Άντριου Κουνάναν

Άντριου Κουνάναν
Ο Κουνάναν τον Απρίλιο του 1997
Πραγματικό όνομαΆντριου Φίλιπ Κουνάναν
Γέννηση31 Αυγούστου 1969
Νάσιοναλ Σίτι, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Θάνατος23 Ιουλίου 1997 (27 ετών)
Μαϊάμι Μπιτς, Φλόριντα, ΗΠΑ
Αιτία θανάτουΑυτοκτονία (αυτοπυροβολισμός)
ΕθνικότηταΑμερικανός
Ψευδώνυμο(α)Άντριου ΝτεΣίλβα
ΚίνητροΆγνωστο
ΚατηγορίαΑνθρωποκτονία πρώτου βαθμού, ανθρωποκτονία δευτέρου βαθμού, ένοπλη ληστεία
ΓονείςΜοδέστο «Πιτ» Κουνάναν
Μαίρη-Αν Σκιλάτσι
δεδομένα

Ο Άντριου Φίλιπ Κουνάναν (31 Αυγούστου 1969 – 23 Ιουλίου 1997) ήταν Αμερικανός κατά συρροήν δολοφόνος, ο οποίος δολοφόνησε πέντε ανθρώπους σε διάστημα τριών μηνών στα μέσα του 1997.[1] Ανάμεσα στα θύματά του συμπεριλαμβάνονται ο Ιταλός σχεδιαστής μόδας Τζιάνι Βερσάτσε και ο μεσίτης ακινήτων από το Σικάγο, Λι Μίγκλιν.[2] Η σειρά δολοφονιών του Κουνάναν σταμάτησε στις 23 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς όταν αυτοκτόνησε με πυροβολισμό.[3]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άντριου Φίλιπ Κουνάναν γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1969 στη Νάσιοναλ Σίτι της Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και ήταν το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά των Μοδέστο «Πιτ» Κουνάναν, έναν Αμερικανό Φιλιπινέζικης καταγωγής,[4] και Μαίρη-Αν Σκιλάτσι, Αμερικανίδα Ιταλικής καταγωγής. Όταν γεννήθηκε ο γιος του, ο Μοδέστο υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ. Φεύγοντας από το ναυτικό, όπου είχε υπηρετήσει ως αρχικελευστής, ο Μοδέστο εργάστηκε ως χρηματομεσίτης.[5]

Ο Κουνάναν ζούσε με την οικογένειά του στη Νάσιοναλ Σίτι και φοίτησε στο γυμνάσιο Bonita Vista.[6] Το 1981, ο πατέρας του τον έγραψε στο The Bishop's School, ένα ανεξάρτητο σχολείο που βρισκόταν στην εύπορη γειτονιά Λα Χόιγια του Σαν Ντιέγκο. Εκεί, ο Κουνάναν γνώρισε τη δια βίου καλύτερη φίλη του, Ελίζαμπεθ Κότε.[5] Στο σχολείο, ο Κουνάναν περιγραφόταν ως ευφυής και πολύ ομιλητικός, ενώ είχε καταγραφεί να έχει δείκτη νοημοσύνης (IQ) 147.[7]

Ως έφηβος, ο Κουνάναν ανέπτυξε τη φήμη του παραγωγικού ψεύτη, αφού φέρεται να αφηγείται φανταστικές ιστορίες για την οικογένεια και την προσωπική του ζωή. Ήταν ικανός να αλλάζει την εμφάνισή του σύμφωνα με το τι πίστευε πως ήταν ελκυστικό εκείνη τη δεδομένη στιγμή.[5] Ο Κουνάναν περιγραφόταν ως ομοφυλόφιλος στο λύκειο, όταν άρχισε να συνδέεται με μεγαλύτερους, πλούσιους άντρες,[8] ενώ ψηφίστηκε ως ο «λιγότερο πιθανό να ξεχαστεί».[9] Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο το 1987, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Ντιέγκο, όπου παρακολουθούσε Αμερικανική ιστορία.[10]

Το 1988, όταν ο Κουνάναν ήταν 19 χρονών, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του και μετακόμισε στις Φιλιππίνες για να διαφύγει της σύλληψης για υπεξαίρεση.[11] Την ίδια χρονιά, ο Κουνάναν ξεκίνησε να συχνάζει σε τοπικά γκέι κλαμπ και εστιατόρια και η μητέρα του, η οποία ήταν βαθιά θρησκευόμενη, έμαθε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Κατά τη διάρκεια ενός καυγά, ο Κουνάναν έσπρωξε τη μητέρα του πάνω σε έναν τοίχο εξαρθρώνοντας τον ώμο της. Μετέπειτα μελέτη της συμπεριφοράς του υποδεικνύει πως μπορεί να υπέφερε από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, χαρακτηρισμένη από έλλειψη μεταμέλειας και ενσυναίσθησης.[12] Το 1989, ο Κουνάναν εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο και εγκαταστάθηκε στην επαρχία Κάστρο του Σαν Φρανσίσκο, ένα κέντρο ΛΟΑΤ κουλτούρας, όπου διέμενε με την Κότε και το αγόρι της, Φιλ Μέριλ.[5]

Ενήλικη ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συλλογή φωτογραφιών από το FBI

Στο Σαν Φρανσίσκο, ο Κουνάναν συνέχισε την πρακτική του να πλησιάζει φιλικά μεγαλύτερους, πλούσιους άντρες, ενώ σύμφωνα με αναφορές, άρχισε να δημιουργεί βίαιη πορνογραφία.[5] Κοινωνικοποιήθηκε επίσης στις γειτονιές Χίλκρεστ και Λα Χόιγια του Σαν Ντιέγκο, καθώς και στην πόλη Σκότσντεϊλ της Αριζόνα, «προφανώς ζώντας από τη γενναιοδωρία διαφόρων πλούσιων πατρόνων».[8] Πιστεύεται επίσης πως ο Κουνάναν διακινούσε ναρκωτικά, συμπεριλαμβανομένων οπιοειδών, κοκαΐνης και κάνναβης.[13][14] Χρησιμοποιούσε διάφορα ψευδώνυμα όπως Άντριου ΝτεΣίλβα,[15] Υπολοχαγός Διοικητής Άντι Κάμινγκς, Ντρου Κάννινγκχαμ και Κερτ Μάθιου Ντεμάρις.[16]

Ο Κουνάναν γνώρισε για πρώτη φορά τον σχεδιαστή μόδας Τζιάνι Βερσάτσε στο Σαν Φρανσίσκο τον Οκτώβριο του 1990,[17] όταν ο Βερσάτσε βρισκόταν στην πόλη για την πρόβα των κουστουμιών που είχε σχεδιάσει για την παραγωγή της όπερας του Ρίχαρντ Στράους, Capriccio, που θα ανέβαζε η Όπερα του Σαν Φρανσίσκο.[18] Η οικογένεια του Βερσάτσε δεν παραδέχτηκε ποτέ και το αρνείται μέχρι και σήμερα πως οι δύο άντρες γνωρίζονταν πριν τη δολοφονία.[14] Τον Δεκέμβριο του 1995, ο Κουνάναν γνώρισε τον Ντέιβιντ Μάντσον, ένα αρχιτέκτονα από τη Μινεάπολις, σε ένα μπαρ στο Σαν Φρανσίσκο. Σύντομα μετά τη συνάντησή τους, οι δυο άντρες ξεκίνησαν μία σχέση εξ' αποστάσεως, αλλά ο Μάντσον τελείωσε τη σχέση τους την άνοιξη του 1996, λέγοντας στους φίλους του πως διαισθανόταν κάτι «σκοτεινό» στον Κουνάναν.[14][19] Ο Κουνάναν είχε πει σε φίλους του πως ο Μάντσον ήταν «ο έρωτας της ζωής του».[11]

Τον Σεπτέμβριο του 1996, ο Κουνάναν χώρισε τον Τζον Μπλάτσφορντ, έναν μεγαλύτερο, πλούσιο άντρα ο οποίος τον φιλοξενούσε και τον υποστήριζε οικονομικά,[14] και σύντομα μετά τον χωρισμό ο Κουνάναν έφτασε τις πιστωτικές του κάρτες στο όριό τους.[9][18] Ο στενός φίλος του Κουνάναν, Τζέφρι «Τζεφ» Τράιλ, ένας πρώην αξιωματικός του Ναυτικού ο οποίος δούλευε ως περιφερειακός διευθυντής μιας εταιρίας παράδοσης προπανίου στη Μινεάπολις, είχε πει στον πρώην συγκάτοικό του, Μάικλ Γουίλιαμς, πως ο Κουνάναν είχε αρχίσει και πάλι να πουλά ναρκωτικά.[20] Ήταν επίσης γνωστό πως ο Κουνάναν έκανε τακτική χρήση αυτών των ναρκωτικών, ειδικά χρήση μεθαμφεταμίνης.[18]

