Sonic CD

Sonic the Hedgehog CD
ΔημιουργόςSonic Team
ΕκδότηςSega
ΣκηνοθέτηςNaoto Oshima
ΠαραγωγόςMinoru Kanari, Makoto Oshitani
ΠρογραμματιστήςMatsuhide Mizoguchi
ΣυνθέτηςNaofumi Hataya, Masafumi Ogata,

North America Version

Spencer Nilsen, David Young, Mark Crew
ΣειράSonic the Hedgehog
ΠλατφόρμαSega CD[1], Gamecube, PlayStation 2, Android, Microsoft Windows, Sega Mega Drive, PlayStation Portable, IOS και Xbox 360
Ημ/νία κυκλοφορίας23 Σεπτεμβίου 1993
ΕίδοςΒιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Sonic the Hedgehog CD είναι ένα παιχνίδι πλατφόρμας του 1993 για το Sega CD. Η ιστορία ακολουθεί τον Σόνικ τον Σκαντζόχοιρο καθώς προσπαθεί να σώσει ένα εξωγήινο σώμα, τον Μικρό Πλανήτη, από το Δόκτωρ Ρομπότνικ. όπως ένα παιχνίδι πλατφόρμας της σειράς Σόνικ ο Σκαντζόχοιρος, ο Σόνικ τρέχει και πηδάει σε διάφορα θεματικά επίπεδα, συλλέγοντας δαχτυλίδια και νικώντας ρομπότ. Το Sonic CD διακρίνεται από τα άλλα παιχνίδια Σόνικ από τη δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο, βασική πτυχή της ιστορίας και του παιχνιδιού. Ταξιδεύοντας στο χρόνο, οι παίκτες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε διαφορετικές εκδόσεις των σταδίων, με εναλλακτικές διατάξεις, μουσική και γραφικά.

Το κορυφαίο παιχνίδι του Sega CD, το Sonic CD σχεδιάστηκε ως μια βελτιωμένη έκδοση του Sonic the Hedgehog 2, αλλά επανεπεξεργάστηκε μετά από της λίγες πωλήσεις του Sonic 2 στην Ιαπωνία. Ο συν-δημιουργός του Sonic, Naoto Ohshima σκηνοθέτησε και οι προγραμματιστές της Sega σχεδίασαν το παιχνίδι για να αναδείξουν τις τεχνικές δυνατότητες του Sega CD. Το παιχνίδι διαθέτει τα ντεμπούτα των Έιμι Ρόουζ και Μέταλ Σόνικ και περιλαμβάνει κινούμενα cutscenes που παράγονται από την Toei Animation . Δύο ηχητικά κομμάτια συντάχθηκαν για το παιχνίδι: το αρχικό σκορ συντέθηκε από τους Naofumi Hataya και Masafumi Ogata, ενώ το σκορ της Βόρειας Αμερικής συντάχθηκε από μέλη του Sega Technical Institute .

Το Sonic CD ονομάζεται συχνά ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της σειράς Sonic και του είδους παιχνιδιών πλατφόρμας. Οι σχολιαστές επαίνεσαν το εξαιρετικό του μέγεθος, τη μουσική και τη δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο, αν και ορισμένοι πίστευαν ότι το παιχνίδι δεν χρησιμοποίησε πλήρως τις δυνατότητες του Sega CD. Πούλησε πάνω από 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα, καθιστώντας το το best-seller του Sega CD. Το παιχνίδι μεταφέρθηκε στα Windows ως μέρος της μάρκας Sega PC το 1996 και στο PlayStation 2 και το GameCube ως μέρος της Sonic Gems Collection το 2005. Μια remastered έκδοση, που αναπτύχθηκε από τον Κρίστιαν Γουάιτχεντ χρησιμοποιώντας το Retro Engine, κυκλοφόρησε για διάφορες πλατφόρμες και κινητές συσκευές το 2011.

Παιχνίδι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Sonic CD είναι ένα παιχνίδι πλατφόρμας πλευρικής κύλισης παρόμοιο με το αρχικό Sonic the Hedgehog . Οι παίκτες ελέγχουν τον Sonic the Hedgehog καθώς προσπαθεί να σταματήσει τον εχθρό του δόκτορ Robotnik από το να αποκτήσει τις μαγικές Time Stones και να κατακτήσει το Little Planet. Όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια, ο Sonic μπορεί να καταστρέψει εχθρούς και αντικείμενα (όπως ορισμένους τοίχους και οθόνες τηλεόρασης που περιέχουν power-ups ) κυλώντας σε μια μπάλα και συλλέγει δαχτυλίδια ως μορφή υγείας. Ο Sonic μπορεί επίσης να εκτελέσει ένα "spin dash" και ένα "super peel-out" που μπορούν να αυξήσουν την ταχύτητά του. Το παιχνίδι χωρίζεται σε επτά επίπεδα που ονομάζονται γύροι. κάθε γύρος χωρίζεται σε τρεις ζώνες, η τρίτη εκ των οποίων καταλήγει σε μια μάχη αφεντικού με τον Ρομπότνικ. Οι παίκτες ξεκινούν με τρεις ζωές, οι οποίες χάνονται όταν υποστούν οποιοδήποτε είδος ζημιάς χωρίς δαχτυλίδια στην κατοχή τους. Η απώλεια όλων των ζωών έχει ως αποτέλεσμα ένα Game Over . [2]

