Yamato 000593

Ο μετεωρίτης Yamato 000593 με μάζα 13,7 κιλά - ο κύβος είναι 1 εκατοστό (NASA, 2012).

Ο Yamato 000593Y000593) είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μετεωρίτης που βρέθηκε στη Γη προερχόμενος από τον πλανήτη Άρη.[1][2][3] Μελέτες δείχνουν ότι ο Αρειανός μετεωρίτης σχηματίστηκε περίπου 1,3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, από μια ροή λάβας στον Άρη.[4] Μια πρόσκρουση συνέβη στον Άρη περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια πριν[4] που αποκόλλησε και εκτόξευσε τον μετεωρίτη από την επιφάνεια του Άρη στο διάστημα. Ο μετεωρίτης έπεσε στη Γη στην Ανταρκτική πριν από περίπου 50.000 χρόνια. Η μάζα του είναι 13,7 κιλά και έχει βρεθεί ότι περιέχει στοιχεία παρελθοντικής αλλοίωσης από νερό.[1][2][3][5]

Σε μικροσκοπικό επίπεδο, διακρίνονται σφαίρες στο μετεωρίτη που είναι πλούσιες σε άνθρακα σε σύγκριση με γειτονικές περιοχές που δεν περιέχουν τέτοιες σφαίρες. Οι πλούσιες σε άνθρακα σφαίρες και οι παρατηρούμενες μικρο-σήραγγες μπορεί να έχουν σχηματιστεί από βιοτική δραστηριότητα, σύμφωνα με επιστήμονες της NASA.[1][2][3]

Η μάζα του μετεωρίτη είναι 13,7 κιλά.[1] Είναι ένα μη λατυποπαγές εκρηξιγενές πέτρωμα που αποτελείται κυρίως από επιμήκεις κρυστάλλους αυγίτη. Ταξινομείται ως αχονδρίτης της ομάδας των νακλιτών.[1] Ιάπωνες επιστήμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Πολικών Ερευνών ανέφεραν το 2003 ότι ο μετεωρίτης περιέχει ιδδινγκσίτη (ολιβίνη), που σχηματίζεται από τη διάβρωση του βασάλτη με την παρουσία νερού σε υγρή μορφή. Επιπλέον, ερευνητές της NASA ανέφεραν τον Φεβρουάριο του 2014 ότι ανακάλυψαν επίσης πλούσιες σε άνθρακα σφαίρες εγκιβωτισμένες σε πολλαπλά στρώματα ιδδινγκσίτη, καθώς και μικροσωληνοειδή χαρακτηριστικά που προέρχονται από "φλέβες" ιδδινγκσίτη που εμφανίζουν κυρτές, κυματιστές μορφές που συνάδουν με βιο-αλλοιώσιμες υφές που έχουν παρατηρηθεί σε γήινο βασαλτικό γυαλί. Ωστόσο, οι επιστήμονες συναινούν ότι "η μορφολογία από μόνη της δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πέραν κάθε αμφιβολίας ως εργαλείο για την ανίχνευση πρωτόγονης ζωής."[6][7][8] Η ερμηνεία της μορφολογίας είναι εξαιρετικά υποκειμενική, και η χρήση της έχει οδηγήσει σε πολλές λανθασμένες ερμηνείες. Σύμφωνα με την ομάδα της NASA, η παρουσία του άνθρακα και η έλλειψη αντίστοιχων κατιόντων είναι συνεπής με την ύπαρξη οργανικής ύλης ενσωματωμένης στον ιδδινγκσίτη. Οι ερευνητές της NASA ανέφεραν ότι η φασματομετρία μάζας μπορεί να παράσχει καλύτερη κατανόηση της φύσης του άνθρακα, και μπορεί να διακρίνει μεταξύ ενσωμάτωσης και αλλοίωσης αβιοτικού και βιολογικού άνθρακα.

