Οι Άλπεις Κοττίαι, λατιν.: Alpes Cottiae ήταν μία μικρή επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που ιδρύθηκε το 63 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα. Ήταν μία από τις τρεις επαρχίες, που αποτελούσαν τις Άλπεις μεταξύ της σύγχρονης Γαλλίας και της Ιταλίας, μαζί με τις Άλπεις Γραίαι και Ποινιναί βόρεια και τις Άλπεις Mαριτίμαι νότια.
Πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν το Σεγούσιο (σημερινή Σούσα στο Πιεμόντε). Άλλοι σημαντικοί οικισμοί βρίσκονταν στο Eburodunum και στο Brigantio (Briançon). [1] Πήρε το όνομά του από τον ηγεμόνα της περιοχής τον 1ου αι. π.Χ., Mάρκος Ιούλιος Κόττυος, και το τοπωνύμιο σώζεται σήμερα στις Κοτιανές Άλπεις. [2]
Η επαρχία είχε την προέλευσή της σε ένα τοπικό αρχηγείο, που ελεγχόταν από τον βασιλιά Mάρκος Ιούλιος Δόνος, ο οποίος κυβέρνησε τις φυλές της Λιγουρίας της περιοχής από τα μέσα του 1ου αι. π.Χ. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Mάρκος Ιούλιος Κόττυος, ο οποίος δεν αντιτάχθηκε στην ενσωμάτωση τού βασιλείου του στο ρωμαϊκό αυτοκρατορικό σύστημα υπό τον Αυτοκράτορα Αύγουστο το 15–14 π.Χ.. [3] [1] [2]
Μετά το τέλος τού γιου του Κόττιου Β΄ το 63 μ.Χ., η περιοχή προσαρτήθηκε από τον Αυτοκράτορα Νέρωνα και μετατράπηκε σε μία επαρχία υπό έναν επίτροπο (procurator) γνωστή ως provincia Alpium Cottiarum. [4] [1] [2]
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Διοκλητιανού (284–305), το δυτικό τμήμα της επαρχίας μεταφέρθηκε στις Άλπεις Mαριτίμαι και το ανατολικό τμήμα παραχωρήθηκε υπό έναν πρόεδρο (praeses) στην επισκοπή (diocesis) της Ιταλίας. [1]
Οι οικισμοί στις Άλπεις περιλάμβαναν: