρετ της απάντησε πως οι περισσότερες μελέτες με θετικά αποτελέσματα είναι αναξιόπιστες. Η Λαντ έγραψε πως ο Μπάρετ ισχυρίζεται πως οι περισσότερες εναλλακτικές θεραπείες απλά πρέπει να παραβλέπονται χωρίς επιπλέον έρευνα: "Πολλά πράγματα δεν απαιτούν έλεγχο [επειδή] είναι απλά παράλογα," λέει εκείνος, αναφέροντας την ομοιοπαθητική, χειροπρακτική, και βελονισμό ως παραδείγματα εναλλακτικών θεραπειών που δεν παρουσιάζουν εύλογο μηχανισμό λειτουργίας.[14]
Η Ουόλτροντ Έρνστ (Waltraud Ernst), καθηγητής της ιστορίας της ιατρικής στο Oxford Brookes University,[100] σχολιάζοντας τις παρατηρήσεις του Βανκέβιτς, συμφωνεί πως οι προσπάθειες αστυνόμευσης της "ιατρικής κυβερνο-αγοράς με σκοπό την πρόληψη απατηλών και πιθανόν επικίνδυνων πρακτικών μπορεί να είναι κάλλιστα δικαιολογημένες." Επιδοκιμάζει "την ανησυχία του Μπάρετ περί προώθησης αναπόδεικτων πρακτικών και διαφημιστικών εκστρατειών," και δηλώνει πως "η ανησυχία του για απατηλές και πιθανόν επικίνδυνες ιατρικές πρακτικές είναι σημαντική," όμως θεωρεί πως η χρήση "ενός αρχαϊκού όρου σαν το 'quack'" από τον Μπάρετ είναι μέρος ενός "διαλόγου διχοτόμησης που αποσκοπεί στη δυσφήμιση του "'παλαιομοδίτικου', 'παραδοσιακού', 'λαϊκού', και ετερόδοξου αντιπαραθέτοντάς το με το 'σύγχρονο', 'επιστημονικό' και ορθόδοξο." Η Έρνστ επίσης ερμηνεύει την προσπάθεια του Μπάρετ να "απορρίψει και να κολλήσει την ταμπέλα της 'ψευτοϊατρικής' σε κάθε προσέγγιση που δεν είναι μέρος της ιατρικής που βασίζεται στην επιστήμη" ως κάτι που υποτιμά τον ρόλο του ασθενούς στη διαδικασία της ανάρρωσης και είναι εχθρική προς τον ιατρικό πλουραλισμό.[101]
Μια ημερίδα αξιολόγησης στο Annals of Oncology αναγνώρισε το Quackwatch ως μια εξαιρετική πηγή πληροφοριών που αφορούν τη συμπληρωματική ιατρική για ασθενείς με καρκίνο.[102]
Η Χέλεν Πίλτσερ (Helen Pilcher), γράφοντας για το Nature News πιστεύει πως "Έως και 55% από τα 600 εκατομμύρια χρήστες του διαδικτύου συλλέγουν πληροφορίες ιατρικού περιεχομένου από αυτό. Ασθενείς που πάσχουν από νοσήματα απειλητικά για τη ζωή τους, όπως ο καρκίνος, συχνά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να αναζητήσουν εναλλακτικές θεραπείες, εφόσον όμως πάνω από μισό εκατομμύριο ιστοσελίδες παρέχουν συμβουλές, η ποιότητα αυτών των πληροφοριών ποικίλλει σημαντικά." Ο Έντζαρντ Έρνστ (Edzard Ernst) δηλώνει πως "Καλοί ιστότοποι σίγουρα υπάρχουν, και η πλειοψηφία αυτών που έχουν εξεταστεί παρείχαν χρήσιμες και αξιόπιστες πληροφορίες. Δυο ιστοσελίδες, Quackwatch και Bandolier, ξεχώρισαν για την ποιότητα των πληροφοριών που παρέχουν.[103]
Το Εγχειρίδιο της Διατροφής και Τροφίμων (Handbook of Nutrition and Food) εξηγεί πως "Η διατήρηση μιας επαρκώς θρεπτικής διατροφής είναι σημαντική για την συνολική υγεία των ασθενών με καρκίνο, όπως και για όλους τους ασθενείς, και η δίαιτα παίζει ένα ρόλο στην πρόληψη ορισμένων ειδών καρκίνου. Παρ'όλα αυτά, δεν υπάρχει δίαιτα ή συμπλήρωμα διατροφής που να έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την έκβαση ενός καθιερωμένου καρκίνου. Λεπτομερείς πληροφορίες πάνω σε σημερινές αμφίβολες θεραπείες καρκίνου είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του Quackwatch".[104]