Το Sonic CD διαφοροποιείται από άλλα παιχνίδια Sonic μέσω του ταξιδιού του χρόνου, το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να έχουν πρόσβαση σε διαφορετικές εκδόσεις των σταδίων που έχουν οριστεί στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. ο Sonic ξεκινά τις δύο πρώτες ζώνες στο παρόν και μπορεί να ταξιδέψει στο χρόνο χτυπώντας πινακίδες με την ένδειξη "παρελθόν" ή "μέλλον" και διατηρώντας την ταχύτητα του για αρκετά δευτερόλεπτα. [3] Από προεπιλογή, τα μελλοντικά στάδια απεικονίζουν την παραμέληση και παρακμή μετά την κατάκτηση του Little Planet από τον Robotnik. Οι παίκτες ενθαρρύνονται να μετατρέψουν κάθε ζώνη σε "καλό μέλλον", με φωτεινά χρώματα, χωρίς εχθρούς και λίγα εμπόδια. Για να επιτύχουν ένα καλό μέλλον σε κάθε ζώνη, οι παίκτες πρέπει να ταξιδέψουν στο παρελθόν - ένα πρωτόγονο, κατάφυτο τοπίο - και να καταστρέψουν έναν κρυφό μεταφορέα όπου γεννήθηκαν τα εχθρικά ρομπότ. Η επίτευξη ενός καλού μέλλοντος σε κάθε ζώνη ξεκλειδώνει το καλύτερο δυνατό τέλος. Η τρίτη ζώνη καθορίζεται πάντα στο μέλλον, το μέλλον της εξαρτάται από το εάν ο παίκτης κατέστρεψε και τους δύο μεταφορείς.

Ολοκληρώνοντας ένα επίπεδο με περισσότερους από 50 δακτυλίους, ο Sonic μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα σπέσιαλ στάδιο, στο οποίο πρέπει να καταστρέψει έξι UFO σε ένα ψευδο-τρισδιάστατο περιβάλλον εντός ενός χρονικού ορίου. Ο χρόνος μειώνεται γρήγορα εάν ο παίκτης τρέχει μέσα από νερό, αν και ένα ειδικό UFO που εμφανίζεται όταν τελειώνει ο χρόνος δίνει επιπλέον χρόνο εάν καταστραφεί. Εάν ο παίκτης καταστρέψει όλα τα UFO πριν τελειώσει ο χρόνος, κερδίζουν ένα Time Stone. Η συλλογή και των επτά δημιουργεί αυτόματα ένα καλό μέλλον σε κάθε ζώνη και ξεκλειδώνει το καλύτερο τέλος. Το παιχνίδι διαθέτει επίσης μια λειτουργία επίθεσης χρόνου, όπου οι παίκτες μπορούν να επαναλάβουν τα ολοκληρωμένα επίπεδα στον ταχύτερο δυνατό χρόνο, το "DA Garden", όπου οι παίκτες μπορούν να ακούσουν τη μουσική των ολοκληρωμένων ζωνών και μια "Οπτική λειτουργία", όπου οι παίκτες μπορούν να δουν τα κινούμενα σχέδια έναρξης και λήξης. [4] Το παιχνίδι περιλαμβάνει επίσης μια δυνατότητα αποθήκευσης, η οποία χρησιμοποιεί την εφεδρική μνήμη του Sega CD. [2] :20