Μέχρι τον Απρίλιο του 1997, σύμφωνα με αναφορές φίλων του, ο Κουνάναν έκανε χρήση παυσίπονων και κατανάλωνε αλκοόλ «σαν να μην υπήρχε αύριο».[11][14] Αργότερα εκείνον τον μήνα, ο Κουνάναν είπε στους φίλους του πως θα έφευγε από το Σαν Ντιέγκο για να πάει στη Μινεάπολις με σκοπό να «τακτοποιήσει κάποια επαγγελματικά θέματα» που είχε με τον Τράιλ,[15] ο οποίος Τράιλ είχε πρόσφατα αποστασιοποιηθεί από εκείνον.[21] Ο Τράιλ ανέμενε πως ο Κουνάναν θα μετακόμιζε στο Σαν Φρανσίσκο όταν θα έφευγε από τη Μινεάπολις. Πριν την επίσκεψη του Κουνάναν, ο Τράιλ είχε πει στην αδελφή του πως «δεν ήθελε να έρθει ο Άντριου»,[22] ενώ μία εβδομάδα πριν τον θάνατό του, ο Τράιλ είχε πει στον Γουίλιαμς πως είχε «πέσει πολύ έξω» με τον Κουνάναν και «έχω κάνει πολλούς εχθρούς αυτό το Σαββατοκύριακο ... πρέπει να φύγω από εδώ. Θα με σκοτώσουν».[18]

Στις 24 Απριλίου, ο Κουνάναν και τέσσερις φίλοι του παρευρέθηκαν σε ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι στο California Cuisine του Χίλκρεστ, μία σπάνια περίσταση όπου ο Κουνάναν δεν πλήρωσε τον λογαριασμό.[13] Είχε φτάσει το όριο και στις δύο πιστωτικές του κάρτες κι έπρεπε να ζητήσει επέκταση πίστωσης για να μπορέσει να αγοράσει το αεροπορικό του εισιτήριο για τη Μινεάπολις.[3] Την επόμενη μέρα, φτάνοντας στη Μινεάπολις, ο Κουνάναν έμεινε μαζί με το Μάντσον στο διαμέρισμά του, ο οποίος ήταν κοινός φίλος εκείνου και του Τράιλ.[9] Εκείνο το βράδυ, ο Κουνάναν και ο Μάντσον δείπνησαν στο Nye's Restaurant και επισκέφτηκαν το κλαμπ The Gay 90's.[22] Στις 26 Απριλίου, ο Κουνάναν έμεινε στο διαμέρισμα του Τράιλ καθώς εκείνος ήταν εκτός πόλης με τον σύντροφό του, Τζον Χάκετ. Το επόμενο απόγευμα, ο Τράιλ είπε στον Χάκετ πως έπρεπε να κάνει μία «πολύ σοβαρή» συζήτηση με τον Κουνάναν. Όταν αργότερα οι Τράιλ και Χάκετ έφτασαν στο διαμέρισμα του Τράιλ, ο Κουνάναν δεν ήταν εκεί, ενώ απουσίαζαν και τα πράγματά του. Ο Τράιλ έφυγε από το διαμέρισμά του λίγο μετά τις 9:00μ.μ. για να συναντήσει τον Κουνάναν και πιθανόν να έφτασε στο διαμέρισμα του Μάντσον στις 9:45μ.μ.[14]

Δολοφονίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τζέφρι Τράιλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δολοφονίες του Κουνάναν ξεκίνησαν στη Μινεάπολις στις 27 Απριλίου 1997, με τη δολοφονία του στενού του φίλου, του 28χρονου Τζέφρι Τράιλ. Έπειτα από μία διαφωνία στο διαμέρισμα του Μάντσον, ο Κουνάναν χτύπησε μέχρι θανάτου τον Τράιλ με ένα σφυρί.[3] Στις 29 Απριλίου, δύο από τους συναδέλφους του Μάντσον, ανησύχησαν από το γεγονός πως δεν είχε πάει στη δουλειά δύο μέρες και επισκέφτηκαν το διαμέρισμά του για να δουν τι συμβαίνει. Εκεί ανακάλυψαν το πτώμα του Τράιλ τυλιγμένο σε ένα χαλί και τοποθετημένο πίσω από τον καναπέ.[14] Το ρολόι του Τράιλ είχε σταματήσει στις 9:55μ.μ., με τις αρχές να πιστεύουν πως αυτή ήταν η ώρα της δολοφονίας.[22]

