Saccharina japonica | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
S. japonica ως «κρύο πιάτο» (σαλάτα) σε εστιατόριο του Πεκίνου
| ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||
|
Η Saccharina japonica (σακχαρίνη η ιαπωνική) είναι είδος θαλάσσιου φυκιού που ανήκει στην ομοταξία φαιοφύκη και καλλιεργείται από τον άνθρωπο για τροφή στις θάλασσες της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Κορέας. Παλαιότερη ονομασία του γένους, μέχρι το 2006, ήταν «λαμινάρια» (Laminaria), οπότε το είδος ονομαζόταν Laminaria japonica (λαμινάρια η ιαπωνική).[1] Τρώγεται από τους λαούς της Ανατολικής Ασίας.[2] και ως φαγητό ονομάζεται κόνμπου (真昆布) στην ιαπωνική, ντασίμα (다시마) στην κορεατική και hǎidài (海带) στην κινεζική γλώσσα.[2]
Το είδος καλλιεργείται, εκτός από την Άπω Ανατολή, στη Ρωσία και στη Γαλλία.[3] Είναι το ένα από τα δύο είδη κέλπιας με τη μεγαλύτερη κατανάλωση στην Κίνα και την Ιαπωνία.[1] Η Saccharina japonica χρησιμεύει επίσης για την παραγωγή αλγινικού οξέος και των αλάτων του, με την Κίνα να παράγει μέχρι και 10 χιλιάδες τόνους των χημικών αυτών προϊόντων κάθε έτος.[4]
Η επίσημη ονομασία του είδους άλλαξε στη σημερινή το έτος 2006.[5] Συνώνυμο παραμένει το Laminaria japonica (J.E. Areschoug, 1851), καθώς και η ονομασία της ποικιλίας Laminaria japonica ochotensis (Miyabe & Okamura 1936), που επινοήθηκε νωρίτερα για το ίδιο το είδος ως Laminaria ochotensis (Miyabe 1902).[3]
Στις μεγάλες καλλιέργειες καλλιεργούν τη Saccharina japonica πάνω σε επιπλέοντα μεγάλα σχοινιά στη θάλασσα, κάτι που αποτελεί μια σχετικώς απλή μέθοδο.[1][6]
Με την ανάπτυξη των σχετικών τεχνολογιών, παρά το γεγονός ότι περισσότερο από το 90% της ιαπωνικής καλλιέργειας γίνεται στις ακτές του Χοκκάιντο, η παραγωγή είναι πλέον εφικτή πολύ πιο νότια, μέχρι και στα νότια της Εσωτερικής Θάλασσας της Ιαπωνίας.
Η καθημερινή διατροφή με S. japonica μειώνει τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.[7]
Για τη χρήση του στη ιαπωνική κουζίνα, δείτε το λήμμα κόνμπου.
Στην κινεζική κουζίνα, ψιλοκομμένες Saccharina japonica αποτελούν συνηθισμένο ορεκτικό, που συχνά τρώγεται με συνοδεία κάποιου οινοπνευματώδους ποτού.
Στην κορεατική κουζίνα το ντασίμα μαζί με άλλα υλικά γίνεται ζωμός, τηγανίζεται σε μπούγκακ ή τουίγκακ, γίνεται πίκλα με σάλτσα σόγιας (jangajji) και τέλος τρώγεται ωμό ως θαλάσσιο λαχανικό σε ssam (= «τυλιχτό»). Επίσης από τα φύκια αυτά γίνεται τσάι (dasima-cha).
Έμμεσα, μέσα από το προϊόν της αλγινικό οξύ, η Saccharina japonica, αποτελεί πρώτη ύλη για το φαγητό Cheonsa-chae («νούντλς από κέλπια»).