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παιχνίδι Βρίσκεται ανάμεσα στο Sonic the Hedgehog (1991) και το Sonic the Hedgehog 2 (1992), [5] το Sonic CD ανοίγει με τον Sonic να ταξιδεύει στο Never Lake, όπου ένα εξωγήινο σώμα, Little Planet, εμφανίζεται τον τελευταίο μήνα κάθε έτους. Η Νέμεσις του Sonic ο Δρ Ρομπότνικ έδεσε τον πλανήτη σε ένα βουνό και άρχισε να τον μετατρέπει σε ένα τεράστιο φρούριο με τον στρατό του ρομπότ. Ο Robotnik αναζητά τα Time Stones, επτά κοσμήματα ικανά να αλλάξουν το πέρασμα του χρόνου. Ο Sonic ξεκινάει στον πλανήτη, ακολουθούμενη από την ταραγμένη Amy Rose, την αυτοανακηρυγμένη φίλη του. [α] ο Ρομπότνικ στέλνει τον κορυφαίο ρομποτικό ενισχυτή του, τον Metal Sonic, ο οποίος απαγάγει την Amy για να δελεάσει τον Sonic σε κίνδυνο. ο Sonic συγκρούεται με τον Robotnik και τον Metal Sonic και χρησιμοποιεί ταξίδια χρόνου για να σταματήσει το Robotnik.

Αφού αγωνίστηκε και νίκησε τον Metal Sonic στο Stardust Speedway και σώζει την Amy, ο Sonic παλεύει και νικά τον Robotnik στη βάση του. Υπάρχουν δύο τέλη, ανάλογα με το αν ο παίκτης συνέλεξε ή όχι τα Time Stones ή πέτυχε ένα καλό μέλλον σε κάθε επίπεδο. Σε ένα τέλος, το Little Planet επιστρέφει στη σωστή του κατάσταση και φεύγει από το Never Lake. στο άλλο, το Little Planet φεύγει από το Never Lake, αλλά ο Robotnik χρησιμοποιεί το Time Stones για να το ξαναπάρειι και ο παίκτης καλείται να προσπαθήσει ξανά και να ελευθερώσει το Little Planet για πάντα.

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικό και σύλληψη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτότυπο Sonic the Hedgehog (1991) αναπτύχθηκε από την Sonic Team στην Sega . Ήταν μια σημαντική εμπορική επιτυχία και τοποθέτησε την Sega ως τον κύριο αντίπαλο της Nintendo στην αγορά. Ο επικεφαλής προγραμματιστής Yuji Naka, δυσαρεστημένος με τις των αυστηρές εταιρικές πολιτικές της Sega της Ιαπωνίας, μετακόμισε με πολλά μέλη της Sonic Team στις Ηνωμένες Πολιτείες για να αναπτύξει το Sonic the Hedgehog 2 με το Sega Technical Institute (STI). Εν τω μεταξύ, η Sega σχεδίασε να κυκλοφορήσει το πρόσθετο Sega CD για το Genesis, και ήθελε ένα παιχνίδι Sonic που θα έδειχνε τα πιο προηγμένα χαρακτηριστικά του. Ο σχεδιαστής του Sonic, Naoto Ohshima ήταν διευθυντής του Sonic CD ' Το υπόλοιπο της ομάδας περιελάμβανε προσωπικό της Sega που είχε αναπτύξει το The Revenge of Shinobi, το Golden Axe 2 και το Streets of Rage . Η ομάδα δημιούργησε το Sonic CD χρησιμοποιώντας τον αρχικό κωδικό του πρωτότυπου Sonic the Hedgehog ως βάση. [6]

Το παιχνίδι σχεδιάστηκε ως μια βελτιωμένη έκδοση του Sonic 2 για το Sega CD. Σε αυτό το σημείο, ήταν κωδικοποιημένο ως Super Sonic και θα διάθετε επιπλέον επίπεδα, ένα πλήρως ενορχηστρωμένο soundtrack, εφέ sprite-scaling και κινούμενα cutscenes. Οι πενιχρές πωλήσεις του Sonic 2 στην Ιαπωνία και η ομάδα είχε το δικό της όραμα είχε ως αποτέλεσμα την αναδιάρθρωση της έκδοσης. [6] Ο τίτλος του ήταν CD Sonic the Hedgehog πριν μετονομαστεί σε Sonic CD . Ο Ohshima δεν θεωρεί ότι το Sonic CD αποτελεί συνέχεια των δύο προηγούμενων παιχνιδιών Sonic, αν και ο καλλιτέχνης Yasushi Yamaguchi είπε ότι οι παίκτες μπορεί να υποθέσουν ότι η ιστορία του βρίσκεται ανάμεσα στο Sonic the Hedgehog και το Sonic 2 . [7]

Σχέδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Sonic the Hedgehog είχε ισορροπία στην ταχύτητα και την πλατφόρμα. Η STI έχτισε πιο πολύ στην την ταχύτητα με τα επίπεδα του Sonic 2. Ωστόσο, η ομάδα του Ohshima προσπάθησε να επικεντρωθεί στις πτυχές της πλατφόρμας και της εξερεύνησης. [6] Ο Ohshima είπε, "οι ιδέες μας ήταν να κάνουμε τον κόσμο και το σκηνικό μεγαλύτερο και να προσθέσουμε περισσότερη δυνατότητα αναπαραγωγής, οπότε θα ήταν κάτι που θα μπορούσατε να απολαύσετε παίζοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα". [7] Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη Kazuyuki Hoshino, επειδή ήταν ένα παιχνίδι για το Sega CD, η ομάδα ήθελε το Sonic CD να ξεχωρίζει σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια Sonic . Οπτικά, το παιχνίδι σχεδιάστηκε για να μοιάζει με εικόνες CG . Το Sonic sprite στην οθόνη του τίτλου βασίστηκε σε ένα ειδώλιο Sonic από τον Taku Makino που η ομάδα φωτογράφισε και σάρωσε.

Το Sonic CD σηματοδοτεί τα ντεμπούτα των Amy Rose και Metal Sonic, και οι δύο σχεδιάστηκαν από τον Hoshino. Παρόλο που ο Hoshino δημιούργησε τα γραφικά της Amy στο παιχνίδι, πολλά μέλη του προσωπικού συνέβαλαν ιδέες στο σχεδιασμό της. Τα κορδόνια και τα παπούτσια της αντικατοπτρίζουν τις προτιμήσεις του Ohshima, ενώ οι συμπεριφορές της αντικατοπτρίζουν τα χαρακτηριστικά που έψαχνε η Hoshino στις γυναίκες εκείνη την εποχή. Ο Hoshino σχεδίασε τον Metal Sonic ως απάντηση στο Ohshima που θέλει έναν ισχυρό αντίπαλο για το Sonic. Ο Hoshino είχε μια καθαρή εικόνα του Metal Sonic στο μυαλό του από τη στιγμή που ενημερώθηκε και το σχέδιό του εμφανίστηκε μετά από λίγα σκίτσα. Τα γραφικά χαρακτήρων δημιουργήθηκαν χρησιμοποιώντας το ιδιόκτητο σύστημα γραφικών της Sega για το Genesis, το "Sega Digitizer MK-III", με ένα πρόγραμμα επεξεργασίας bitmap και animation. Η ομάδα χρησιμοποίησε ως επί το πλείστον το Macintosh IIcis . Τα δεδομένα γραφικών αποθηκεύτηκαν σε δισκέτες 3,5 ιντσών, οι οποίες παραδόθηκαν στον προγραμματιστή για να εργαστούν στο παιχνίδι. [8] Αν και ο Naka δεν ασχολήθηκε άμεσα με το Sonic CD, αντάλλαξε ιδέες σχεδιασμού με τον Ohshima. [9]

Ο Ohshima ανέφερε το Back to the Future ως επιρροή στο ταξίδι στο χρόνο. [9] Οι προγραμματιστές σχεδίασαν τέσσερις παραλλαγές κάθε σταδίου (μία για κάθε χρονική περίοδο). Ο Ohshima ήλπιζε να αλλάξει αμέσως η χρονική περίοδος με 'ενα "sonic boom", αλλά οι προγραμματιστές υποστήριξαν ότι αυτό ήταν αδύνατο και δημιούργησαν μια ακολουθία φόρτωσης. Η Sega δεν πίεσε την ομάδα που ανέπτυξε το Sonic CD όσο και αυτή που ανέπτυξε το Sonic 2 . Ο Ohshima το θεώρησε αυτό επειδή το Sonic CD δεν είναι μια αριθμημένη συνέχεια. το θεώρησε αναδημιουργία του αρχικού παιχνιδιού. Τα συνολικά δεδομένα του Sonic CD είναι 21 megabytes (ΜΒ), σε σύγκριση με το Sonic 2 που είναι 1 ΜΒ. [6] Το παιχνίδι περιλαμβάνει κινούμενα cutscenes που παράγονται από την Toei Animation . [10] η ομάδα χρησιμοποίησε μια μορφή που παρείχε ασυμπίεστες εικόνες στον επεξεργαστή οθόνης βίντεο, η οποία επέτρεπε ανώτερα αποτελέσματα σε αντίθεση με τη συμπίεση Cinepak που χρησιμοποιήθηκε για άλλα παιχνίδια Sega CD. Τα σπέσιαλ στάδια διαθέτουν εφέ περιστροφής sprite τύπου 7 . [11] Οι χρονικοί περιορισμοί οδήγησαν στην αφαίρεση ενός από τα επίπεδα. [12]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ιαπωνικό soundtrack συντέθηκε από τους Naofumi Hataya και Masafumi Ogata, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί στην έκδοση 8-bit του <i id="mw_g">Sonic the Hedgehog 2</i> . Το παιχνίδι διαθέτει δύο τραγούδια: "Sonic - You Can Do Anything", που συχνά αναφέρεται ως "Toot Toot Sonic Warrior", [13] που συνέθεσε ο Ogata και γράφτηκε αρχικά για το Sonic the Hedgehog 2 και το "Cosmic Eternity - Believe in Yourself"., που συντάχθηκε από τον Hataya. Και τα δύο τραγουδούνται από τον Keiko Utoku . Η ομάδα σύνθεσης αντλεί έμπνευση από τη μουσική κλαμπ, όπως το house and techno, ενώ ο Hataya ανέφερε το C + C Music Factory, τον Frankie Knuckles και το KLF ως επιρροές. [14]

Κυκλωφορία και τοπικοποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Sonic CD κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στις 23 Σεπτεμβρίου 1993, [15] και στην Ευρώπη τον Οκτώβριο του 1993. Η Sega της Αμερικής καθυστέρησε το παιχνίδι για δύο μήνες για να γράψει ένα νέο soundtrack απο τους των Spencer Nilsen και David Young του STI, και τον Mark Crew. σύμφωνα με τον Nilsen, η Sega πίστευε ότι χρειαζόταν ένα πιο «πλούσιο και περίπλοκο» soundtrack. [16] Δεν ήταν δυνατή η αντικατάσταση των κομματιών στα στάδια του παρελθόντος, καθώς ήταν ακολουθία κομματιών ήχου PCM αντί για συνεχή ροή ήχου CD μικτής λειτουργίας . [17] Το "You Can Do Anything" αντικαταστάθηκε από το "Sonic Boom", το οποίο συνέθεσε ο Nilsen και ερμήνευσε η γυναικεία φωνητική ομάδα Pastiche. [18] Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στη Βόρεια Αμερική το Νοέμβριο του 1993. Το Sonic CD ήταν το κορυφαίο παιχνίδι Sega CD και το μοναδικό Sonic παιχνίδι του συστήματος. [19] Ακυρώθηκε μια βελτιωμένη έκδοση του αρχικού Sonic the Hedgehog και η <i id="mwASc">Sonic</i> -themed localization του <i id="mwASg">Popful Mail</i> .

Επανακυκλοφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο εκδόσεις του Sonic CD κυκλοφόρησαν για Windows : μία το 1995 για επεξεργαστές Pentium και άλλη το 1996 για DirectX . [6] Η έκδοση Pentium συνδυάστηκε μόνο με νέους υπολογιστές και δεν πωλήθηκε ποτέ σε καταστήματα. Η Sega συνεργάστηκε με την Intel για να κάνει το παιχνίδι να λειτουργεί σωστά. Η έκδοση DirectX κυκλοφόρησε με την επωνυμία Sega PC [20] και διανεμήθηκε από τη SoftKey στη Βόρεια Αμερική στις 8 Ιουλίου [21] και στην Ιαπωνία στις 9 Αυγούστου. Αυτή η έκδοση είναι ως επί το πλείστον ίδια με την αρχική έκδοση, [22] αλλά προστέθηκαν οθόνες φόρτωσης και είναι συμβατή μόνο με παλαιότερες εκδόσεις των Windows. [23] Και οι δύο εκδόσεις των Windows χρησιμοποιούν το soundtrack της Βόρειας Αμερικής.

Η έκδοση των Windows του 1996 μεταφέρθηκε στο GameCube και το PlayStation 2 τον Αύγουστο του 2005 για τη Sonic Gems Collection. [6] [24] Αυτή η έκδοση χρησιμοποιεί το αρχικό soundtrack στην Ιαπωνία και το soundtrack της Βόρειας Αμερικής στις υπόλοιπες περιοχές. [25] [18] Οι εκδόσεις εισήγαγαν ορισμένα γραφικά προβλήματα, όπως μια θολή παρουσίαση εναντίον του τρεμουλιάσματος, αλλά το κινούμενο σχέδιο στην αρχή του παιχνιδιού παρουσιάζεται σε προβολή πλήρους οθόνης υψηλότερης ποιότητας.