Ντέιβιντ Μάντσον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο 33χρονος Ντέιβιντ Μάντσον ήταν το δεύτερο θύμα του Κουνάναν. Οι αρχές πιστεύουν πως ο Μάντσον παρέμεινε στο διαμέρισμά του με τον Κουνάναν για δύο μέρες μετά τη δολοφονία του Τράιλ, καθώς ένας από τους γείτονες είδε τους δύο άντρες στον ανελκυστήρα του κτιρίου στις 28 Απριλίου, ενώ ένας άλλος γείτονας τους είδε να πηγαίνουν βόλτα τον σκύλο Δαλματίας του Μάντσον στις 29 Απριλίου.[3][14] Οι ερευνητές αντιμετώπισαν αρχικά τον Μάντσον ως ύποπτο για τη δολοφονία του Τράιλ, αλλά η οικογένεια του Μάντσον επέμενε πως ο Μάντσον κρατείτο ως όμηρος του Κουνάναν. Στις 2 Μαΐου, ο Μάντσον και ο Κουνάναν εθεάθησαν βόρεια της Μινεάπολις να οδηγούν το Jeep του Μάντσον και να γευματίζουν μαζί σε ένα μπαρ.[19] Το επόμενο πρωί, το πτώμα του Μάντσον βρέθηκε στην ανατολική όχθη της λίμνης Ρας κοντά στην πόλη Ρας της Μινεσότα με τραυματισμούς σε κεφάλι και πλάτη διαμετρήματος .40 από ημιαυτόματο πιστόλι τύπου Taurus PT92, πιστόλι το οποίο είχε πάρει ο Κουνάναν από το διαμέρισμα του Τράιλ.[12][23][24]

Λι Μίγκλιν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 4 Μαΐου, ο Κουνάναν έφτασε οδηγώντας στο Σικάγο, Ιλινόι, όπου σκότωσε τον 72χρονο Λι Μίγκλιν, έναν εξέχων μεσίτη ακινήτων. Έδεσε τα χέρια και τα πόδια του Μίγκλιν, ενώ τύλιξε το κεφάλι του με κολλητική ταινία. Ο Κουνάναν μαχαίρωσε τον Μίγκλιν περισσότερες από είκοσι φορές με ένα κατσαβίδι, έκοψε τον λαιμό του με ένα σιδηροπρίονο και έκλεψε το αυτοκίνητό του.[25] Η οικογένεια του Μίγκλιν υποστηρίζει πως η δολοφονία του ήταν τυχαία, αλλά ο πρώην πράκτορας του FBI, Γκρεγκ ΜακΚράρι, υποστηρίζει πως είναι απίθανο ο Κουνάναν να έδενε και να βασάνιζε τον Μίγκλιν χωρίς να έχει κάποιο κίνητρο.[14]

Οι ερευνητές πρόσεξαν πως το πράσινο Lexus LS του Μίγκλιν έλειπε από το γκαράζ, ενώ βρήκαν το κόκκινο Jeep του Μάντσον παρκαρισμένο σε έναν δρόμο κοντά στο σπίτι του Μίγκλιν. Το Lexus του Μίγκλιν ήταν εφοδιασμένο με τηλέφωνο το οποίο, σύμφωνα με τα αρχεία της εταιρίας τηλεπικοινωνιών Ameritech Cellular, ενεργοποιήθηκε στις 4 Μαΐου στην Κομητεία Ένωσης της Πενσυλβάνια. Οι αρχές άρχισαν να παρακολουθούν τη δραστηριότητα του τηλεφώνου και ανακάλυψαν πως ενεργοποιήθηκε στις 8 Μαΐου στη Φιλαδέλφεια και στις 9 Μαΐου στο Νιου Τζέρσεϊ.[26]

Γουίλιαμ Ρις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Μαΐου, στο Εθνικό Κοιμητήριο Finn's Point της κοινότητας Πένσβιλ Τάουνσιπ στο Νιου Τζέρσεϊ, ο Κουνάναν πυροβόλησε και σκότωσε τον 45χρονο επιστάτη του κοιμητηρίου, Γουίλιαμ Ρις. Αργότερα την ίδια μέρα, όταν ο Ρις δεν επέστρεψε στο σπίτι για δείπνο, η σύζυγός του επισκέφτηκε το κοιμητήριο για να δει τι συμβαίνει όπου βρήκε την πόρτα του γραφείου του Ρις ανοικτή και το ραδιόφωνο να παίζει μουσική. Κάλεσε την αστυνομία, η οποία βρήκε τον Ρις πυροβολημένο στο κεφάλι από το ίδιο πιστόλι Taurus που είχε χρησιμοποιήσει ο Κουνάναν για να δολοφονήσει τον Μάντσον.[27] Σε αντίθεση με τα άλλα θύματα του Κουνάναν, τα οποία σκότωσε για φαινομενικά προσωπικούς λόγους, οι αρχές πιστεύουν πως ο Κουνάναν δολοφόνησε τον Ρις απλά για να πάρει το κόκκινο Chevrolet φορτηγάκι του. Ο Κουνάναν χρησιμοποίησε αυτό το φορτηγάκι για να φτάσει οδηγώντας μέχρι τη Φλόριντα.[28]

Στις 12 Μαΐου, ο Κουνάναν άρχισε να διαμένει στο ξενοδοχείο Normandy Plaza στο Μαϊάμι Μπιτς στη Φλόριντα, όπου πλήρωνε $29 τη βραδιά σε μετρητά[29] κι ένα μήνα αργότερα, στις 12 Ιουνίου, το FBI τον συμπεριέλαβε στη λίστα των δέκα πιο καταζητούμενων φυγάδων.[30] Ενώ το αποτυχημένο ανθρωποκυνηγητό επικεντρωνόταν στο κλεμμένο φορτηγάκι του Ρις που χρησιμοποιούσε ο Κουνάναν, ο δολοφόνος «κρυβόταν σε κοινή θέα» για δύο μήνες.[14] Στις 7 Ιουλίου, ο Κουνάναν χρησιμοποίησε το δικό του όνομα για να βάλει ενέχυρο ένα κλεμμένο αντικείμενο, παρά το ότι γνώριζε πως η αστυνομία έλεγχε τακτικά τα αρχεία των ενεχυροδανειστηρίων.[31] Στις 14 Ιουλίου, καθώς όπως φαίνεται είχε ξεμείνει από χρήματα, ο Κουνάναν έφυγε από το ξενοδοχείο που διέμενε χωρίς να πληρώσει την τελευταία μέρα διαμονής του εκεί.[29]

Τζιάνι Βερσάτσε

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η είσοδος της έπαυλης Βερσάτσε όπου ο Κουνάναν πυροβόλησε τον Τζιάνι Βερσάτσε

Στις 15 Ιουλίου, γύρω στις 8:45π.μ., ο Κουνάναν πυροβόλησε και σκότωσε τον 50χρονο Τζιάνι Βερσάτσε στη μπροστινή σκάλα της έπαυλής του, Casa Casuarina, στο Μαϊάμι Μπιτς.[11] Ο Βερσάτσε επέστρεφε από την επίσκεψή του στο News Cafe, όπου είχε πάει για να πάρει καφέ και περιοδικά,[32] όταν ο Κουνάναν τον πυροβόλησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με το ίδιο πιστόλι Taurus που είχε χρησιμοποιήσει για τις δολοφονίες των Μάντσον και Ρις. Ένας μάρτυρας κυνήγησε τον Κουνάναν αλλά δεν κατάφερε να τον πιάσει καθώς διέφυγε σε ένα κοντινό υπόγειο χώρο στάθμευσης.[1][11] Ο Βερσάτσε δηλώθηκε νεκρός στο νοσοκομείο Jackson Memorial στις 9:21π.μ..[33]

Η αστυνομία βρήκε το κλεμμένο όχημα του Ρις σε ένα κοντινό υπόγειο χώρο στάθμευσης και μέσα σε αυτό υπήρχαν ρούχα του Κουνάναν και αποκόμματα εφημερίδων με αναφορές στις δολοφονίες που είχε διαπράξει.[12]

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Ιουλίου 1997, το πτώμα του Κουνάναν βρέθηκε από την αστυνομία σε ένα πολυτελές πλωτό σπίτι στο Μαϊάμι Μπιτς, έπειτα από πληροφορία από τον επιστάτη του σπιτιού.[34] Ο Κουνάναν είχε αυτοπυροβοληθεί στο κεφάλι[35] με το πιστόλι Taurus που έκλεψε από τον Τράιλ και χρησιμοποίησε για να σκοτώσει τους Μάντσον, Ρις και Βερσάτσε.[12][31][36]

Ο Κουνάναν αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του βρίσκονται στο μαυσωλείο του κοιμητηρίου Holy Cross στο Σαν Ντιέγκο.[37]

Κίνητρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κίνητρο του Κουνάναν παραμένει άγνωστο. Την περίοδο των δολοφονιών υπήρχαν εκτεταμένες θεωρίες, τόσο από το κοινό όσο και από τον Τύπο, που συνέδεαν τα εγκλήματα με την υποτιθέμενη ανακάλυψη πως ο Κουνάναν ήταν οροθετικός στον ιό HIV,[38] αλλά η νεκροτομή αποκάλυψε πως κάτι τέτοιο δεν ίσχυε.[39][40]