Εικόνα μικροσκοπίου του μετεωρίτη Y000593 υποδεικνύει τον ιδδινγκσίτη ως απόδειξη αλλοίωσης από νερό στον Άρη. Εμφανίζει μικροσήραγγες που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από βιοτική δραστηριότητα (27 Φεβρουαρίου 2014).
Ο Y000593 εμφανίζει περιοχές με σφαίρες (κόκκινο) που περιέχουν διπλάσιο άνθρακα σε σχέση με περιοχές χωρίς σφαίρες (μπλε) (27 Φεβρουαρίου 2014).
Εικόνα μικροσκοπίου της επιφάνειας του μετεωρίτη (Νοέμβριος 2009).
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Webster, Guy (27 Φεβρουαρίου 2014). «NASA Scientists Find Evidence of Water in Meteorite, Reviving Debate Over Life on Mars». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 White, Lauren M.; Gibson, Everett K.; Thomnas-Keprta, Kathie L.; Clemett, Simon J.; McKay, David (February 19, 2014). «Putative Indigenous Carbon-Bearing Alteration Features in Martian Meteorite Yamato 000593». Astrobiology 14 (2): 170–181. doi:10.1089/ast.2011.0733. PMC 3929347. Bibcode2014AsBio..14..170W. http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/ast.2011.0733. Ανακτήθηκε στις February 27, 2014. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Gannon, Megan (28 Φεβρουαρίου 2014). «Mars Meteorite with Odd 'Tunnels' & 'Spheres' Revives Debate Over Ancient Martian Life». Space.com. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2014. 
  4. 4,0 4,1 Cohen, Benjamin E.; Mark, Darren F.; Cassata, William S.; Lee, Martin R.; Tomkinson, Tim; Smith, Caroline L. (2017-10-03). «Taking the pulse of Mars via dating of a plume-fed volcano» (στα αγγλικά). Nature Communications 8 (1). doi:10.1038/s41467-017-00513-8. ISSN 2041-1723. https://www.nature.com/articles/s41467-017-00513-8. 
  5. Mikouchi, T.; E. Koizumi; A. Monkawa; Y. Ueda (March 2003). «Mineralogy and petrology of Yamato 000593: Comparison with other Martian nakhlite meteorites». Antarctic Meteorite Research 16: 34–57. Bibcode2003AMR....16...34M. 
  6. Garcia-Ruiz, Juan-Manuel Garcia-Ruiz (December 30, 1999). «Morphological behavior of inorganic precipitation systems - Instruments, Methods, and Missions for Astrobiology II». SPIE Proceedings. Instruments, Methods, and Missions for Astrobiology II Proc. SPIE 3755: 74. doi:10.1117/12.375088. http://proceedings.spiedigitallibrary.org/proceeding.aspx?articleid=995013. Ανακτήθηκε στις January 15, 2013. «It is concluded that "morphology cannot be used unambiguously as a tool for primitive life detection."». 
  7. Agresti; House; Jögi; Kudryavstev; McKeegan; Runnegar; Schopf; Wdowiak (December 3, 2008). «Detection and geochemical characterization of Earth’s earliest life». NASA Astrobiology Institute (NASA). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-23. https://web.archive.org/web/20130123132429/http://astrobiology.ucla.edu/pages/res3e.html. Ανακτήθηκε στις January 15, 2013. 
  8. Schopf, J. William; Kudryavtsev, Anatoliy B.; Czaja, Andrew D.; Tripathi, Abhishek B. (April 28, 2007). «Evidence of Archean life: Stromatolites and microfossils» (PDF). Precambrian Research 158 (3–4): 141–155. doi:10.1016/j.precamres.2007.04.009. Bibcode2007PreR..158..141S. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-24. https://web.archive.org/web/20121224202951/http://www.cornellcollege.edu/geology/courses/greenstein/paleo/schopf_07.pdf. Ανακτήθηκε στις January 15, 2013.