Ο Στίβεν Μπράουν (Steven L. Brown) δηλώνει πως "Η ιστοσελίδα www.quackwatch.com του Δρ. Στίβεν Μπάρετ παρέχει εξαιρετικές, λεπτομερείς, και τεκμηριωμένες πληροφορίες για τις εναλλακτικές θεραπείες που έχουν διαψευστεί."[105]
Ο δημοσιογράφος Τζον ΜακΝτόναλντ (John MacDonald), γράφοντας για το Khaleej Times, ονόμασε το Quackwatch "η φωνή της λογικής στα πάντα από την αποτελεσματικότητα της εναλλακτικής ιατρικής έως την εγκυρότητα των συμβουλών από τους πιο δημοφιλείς γκουρού της διατροφής, και τις ποικίλες μορφές της ψευτοϊατρικής που προσφέρονται στους εύπιστους καταναλωτές".[106]
Ο Κατάλογος του Ίντερνετ (Internet Directory) του 2009 συμβούλευσε "Έχετε διαβάσει ποτέ ένα άρθρο με θέμα την υγεία, ή μήπως ένας φίλος σας πρότεινε μια θεραπεία που ακουγόταν πολύ καλή για να είναι αληθινή; Τότε ελέγξτε την στο Quackwatch πριν ξοδέψετε χρήματα ή διακινδυνεύσετε την υγεία σας για να την δοκιμάσετε. Εδώ θα βρείτε ένα σκεπτικό φίλο που θα σας βοηθήσει να ξεχωρίσετε τί ισχύει και τι όχι όταν πρόκειται για την κατάσταση της υγείας σας."[107]
Το βιβλίο Chronic Pain For Dummies αναφέρει πως "Ενώ πολλές αξιόπιστες πηγές βρίσκονται στο Ίντερνετ, συμπεριλαμβάνοντας αυτές που αναφέρουμε σε αυτό το κεφάλαιο, δυστυχώς, υπερβολικά πολλές ιστοσελίδες προσφέρουν μόνο λανθασμένες ή/και απαρχαιωμένες πληροφορίες, και πολλές είναι προφανείς απάτες σχεδιασμένες για να πουλήσουν κενές υποσχέσεις. Σιγουρευτείτε πως συλλέγετε πληροφορίες μόνο από αξιόπιστους πόρους. Δυο καλοί ιστότοποι για τον έλεγχο πιθανής απάτης είναι τα www.quackwatch.org και http://hoaxbusters.ciac.org."[108]
Το βιβλίο Arthritis Helpbook διατύπωσε την άποψη πως "Οι διευθύνσεις που έχουν καταλήξεις .edu, .org, και .gov είναι συνήθως πιο αντικειμενικές και αξιόπιστες, καθώς προέρχονται από πανεπιστήμια, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, και κυβερνητικά όργανα. Ορισμένες ιστοσελίδες .com μπορεί να είναι επίσης αξιόλογες, αφού όμως προέρχονται από εμπορικές ή κερδοσκοπικές οργανώσεις, οι πληροφορίες που περιλαμβάνουν μπορεί να είναι προκατειλημμένες, καθώς αυτές πιθανόν προσπαθούν να προωθήσουν ή να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Μια καλή πηγή πληροφοριών για αμφίβολες θεραπείες είναι το Quackwatch.org, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που έχει στόχο την καταπολέμηση της ιατρικής απάτης, μύθων, και πλάνης (www.quackwatch.org). Επίσης έχουν και άλλες ιστοσελίδες που είναι προσβάσιμες από το Quackwatch."[109]
Η Καίθριν Τσόουνσυ (Katherine Chauncey) γράφει πως "Ο κύριος σκοπός του Quackwatch (www.quackwatch.org) είναι η καταπολέμηση της απάτης, μύθων, φαντασιοπληξίας, και πλάνης στο πεδίο της ιατρικής. Είναι μια σκληρή ιστοσελίδα την οποία ανέπτυξε ο Δρ. Στίβεν Μπάρετ. Όχι μόνο στοχεύει τις πληροφορίες της ψευτοϊατρικής, αλλά και κατονομάζει πρόσωπα που σχετίζονται με αυτές. Εδώ θα βρείτε πληροφορίες που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Ένας από τους στόχους της ιστοσελίδας είναι η βελτίωση της ποιότητας των πληροφοριών στο διαδίκτυο. Μια απλή ανάγνωσή της θα σας δείξει πως να αναγνωρίσετε πληροφορίες που μπορεί να προέρχονται από αμφίβολες πηγές."[110]
