Ryan YO-51 Dragonfly

Ryan YO-51 Dragonfly
Τύποςαεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας
ΚατασκευαστήςRyan Aeronautical
Παρθενική πτήση1940
Κύριος χειριστήςUnited States Army Air Corps
Μονάδες που παρήχθησαντρία

Το Ryan YO-51 Dragonfly ήταν μονοκινητήριο ελαφρύ αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας με δυνατότητες βραχείας αποπροσγείωσης (Short Take Off Landing, STOL) το οποίο ανέπτυξε η Ryan Aeronautical για το Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps, USAAC). Κατασκευάστηκαν μονάχα τρία πρωτότυπα διότι στον σχετικό διαγωνισμό επελέγη τελικά το ανταγωνιστικό Stinson L-1 Vigilant. Το αεροσκάφος ήταν επίσης γνωστό με το παρατσούκλι "ιπτάμενη μοτοτοσικλέτα" (flying motorcycle).[1]

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τον σχεδιασμό του Dragonfly είχε δοθεί έμφαση στην δυνατότητα να επιχειρεί από αεροδιαδρόμους ελάχιστου μήκους.[2] Ήταν ένα υψηλοπτέρυγο (parasol) μονοπλάνο, με πτέρυγες κατάλληλα σχεδιασμένες ώστε να έχει STOL δυνατότητες.[3] Είχε διθέσιο ανοιχτό κόκπιτ και σταθερό σύστημα προσγείωσης..[3] Προωθούνταν απο αστεροειδή κινητήρα Pratt & Whitney R-985-21 Wasp Junior.[4]

Με πλήρες βάρος και χωρίς flaps το αεροσκάφος μπορούσε να απογειωθεί σε διάδρομο μήκους 400 ποδών, ενώ η απόσταση αυτή μειώνονταν σε μόλις 75 πόδια με τα flaps.[5] Επίσης μπορούσε να μείνει σταθερό εν πτήσει ακόμα και σε πολύ μικρές ταχύτητες της τάξεως των 30 mph,[6] ενώ διαφημίζονταν πως ήταν ικανό να προσγειωθεί σε επιφάνεια μικρότερη από το μήκος του.[7]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στρατός παρέλαβε τρία YO-51 προκειμένου να τα αξιολογήσει σε συγκριτικές δοκιμές με προτάσεις άλλων εταιρειών (Stinson YO-49 και Bellanca YO-50) από τις οποίες και θα προέκυπτε η απόφαση για την προμήθεια του νέου αεροσκάφους στρατιωτικής συνεργασίας.[8] The YO-51 was the heaviest of the three aircraft evaluated.[9]

Παρόλο που κρίθηκε επαρκές στις δοκιμές,[10] που πραγματοποιήθηκαν στο Wright Field του Οχάιο,[11] το σχέδιο της Stinson προτιμήθηκε, με συνέπεια να μην κατασκευαστούν άλλα YO-51.[12]

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΗΠΑ
Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps, USAAC)

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «U. S. Army's "Flying Motorcycle"». The Boston Globe (Boston, MA): σελ. C1. May 25, 1941. 
  2. ↑ Penfield 1941, p.31.
  3. ↑ 3,0 3,1 Foottit, H. R. (February 1942). «The Fowler Flap». Flying and Popular Aviation (Chicago: Ziff-Davis Publishing Co.) 30 (2): 71. https://archive.org/details/sim_flying_1942-02_30_2/page/71. 
  4. ↑ Donald 1997, p.794.
  5. ↑ Fowler 1948, p.79.
  6. ↑ Rowe 2006, p.22.
  7. ↑ Wilson, Gill Robb (July 1954). «Genealogy of American Aircraft». Flying (Chicago: Ziff-Davis Publishing Co.) 55 (1): 23. 
  8. ↑ Pattillo 2001, p.137.
  9. ↑ Adcock 2005, p.5.
  10. ↑ «The Dragonfly---Army's Newest Observation Plane». The Milwaukee Sentinel (Milwaukee, WI): σελ. 2. February 23, 1940. 
  11. ↑ «Army Tests New B-17C». The New York Times (New York). November 17, 1940. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F40614F73955177A93C5A8178AD95F448485F9. Ανακτήθηκε στις 2012-08-11. 
  12. ↑ Merriam 2002, p.26.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Adcock, Al (2005). US Liaison Aircraft in action. Aircraft in Action. 195. Carrollton, TX: Squadron/Signal Publications. ISBN 978-0897474870. 
  • Donald, David (1997). Complete Encyclopedia of World Aircraft. London: Orbis Publishing Ltd. ISBN 0760705925. 
  • Fowler, Harlan Davey (1948). Fowler Flaps for Airplanes: An engineering handbook. Los Angeles: Wetzel Publishing Co. ASIN B0007EA17Q. 
  • Merriam, Ray, επιμ. (2002). World War II Journal #15: U.S. Military Aircraft of World War II. Bennington, VT: Merriam Press. ISBN 1576381676. 
  • Pattillo, Donald M. (2001). Pushing the Envelope: The American Aircraft Industry. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press. ISBN 978-0472086719. 
  • Penfield, Thomas (1941). Wings for America: Fighting Planes of the U. S. A. Chicago: Rand McNally & Co. ASIN B004BVUSC4. 
  • Rowe, Frank Joseph (2006). The Helio Courier Ultra C/stol Aircraft: An Illustrated Developmental History. Jefferson, NC: McFarland & Company. ISBN 978-0786422890.