Vought XSB3U | |
---|---|
Το Vought XSB3U | |
Τύπος | αναγνωριστικό (αγγλ. scout) και βομβαρδιστικό |
Κατασκευαστής | Vought-Sikorsky |
Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
Παρθενική πτήση | 1936 |
Αποσύρθηκε | 1939 |
Κύριος χειριστής | Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ |
Μονάδες που παρήχθησαν | ένα |
Αναπτύχθηκε από | Vought SBU Corsair |
Το Vought XSB3U ήταν μονοκινητήριο διπλάνο αναγνωριστικό-βομβαρδιστικό το οποίο αναπτύχθηκε για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930. Αξιολογήθηκε σε συγκριτικές δοκιμές όπου προτιμήθηκε τελικά το Vought SB2U Vindicator, με συνέπεια να μην κατασκευαστούν άλλα αεροσκάφη πέραν του μοναδικού πρωτοτύπου.
Στα τέλη του 1934 το Ναυτικό εξέδωσε απαίτησεις για την ανάπτυξη νέου αναγνωριστικού-βομβαρδιστικού καθώς και νέου τορπιλοπλάνου-βομβαρδιστικού.[1] Προτάσεις υπέβαλαν οκτώ εταιρείες ανάπτυξης και κατασκευής αεροσκαφών, εκ των οποίων τα μισά ήταν μονοπλάνα και τα υπόλοιπα διπλάνα.[2][N 1]
Το Γραφείο Αεροναυτικής (Bureau of Aeronautics, BuAer) εξέφραζε εκείνη την περίοδο σοβαρές ενστάσεις για το κατά πόσον ήταν δόκιμη η επιχειρησιακή αξιοποίηση των μονοπλάνων με τα αεροπλανοφόρα του.[3] Συνέπεια της στάσης αυτής ήταν να αναπτυχθεί το διπλάνο XSB3U-1 ως συμβατική εναλλακτική για το σύγχρονο μονοπλάνο XSB2U-1 που ανέπτυσσε παράλληλα η Vought. Το μοναδικό XSB3U που κατασκευάστηκε ποτέ προέκυψε από τη μετατροπή του τελευταίου Vought SBU Corsair παραγωγής.[2] Ήταν δε επί της ουσίας πανομοιότυπο με αυτό, αφού είχε γενική δομή, συμπεριλαμβανομένου του κλειστού πιλοτηρίου και του αστεροειδούς κινητήρα Pratt & Whitney R-1535. Οι επιφάνειες καθώς και το κάλυμμα του κινητήρα ήταν βελτιωμένα ως προς την αεροδυναμική. Επιπλέον το XSB3U είχε πλήρως ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης.[3]
Τον Απρίλιο του 1936 το πρωτότυπο παραδόθηκε στον αεροναύσταθμο της Anacostia προκειμένου να γίνει η αξιολόγησή του από το Ναυτικό.[4] εκείνη την περίοδο πραγματοποιήθηκε και η αξιολόγηση του κυριότερου ανταγωνιστικού σχεδίου, του XSB2U-1.[3] Κατά τη διάρκεια των πτητικών δοκιμών κατέστη σαφής η ανωτερότητα του μονοπλάνου έναντι του διπλάνου σε όλες τις παραμέτρους.[5] Παρόλα αυτά οι εντυπώσεις για το σύστημα προσγείωσης του XSB3U ήταν ιδιαίτερα θετικές, με την όλη διάταξη να κρίνεται ανώτερη των περισσοτέρων σύγχρονών της.[6]
Μετά το πέρας της αξιολόγησης, το XSB3U παρέμεινε στην κατοχή του Ναυτικού και αξιοποιήθηκε για τη διεξαγωγή δοκιμών καθώς και σαν αεροσκάφος συνδέσμου.[3] Η NACA επίσης χρησιμοποίησε το αεροσκάφος σε δοκιμές στο διάστημα Αυγούστου 1938-Ιανουαρίου 1939, ενώ στη συνέχεια επιστράφηκε στο Ναυτικό.[7][8]
|