Αν και η αστυνομία έψαξε το πλωτό σπίτι στο οποίο πέθανε ο Κουνάναν, δεν βρήκε κάποιο σημείωμα αυτοκτονίας παρά μόνο λίγα προσωπικά του αντικείμενα.[41] Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από αυτό λόγω της φήμης του Κουνάναν να αποκτά χρήματα και ακριβά αντικείμενα από μεγαλύτερους, πλούσιους άντρες.[41] Η αστυνομία θεώρησε πως αρκετά από τα ευρήματα δεν ήταν απαραίτητο να σημειωθούν, εκτός από τα πολλά σωληνάρια κρέμας υδροκορτιζόνης και μία αρκετά εκτεταμένη συλλογή μυθιστορημάτων του Κλάιβ Στέιπλς Λιούις.[41][42][43]

Στη σύγχρονη κουλτούρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντάρεν Κρις στο Trevor Live, μια εκδήλωση του Trevor Project ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που εστιάζει στην πρόληψη της αυτοκτονίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, Δεκέμβριος 2012.

Ο Κουνάναν ενσαρκώθηκε από τον Σέιν Περντού στην ταινία The Versace Murder (1998),[44] τον Τζόναθαν Τρεντ στην ταινία Murder in Fashion (2009),[45] τον Λουκ Μόρισον στην τηλεταινία House of Versace (2013)[46] και τον Ντάρεν Κρις στο Η δολοφονία του Τζιάνι Βερσάτσε, στον δεύτερο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς American Crime Story.[47]