Το 2009, ο ανεξάρτητος προγραμματιστής Christian Whitehead δημιούργησε ένα βίντεο απόδειξης εννοιολογικής έννοιας μιας αναδιαμορφωμένης έκδοσης του παιχνιδιού, χρησιμοποιώντας το Retro Engine, που εκτελείται σε iOS . [26] Η Sega κυκλοφόρησε αυτήν την έκδοση το 2011 για Xbox 360, PlayStation 3, iOS, Android και PC, με τη βοήθεια του Blit Software.  Το remaster διαθέτει βελτιώσεις όπως γραφικά ευρείας οθόνης, λεπτομερή ανίχνευση σύγκρουσης για να κάνει το χρόνο να ταξιδεύει πιο συνεπές, επιλογή ανάμεσα στο ιαπωνικό Soundtrack και το Αμερικανικό τη δυνατότητα ξεκλειδώματος του Tails ως χαρακτήρα, και επιτεύματα ή τρόπαια . [27] [28] [29] [30] Ο Whitehead σχεδίασε επίσης δύο πρωτότυπα στάδια, αλλά αποκλείστηκαν καθώς η Sega ήθελε να διατηρήσει το παιχνίδι πιστό στην αρχική κυκλοφορία. [31] Το remaster δεν κυκλοφόρησε στο Wii καθώς ξεπέρασε το μέγεθος λήψης του WiiWare [32]

Το Sonic CD έλαβε καλές κριτικές. Η έκδοση Sega CD πούλησε περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα, καθιστώντας το το best-seller του συστήματος. [33] [34]

Η παρουσίαση, τα οπτικά και ο ήχος επαινέθηκαν. Οι υπολογιστές και τα βιντεοπαιχνίδια έγραψαν ότι, αν και το Sonic CD δεν χρησιμοποίησε τις δυνατότητες του Sega CD στο έπακρο, τα γραφικά και ο ήχος του παιχνιδιού ήταν ακόμα άριστα, αποκαλώντας τη μουσική "από τους 2Unlimited και Bizarre Inc ". Η Electronic Games είπε ότι το παιχνίδι έμοιαζε με παλαιότερα παιχνίδια και χρησιμοποίησε τις ειδικές δυνατότητες του Sega CD ελάχιστα, αλλά αυτό δεν μειώνει την ποιότητα. Η μουσική έκανε το Sonic CD να ξεχωρίζει από το πλήθος και ο κριτικός έγραψε ότι βοήθησε στην προσθήκη πλούτου στο παιχνίδι. Οι αναθεωρητές του Electronic Gaming Monthly ( EGM ) επαίνεσαν τα κινούμενα σχέδια και τον ήχο του παιχνιδιού, αλλά σημείωσαν πτώση του ρυθμού καρέ κατά τη διάρκεια σπέσιαλ σταδίων. Οι αναδρομικές απόψεις της παρουσίασης ήταν επίσης θετικές. Το IGN επαίνεσε τα ζωντανά χρώματα του και ένιωθε ότι το παιχνίδι φαινόταν ωραίο, [35] και η GamesRadar πίστευε ότι η μουσική του ήταν διαχρονική, γράφοντας: "Αυτό που πρέπει να χρονολογείται πολύ γρήγορα στη δεκαετία του 1990 είναι κάπως εντελώς φρέσκο σήμερα." [11]

Ωστόσο, ορισμένοι κριτικοί διαιρέθηκαν λόγω της αλλαγής του soundtrack μεταξύ των διεθνών και των βορειοαμερικανικών εκδόσεων. Το GameFan, το οποίο είχε δώσει στην Ιαπωνική έκδοση του Sonic CD ένα τέλειο σκορ 100%, έχασε την έκδοση της Βόρειας Αμερικής λόγω της αλλαγής του soundtrack. Ο συντάκτης του GameFan, Dave Halverson, χαρακτήρισε την αλλαγή "μια φρικαλεότητα που παραμένει η μεγαλύτερη αδικία στην ιστορία του εντοπισμού". [36] Ο κριτικός για το GamesRadar ισχυρίστηκε ότι έκλεισε το GameCube του με αηδία όταν συνειδητοποίησε ότι η Sonic Gems Collection χρησιμοποίησε το αμερικανικό soundtrack. [11] Σε μια συνέντευξη του 2008, ο Nilsen είπε: "Νομίζω ότι οι κριτικοί έψαχναν έναν τρόπο να πατήσουν το παιχνίδι ... ήταν σαν να αντικαταστήσαμε τη μουσική για το Star Wars αφού η ταινία βγήκε για λίγο". [16]

