Tupolev Tu-2 | |
---|---|
Το Tupolev Tu-2. | |
Τύπος | βομβαρδιστικό αεροσκάφος |
Χώρα προέλευσης | ΕΣΣΔ |
Σχεδιασμός | σχεδιαστικό γραφείο Tupolev |
Παρθενική πτήση | 29 Ιανουαρίου 1941 |
Πρώτη παρουσίαση | 1942 |
Κύριος χειριστής | Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία Πολεμική Αεροπορία του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού |
Παραγωγή | 1941–1948 |
Μονάδες που παρήχθησαν | 2257 |
Παραλλαγές | Tupolev Tu-1 Tupolev Tu-8 |
Το Tupolev Tu-2 (ονομασίες του Γραφείου Σχεδιασμού Τουπόλεφ: ANT-58 και Αεροσκάφος 103, ονομασία αναφοράς ΝΑΤΟ: «Bat») ήταν σοβιετικό δικινητήριο ταχύ βομβαρδιστικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδιάστηκε με σκοπό να μπορεί να φέρει αξιόλογο φορτίο βομβών και να επιχειρεί τόσο ως συμβατικό βομβαρδιστικό όσο και ως βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης, έχοντας ταυτόχρονα ταχύτητα συγκρίσιμη με των μονοκινητήριων μαχητικών της περιόδου. Ήταν ανάλογο ως προς τις δυνατότητες με το γερμανικό Junkers Ju 88 και όπως και αυτό αξιοποιήθηκε επίσης ως αναγνωριστικό και τορπιλοπλάνο. Τα Tu-2 διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις επιθετικές επιχειρήσεις του Κόκκινου Στρατού στα καταληκτικά στάδια του πολέμου.[1]
Το 1937 ο Αντρέι Τουπόλεφ καθώς και πολλοί ακόμη Σοβιετικοί σχεδιαστές αεροσκαφών συνελήφθη με κατηγορητήριο που αφορούσε αντισοβιετικές ενέργειες. Παρόλα αυτή η σοβιετική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας την σημασία του για την πολεμική προπαρασκευή της χώρας μετά την φυλάκισή του τον μετέφερε σε μία σαράσκα όπου έγινε επικεφαλής ομάδας που είχε αναλάβει τον σχεδιασμό στρατιωτικών αεροσκαφών. Έχοντας την εσωτερική ονομασία «Αεροσκάφος 103», το Tu-2 αναπτύχθηκε με βάση τα προγενέστερα ελαφρά βομβαρδιστικά ANT-58, ANT-59 και ANT-60.[2] Το Tu-2 ήταν επί της ουσίας μία μεγαλύτερων διαστάσεων εκδοχή του ANT-60 που προωθούνταν από τους ισχυρότερους κινητήρες AM-37.[2] Το αρχικό πρωτότυπο ολοκληρώθηκε στο Εργοστάσιο Nο. 156 και πραγματοποίησε την πρώτη του δοκιμαστική πτήση στις 29 Ιανουαρίου 1941 με τον πιλότο Μιχαήλ Νούχτινοφ στα χειριστήρια.[2]
Η παραγωγή άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1941 στο Εργοστάσιο Αεροσκαφών Νο. 166 στο Ομσκ και τα πρώτα Tu-2 έφθασαν σε μονάδες πρώτης γραμμής τον Μάρτιο του 1942. Το Εργοστάσιο Νο. 166 κατασκεύασε συνολικά 80 αεροσκάφη πριν διακοπεί η παραγωγή διότι ο κινητήρας AM-37 εγκαταλείφθηκε προκειμένου να επικεντρωθούν οι εργασίες στον κινητήρα AM-38F για το Il-2. Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον Τουπόλεφ να αναζητήσει άλλο προωστικό σύστημα για το Tu-2. Οι τροποποιήσεις του βομβαρδιστικού ώστε να προωθείται από κινητήρες ASh-82 καθώς και οι βελτιώσεις στο γενικό σχεδιασμό του προκειμένου να απλοποιηθεί η κατασκευή του συνεχίστηκαν μέχρι το 1943, με την παραγωγή να επανεκκινεί στα τέλη του έτους αυτού. Μέχρι τον Ιούνιο του 1945 ολοκληρώθηκαν 800 αεροσκάφη περίπου με την παραγωγή του να συνεχίζεται μεταπολεμικά φθάνοντας στα 2460 αεροσκάφη συνολικά, τα περισσότερα εκ των οποίων κατασκευάστηκαν από το εργοστάσιο αεροσκαφών Νο. 23 στη Μόσχα.
Το Tu-2 ήταν το δεύτερο σημαντικότερο δικινητήριο βομβαρδιστικό της Σοβιετικής Ένωσης μετά το Petlyakov Pe-2. Επίσης η ανάπτυξή του αποκατέστησε τον Αντρέι Τουπόλεφ έπειτα από την περίοδο της κράτησής του. Τα πληρώματα ήταν καθολικά ικανοποιημένα με τα Tu-2 τους. Το αεροσκάφος ήταν γρήγορο και ευέλικτο σαν μαχητικό και μπορούσε να αντέξει βαριά πλήγματα.[3] Η πρώτη μονάδα που εξοπλίστηκε με Tu-2 ήταν το 132ο Σύνταγμα Βομβαρδιστικών της 3ης Αεροπορικής Στρατιάς. Τα Tu-2 πήραν το βάπτισμα του πυρός πάνω από το Βελίκι Λούκι όπου πραγματοποίησαν 46 εξόδους από τον Νοέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 1942. Στις 11 Φεβρουαρίου 1943, το 132o Σύνταγμα μεταφέρθηκε για να υποστηρίξει την προώθηση των σοβιετικών στρατευμάτων προς τον ποταμό Δνείπερο και μέχρι τις 13 Απριλίου πραγματοποίησε άλλες 47 εξόδους για να πλήξει αεροδρόμια και σιδηροδρομικούς κόμβους πριν αποσυρθεί από τη γραμμή του μετώπου. Εκείνο διάστημα χάθηκαν τρία μονάχα Tu-2 χάθηκαν κατά τη διάρκεια πολεμικών αποστολών, ενώ επτά ακόμα υπέστησαν ζημιές.[4] Τα Tu-2 παρέμειναν σε υπηρεσία με τη Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία μέχρι το 1950. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου αρκετά Tu-2 αξιοποιήθηκαν ως αεροσκάφη δοκιμών για διάφορους κινητήρες, συμπεριλαμβανομένων των σοβιετικών κινητήρων τζετ πρώτης γενιάς.
Ορισμένα πλεονάζοντα Tu-2 δόθηκαν επίσης στην Πολεμική Αεροπορία του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού και έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις του Κινεζικού Εμφυλίου Πολέμου. Μερικά από αυτά καταρρίφθηκαν αργότερα κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας. Τα κινέζικά Tu-2 έλαβαν επίσης μέρος στις επιχειρήσεις για την καταστολή της εξέγερσης στο Θιβέτ, δρώντας ως αεροσκάφη εγγύς υποστήριξης, αναγνώρισης και συνδέσμου.