Η δολοφονική δράση του Κουνάναν υπήρξε επίσης θέμα τηλεοπτικών επεισοδίων διαφόρων σειρών βασισμένων σε αληθινά εγκλήματα, όπως το επεισόδιο «Andrew Cunanan – The Versace Killer» της σειράς Mugshots του τηλεοπτικού δικτύου TruTV[48] και το επεισόδιο «The Body in the Rug» της σειράς Six Degrees Of Murder.[49] Συμπεριλήφθηκε επίσης στο τηλεοπτικό πρόγραμμα 20/20 του ABC.[50]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «FBI — Serial Killers, Part 6: Andrew Cunanan murders a fashion icon». FBI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2016. 
  2. ↑ Michael H. Stone· Gary Brucato (2019). The New Evil: Understanding the Emergence of Modern Violent Crime. Amherst, New York: Prometheus Books. σελίδες 99–104. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Haynes, Dion; Secter, Bob (1997-05-16). «The many faces of Andrew Cunanan: 'He could win anyone over'». Chicago Tribune (Chicago, Illinois: Tronc). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-08-30. https://web.archive.org/web/20180830003542/http://articles.chicagotribune.com/1997-05-16/news/9705160213_1_andrew-cunanan-jeffrey-trail-artsy-crowd/2. Ανακτήθηκε στις 2017-04-30. 
  4. ↑ Welkom, Robert W. (1997-09-19). «Cunanan's father plans documentary on son's life». Los Angeles Times (Los Angeles, California: Tronc). http://articles.latimes.com/1997/sep/19/entertainment/ca-33799. Ανακτήθηκε στις 2018-03-02. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Vargas, Chanel (2018-02-28). «Who is Andrew Cunanan, the man who murdered Gianni Versace?». Town and Country (New York City: Hearst Magazines). https://www.townandcountrymag.com/society/a14442138/who-is-andrew-cunanan-gianni-versace-murderer. 
  6. ↑ Kristan Lawson· Anneli Rufus (24 Σεπτεμβρίου 2013). California Babylon: A Guide to Site of Scandal, Mayhem and Celluloid in the Golden State. St. Martin's Press. σελίδες 21–22. ISBN 978-1-4668-5414-7. 
  7. ↑ Orth, Maureen (2000). Vulgar Favors. New York City: Dell Publishing. ISBN 9780440225850. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Matt Potter (1997-05-22). «La Jolla gentlemen and the party boy: Andrew Cunanan – boy toy for socialites Norman Blachford and Lincoln Aston». San Diego Reader. https://www.sandiegoreader.com/news/1997/may/22/cover-la-jolla-gentlemen-and-the-party-boy. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Helen Kennedy (1997-05-15). «Double Life of the party boy: a dark side foretold years ago». New York Daily News (New York City: Tronc). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-16. https://web.archive.org/web/20190416083847/https://www.nydailynews.com/archives/news/double-life-party-boy-dark-side-foretold-years-article-1.759751. Ανακτήθηκε στις 2018-12-20. 
  10. ↑ «Andrew Cunanan». Famous Criminals. Crimeandinvestigation.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2010. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Lecayo, Richard (2001-06-21). «Tagged for Murder». Time (New York City: Meredith Corporation). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-09-29. https://web.archive.org/web/20180929083724/http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,138062,00.html. Ανακτήθηκε στις 2018-03-02. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Esposito, Danielle· Douglas, John E.· Burgess, Ann W.· Burgess, Allen G. (2006). «Case Study: Andrew Cunanan». Στο: John E. Douglas· Ann W. Burgess· Allen G. Burgess. Crime Classification Manual: A standard system for investigating and classifying violent crimes (2η έκδοση). Hoboken, New Jersey: John Wiley and Sons. σελίδες 448–452. ISBN 9780787985011. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2011. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Zeeland, Steven (1997-07-23). «Killer queen: Andrew Cunanan, my love rival». The Stranger (Seattle, Washington: Index Newspapers, LLC). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-03-13. https://web.archive.org/web/20180313230509/https://www.marksimpson.com/blog/2018/02/05/killer-queen-andrew-cunanan-love-rival/. Ανακτήθηκε στις 2018-12-20. 
  14. ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 Orth, Maureen (Σεπτέμβριος 1997). «The Killer's Trail». Vanity Fair (New York City: Condé Nast). https://www.vanityfair.com/magazine/1997/09/cunanan199709. Ανακτήθηκε στις 2018-03-02. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «One Good Man». People. 1997-08-11. http://people.com/archive/one-good-man-vol-48-no-6. 
  16. ↑ Pasternak, Judy; Perry, Tony (1997-07-25). «Fugitive's death leaves a trail of contradictions». Los Angeles Times (Los Angeles, California: Tronc). http://articles.latimes.com/1997/jul/25/news/mn-16212. 
  17. ↑ Miller, Julie (2018-01-17). «The Truth About Gianni Versace and Andrew Cunanan's Relationship». Vanity Fair. https://www.vanityfair.com/hollywood/2018/01/versace-american-crime-story-andrew-cunanan. Ανακτήθηκε στις 2019-02-14. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Thomas, Evan (1997-07-27). «Facing death». Newsweek (New York City: Newsweek/IAC Corporation). http://www.newsweek.com/facing-death-174404. Ανακτήθηκε στις 2018-12-20. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Joel Achenbach; Roberto Suro (1997-07-27). «DEATH REMOVES MYSTIQUE FROM CUNANAN'S LIFE» (στα αγγλικά). Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1997/07/27/death-removes-mystique-from-cunanans-life/b4c0c94e-cf0c-496a-bed4-2674ca83c598/. Ανακτήθηκε στις 2020-01-06. 
  20. ↑ Bill Manson (1997-05-29). «Friends remember Cunanan victim: Ex-Navy officer Jeff Trail killed with claw hammer». San Diego Reader. https://www.sandiegoreader.com/news/1997/may/29/friends-remember-cunanan-victim. 