Το Gameplay ήταν επίσης ευρέως επαινεμένο. Η EGM θαύμαζε τα διαφορετικά επίπεδα και την ικανότητα να ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο, κάτι που ένιωσαν οτι πρόσθεται βάθος. Το Electronic Games έγραψε ότι το Sonic CD έπαιζε όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια Sonic, και ότι το ταξίδι στο χρόνο - σε συνδυασμό με μεγάλα επίπεδα πλούσια με μυστικά και ειδικές σκηνές σαν το Super Mario Kart - πρόσθεσε την αναπαραγωγή . Η Sega Pro σημείωσε τα διευρυμένα περιβάλλοντα και η αξία επανάληψης που προστέθηκε από το ταξίδι στον χρόνο, γράφοντας ότι "όσο περισσότερο παίζετε Sonic CD τόσο καλύτερο γίνεται", αλλά ένιωσε ότι το παιχνίδι ήταν πολύ εύκολο. Το Sega Magazine είπε ότι το Sonic CD ήταν «δυνητικά κλασικό», ξεπερνώντας την πρωτοτυπία στα σπέσιαλ στάδια και το ταξίδι στο χρόνο. Το GameSpot ξεχώρισε τον "ενδιαφέρον σχεδιασμό των επιπέδων και το ταξίδι στον χρόνο" ως ένα σημαντικό σημείο πώλησης, λέγοντας ότι παρείχε μια μοναδική ιδέα για την κλασική φόρμουλα Sonic . [3]

Οι κριτικοί έγραψαν ότι το Sonic CD ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια Sega CD. Η Electronic Games το ονόμασαν must-have και η Sega Pro είπε ότι ήταν "λαμπρό" και ευφάνταστο και αξίζει περισσότερο από την τιμή της. Το Destructoid το περιέγραψε ως «σήμα κατατεθέν της αριστείας», δημιουργικό, παράξενο και συναρπαστικό, και δήλωσε ότι «αν χάσετε το Sonic CD θα ήταν να χάσετε μερικά από τα καλύτερα του franchise». [37]

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο χαρακτήρες που εισήχθησαν στο παιχνίδι, η Amy Rose και ο Metal Sonic, έγιναν επαναλαμβανόμενοι χαρακτήρες στη σειρά Sonic . Ο Metal Sonic εμφανίστηκε ως σημαντικός ανταγωνιστής στο Knuckles 'Chaotix (1995), Sonic Heroes (2003), [38] και Sonic the Hedgehog 4: Episode II (2012), των οποίων η ιστορία συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το Sonic CD . [39] Η Amy Rose εμφανίζεται κυρίως στο Sonic Adventure . [40] Οι κινούμενες ακολουθίες Sonic CD συμπεριλήφθηκαν ως μπόνους στη συλλογή Sonic Jam (1997) και το "Sonic Boom" χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα τραγούδια του Sonic στο Super Smash Bros. Brawl (2008). [16]

Το 2011, για την εικοστή επέτειο του Sonic franchise, η Sega κυκλοφόρησε το Sonic Generations, το οποίο περιλαμβάνει remakes διαφόρων Sonic επιπέδων. Και οι δύο εκδόσεις διαθέτουν μια εκ νέου φανταστική έκδοση της μάχης ενάντια στο Metal Sonic. [41] Το 2017 το παιχνίδι Sonic Mania, που παράχθηκε για τη εικοστή πέμπτη επέτειο της σειράς, διαθέτει ενημερωμένες εκδόσεις των επιπέδων Stardust Speedway και metallic Madness , συμπεριλαμβανομένου μιας μάχης κατά τον Metal Sonic. [42] [43] [44]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ In the North American manual, Amy is incorrectly identified as Princess Sally, a character from Archie's Sonic the Hedgehog comic book.

βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) redump.org.
  2. ↑ 2,0 2,1 Sonic Team (Νοεμβρίου 1993). Sonic the Hedgehog CD instruction manual. Sega. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Kemps, Heidi (3 Ιανουαρίου 2012). «Sonic CD Review». GameSpot. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018. 
  4. ↑ «Sonic CD PS3 Cheats». Game Revolution. 5 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  5. ↑ Sandler, Corey (1994). Sonic The Hedgehog 3 Full Color Action. Brady Publishing. σελ. 72. ISBN 1-566-86-146-2. A little bit of history: Sonic CD was released originally in Japan and takes place somewhere between Sonic 1 and Sonic 2. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Linneman, John (8 Απριλίου 2018). «DF Retro: Sonic CD - under-appreciated but still brilliant today». Eurogamer. Gamer Network. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Sonic CD – Developer Interview Collection». Shmuplations. 24 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  8. ↑ Stuart, Keith (2014). «Interview with Kazuyuki Hoshino, Art Director». Sega Mega Drive/Genesis: Collected Works. Read-Only Memory. σελίδες 289–290. ISBN 9780957576810. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Sheffield, Brandon (4 Δεκεμβρίου 2009). «Out of the Blue: Naoto Ohshima Speaks». Gamasutra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2017. 
  10. ↑ «Sonic the Hedgehog CD». The History of Sonic the Hedgehog. Pix 'n Love. σελ. 130. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Towell, Justin (16 Δεκεμβρίου 2011). «Sonic CD review». GamesRadar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017. 
  12. ↑ «Sega's Yuji Naka Talks!». GameSpy. IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2017. 
  13. ↑ McFerran, Damien. «How Sega can save its mascot with Sonic Mania». Red Bull. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  14. ↑ Stuart, Keith (2014). «Interview with Naofumi Hataya». Sega Mega Drive/Genesis: Collected Works. Read-Only Memory. σελ. 312. ISBN 9780957576810. 
  15. ↑ «[セガハード大百科] メガＣＤ対応ソフトウェア». Sega. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2015. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Horowitz, Ken (9 Δεκεμβρίου 2008). «Interview: Spencer Nilsen (Composer)». Sega-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2017. 
  17. ↑ Elston, Brett (28 Απριλίου 2009). «17 videogame soundtracks ahead of their time». GamesRadar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2017. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Gibson, Ellie. «Sonic Gems line-up in doubt». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2017. 
  19. ↑ Elston, Brett. «The rise, fall and deafening crash of Sonic the Hedgehog». GamesRadar. σελ. 1. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  20. ↑ Sega. «Windows». Sonic Channel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2017. 
  21. ↑ «Sonic CD [1996] - PC». IGN. Ziff Davis. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2017. 
  22. ↑ Blevins, Tal (19 Σεπτεμβρίου 1996). «Sonic CD (1995) Review». GameSpot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2017. 
  23. ↑ Procter, Lewie. «No Disc Required: Sonic CD Heading To PC». Rock, Paper, Shotgun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2017. 
  24. ↑ Sketcz (22 Οκτωβρίου 2009). «Blog: I like burning hedgehogs». Hardcore Gaming 101. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2018. 
  25. ↑ «Sonic Gems Collection - IGN». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2016. 
  26. ↑ Sigl, Rainer (February 1, 2015). «Lieblingsspiele 2.0: Die bewundernswerte Kunst der Fan-Remakes». Der Standard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 24, 2016. https://web.archive.org/web/20161124013140/http://derstandard.at/2000011074333/Lieblingsspiele-neugemacht-Die-bewundernswerte-Kunst-der-Fan-Remakes. 
  27. ↑ «Proof Of Concept Of Enhanced Sonic CD On iPhone | WatchPlayRead - "It's What We Do!"». WatchPlayRead. 28 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. 
  28. ↑ «Sonic CD coming to XBLA, PSN and more this holiday | WatchPlayRead - "It's What We Do!"». WatchPlayRead. 25 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. 
  29. ↑ «SEGA Blog | Sonic CD Spins Onto Tablets at GameStop». Blogs.sega.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. 
  30. ↑ «SEGA Blog | #SegaPAX – Sonic CD Announced!». Blogs.sega.com. 25 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. 
  31. ↑ Nelson, Jared. «Play 'Sonic The Hedgehog 2' Hidden Palace Zone in Prototype Form with this New Easter Egg». TouchArcade. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2017. 
  32. ↑ Holmes, Jonathan. «Sonic CD is too big to come to WiiWare». Destructoid. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2017. 
  33. ↑ Official Gallup UK Mega-CD sales chart, February 1994, published in Mega issue 17
  34. ↑ Records, Guinness World (2015). Guinness World Records 2016: Gamer's Edition. ISBN 978-1910561096. 
  35. ↑ DeVries, Jack (15 Δεκεμβρίου 2011). «Sonic CD Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2017. 
  36. ↑ Elston, Brett (28 Απριλίου 2009). «17 videogame soundtracks ahead of their time». GamesRadar. σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018. 
  37. ↑ North, Dale. «Review: Sonic CD». Destructoid. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. 
  38. ↑ Sonic Team USA (December 30, 2003). Sonic Heroes. Sega, Level/area: Metal Overlord. 
  39. ↑ Fletcher, JC (10 Απριλίου 2012). «Sonic 4 Episode 2 'locks on' to Episode 1 to add Metal Sonic». Engadget. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2018. 
  40. ↑ Gies, Arthur (23 Σεπτεμβρίου 2010). «Sonic Adventure Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2013. 
  41. ↑ Thomas, Kurt (13 Ιουλίου 2011). «Metal Sonic Charges Into Sonic Generations». Game Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011. 
  42. ↑ Kemps, Heidi (14 Αυγούστου 2017). «Sonic Mania Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2017. 
  43. ↑ Sampson, Aaron (14 Αυγούστου 2017). «Sonic Mania Metallic Madness Zone Act 1 - Gameplay». GameSpot. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018. 
  44. ↑ «Sonic Mania - Fighting Metal Sonic». IGN. 16 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018.