Γράφοντας στο περιοδικό The Consultant Pharmacist, ο φαρμακοποιός Μπαο-Αν Νγκουϊέν-Κοα (Bao-Anh Nguyen-Khoa) χαρακτήρισε το Quackwatch ως "κατάλληλο τόσο για τους καταναλωτές όσο και για επαγγελματίες". Ο Νγκουϊέν-Κοα ξεχώρισε δυο άρθρα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους συμβούλους φαρμακοποιούς - "Πώληση Αμφίβολων Προϊόντων" που αφορά φαρμακοποιούς που αποθηκεύουν και συνιστούν αμφίβολα εναλλακτικά προϊόντα για τα οποία έχουν ελάχιστες γνώσεις αλλά εξακολουθούν να τα αποθηκεύουν εξαιτίας μεγαλύτερων περιθωρίων κέρδους, και "Κατάχρηση των Παρασκευασμάτων" που έχει ως αντικείμενο ορισμένα φαρμακεία που παρασκευάζουν χοντρικά τα άμεσα διαθέσιμα εμπορικά προϊόντα αντί να χρησιμοποιούν διαθέσιμες συνταγές καθώς τα συστατικά τους μπορεί να είναι πιο φθηνά. Ο Νγκουϊέν-Κοα παρατήρησε πως η "ιστοσελίδα προσπαθεί να κάνει διασταύρωση λέξεων-κλειδιών με άλλα άρθρα και να συνδέσει τις παραπομπές του με τη βάση δεδομένων Medline της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ιατρικής (National Library of Medicine)". Ο ιστότοπος έλαβε επαίνους από ευυπόληπτους αξιολογητές και υπηρεσίες βαθμολόγησης. Από το 1999 και μετά, έχουν ληφθεί μέτρα προκειμένου να διορθωθεί η παρουσία του υπερβολικά μεγάλου αριθμού άρθρων που έγραψε ο ίδιος ο Μπάρετ, πράγμα που δημιουργούσε μια αίσθηση έλλειψης ισορροπίας στην αποδοκιμασία πολλών αμφίβολων θεραπειών από ένα μόνο αρθρογράφο, καθώς πολλοί ευυπόληπτοι επαγγελματίες προσφέρθηκαν να επεκτείνουν την ιστοσελίδα στον δικό τους τομέα της εμπειρογνωμοσύνης. Ο Νγκουϊέν-Κοα δήλωσε πως η εφαρμογή ενός συστήματος ομότιμης αναθεώρησης θα βελτίωνε το βαθμό γνησιότητας της ιστοσελίδας, που θα ήταν μια λογική μετάβαση για ένα ιστότοπο που χρησιμοποιεί αρκετή αποδεκτή ιατρική βιβλιογραφία ως θεμέλιό του. Η επιτυχία του Quackwatch οδήγησε στη δημιουργία πρόσθετων θυγατρικών ιστοσελίδων. Σύμφωνα με το The Consultant Pharmacist, ο Μπάρετ συχνά "παρεμβάλλει τις ισχυρές απόψεις του κατευθείαν στα τμήματα του άρθρου που ήδη έχει αρκετή υποστήριξη από τη βιβλιογραφία. Ενώ είναι διασκεδαστικός, αυτός ο σχολιασμός μπορεί να θεωρηθεί από μερικούς ως κάτι λιγότερο από επαγγελματικό ιατρικό σύγγραμμα και θα μπορούσε να βρεί καλύτερη θέση σε ένα ξεχωριστό τμήμα."[12]
Το 1999, το πρώην Επιστημονικό Πλαίσιο για Διαδραστική Επικοινωνία και Υγεία του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ (United States Department of Health and Human Services)[62] ονόμασε το Quackwatch ως μια αξιόπιστη πηγή αποκάλυψης απατηλών ηλεκτρονικών πληροφοριών που αφορούν την υγεία. Ο Δρ. Τόμας Ενγκ (Thomas R. Eng), διευθυντής του σπουδαστηρίου του πλαισίου, αργότερα δήλωσε, "Η κυβέρνηση δεν εγκρίνει ιστοσελίδες." Παρ'όλα αυτά, είπε, "[Quackwatch] είναι ο μοναδικός ιστότοπος που γνωρίζω αυτή τη στιγμή εξετάζοντας τα ζητήματα της απάτης και υγείας στο διαδίκτυο."[14]
Ένας αριθμός χρηστών και υποστηρικτών της εναλλακτικής ιατρικής εναντιώνονται στον Μπάρετ και το Quackwatch.[14][15]
Quackwatch is without doubt an important and useful information resource and injects a healthy dose of scepticism into reviewing popular health information. Its aim is to investigate questionable claims made in some sectors of what is now a multi-million pound healthcare industry.