  21. ↑ Mente, Anna (2018-02-14). «Assassination of Gianni Versace, Episode 5, Fact vs. fiction: What American Crime Story got right». Newsweek (New York City: Meredith Corporation). http://www.newsweek.com/assassination-gianni-versace-episode-5-fact-vs-fiction-806744. Ανακτήθηκε στις 2018-12-20. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 Johnson, Dirk (1997-07-19). «First Killing May Offer Clues to Four Others» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1997/07/19/us/first-killing-may-offer-clues-to-four-others.html. Ανακτήθηκε στις 2020-01-05. 
  23. ↑ «America's Most Wanted: Andrew Cunanan». Amw.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2010. 
  24. ↑ Recktenwald, William; Martin, Andrew (1997-05-08). «New Twist in Miglin Case». Chicago Tribune (Chicago, Illinois: Tronc). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-14. https://web.archive.org/web/20141014085632/http://articles.chicagotribune.com/1997-05-08/news/9705080105_1_andrew-phillip-cunanan-david-madson-minneapolis-architect. Ανακτήθηκε στις 2014-10-08. 
  25. ↑ Kastor, Elizabeth; Weeks, Linton (1997-07-17). «Five lives cut short». The Washington Post (Washington, D.C.: Nash Holdings LLC). https://www.washingtonpost.com/wp-srv/national/longterm/cunanan/stories/victims.htm. Ανακτήθηκε στις 2018-03-02. 
  26. ↑ «Andrew Phillip Cunanan Part 01 of 01». FBI (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2020. 
  27. ↑ SALTONSTALL, DAVE. «A NICE GUY CAUGHT IN A TORTUOUS TALE». nydailynews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2020. 
  28. ↑ Dibdin, Emma (1 Μαρτίου 2018). «A Complete Timeline of Andrew Cunanan's Murders». Harper's BAZAAR (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2020. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Writers, Andrew Martin and John O'Brien, Tribune Staff. «PORTRAIT EMERGES OF A FUGITIVE'S DAILY LIFE». chicagotribune.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2020. 
  30. ↑ «Serial Killers, Part 6: Andrew Cunanan». Federal Bureau of Investigation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Phillips, Andrew (4 Αυγούστου 1997). «Versace's killer kills self». Maclean's. Toronto, Ontario: Rogers Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2009. 
  32. ↑ Bilyeau, Nancy (20 Μαρτίου 2018). «The True Story of Gianni Versace's Murder». Town & Country (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2020. 
  33. ↑ Navarro, Mireya (1997-07-16). «Versace, Fashion Innovator, Slain in Miami Beach» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1997/07/16/us/versace-fashion-innovator-slain-in-miami-beach.html. Ανακτήθηκε στις 2020-01-13. 
  34. ↑ «FBI: Cunanan may have used boat as base». CNN. 1997-07-24. http://edition.cnn.com/US/9707/24/cunanan.fbi/index.html. Ανακτήθηκε στις 2019-04-28. 
  35. ↑ Herzog, Kenny (2018-03-21). «The Assassination of Gianni Versace: Fact-checking the season finale, Alone». Vulture.com. http://www.vulture.com/2018/03/ace-versace-fact-check-episode-9-finale.html. Ανακτήθηκε στις 2018-04-25. 
  36. ↑ Janofsky, Michael (1997-07-25). «Suspect's suicide brings relief and normality». The New York Times (New York City: The New York Times Publishing Company). https://www.nytimes.com/1997/07/25/us/suspect-s-suicide-brings-relief-and-normality.html. Ανακτήθηκε στις 2009-08-04. 
  37. ↑ «Andrew Phillip Cunanan (1969–1997)». Find a Grave. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2018. BURIAL: Holy Cross Cemetery San Diego, San Diego County, California, USA; PLOT: Rosary Chapel 6 
  38. ↑ Cenite, Mark (2005-03-01). «The Obligation to Qualify Speculation». Journal of Mass Media Ethics 20 (1): 43–44. doi:10.1207/s15327728jmme2001_4. 
  39. ↑ «Who is Andrew Cunanan?». CNN. 1997-07-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-01-12. https://web.archive.org/web/20060112181305/http://www.cnn.com/WORLD/9707/17/cunanan. 
  40. ↑ Miami Medical Examiner. Cunanan, Andrew – Autopsy report #1997-01742. 
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 Gibson, Dirk Cameron (2006). Serial Murder and Media Circuses. Santa Barbara, California: Greenwood Publishing Group. σελ. 138. ISBN 978-0275990640. 
  42. ↑ Raworth, Ben (Ιούλιος 2009). «July 15: Gianni Versace Killed». Maxim (San Antonio, Texas: Biglari Holdings). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-18. https://web.archive.org/web/20120318060459/http://www.maxim.co.uk/features/articles/17299/this_day_in_history.html. Ανακτήθηκε στις 2018-03-03. 
  43. ↑ Stoddard Smith, Tyler (18 Ιουλίου 2012). Whore Stories: A Revealing History of the World's Oldest Profession. Adams, Massachusetts: Adams Media. σελ. 172. ISBN 978-1440538537. 
  44. ↑ Madigan, Nick (1998-01-14). «Versace wraps case in Miami». Variety (Los Angeles, California: Penske Media Corporation). https://variety.com/1998/scene/vpage/versace-wraps-case-in-miami-1117466338. Ανακτήθηκε στις 2018-02-10. 
  45. ↑ Catsoulis, Jeannette (2010-01-21). «Reimagining the culprit in Versace's murder». The New York Times (New York City: New York Times Company). https://www.nytimes.com/2010/01/22/movies/22murder.html. Ανακτήθηκε στις 2018-07-20. 
  46. ↑ «Cast and credits of House of Versace (2013)». listal.com. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  47. ↑ Michael Schulman (12 Ιανουαρίου 2018). «Darren Criss Plays the Happy-Go-Lucky Killer in the Versace TV Drama». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  48. ↑ Ellen Goosenberg Kent (Σκηνοθέτης) & John Parsons Peditto (Παραγωγός). «Andrew Cunanan: Versace's killer». Mugshots. New York City. TruTV. Fisher Klingenstein Films. https://www.youtube.com/watch?v=RC6NAeaiTcA&t=74s. 
  49. ↑ «Six Degrees of Murder». RadioTimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2019. 
  50. ↑ «Dying to be famous: The Versace murders». imdb.com. 20/20. 7 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2018. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]