Άστριντ Κούμπερνους

Άστριντ Κούμπερνους
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση5 Φεβρουαρίου 1970 (1970-02-05) (55 ετών)
Γκρεβεσμίλεν, Ανατολική Γερμανία
Έτη δραστηριοποίησης1986 – 2005
Ύψος1,86 μέτρα
Βάρος89 κιλά
Άθλημα
ΧώραΑνατολική Γερμανία Ανατολική Γερμανία 1986–90,  Γερμανία 1991–2005
ΆθλημαΣτίβος
ΑγώνισμαΣφαιροβολία
ΣύλλογοςΣΚ Νοιμπράντενμπουργκ
Μετάλλια
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 1 0 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 3 0 0
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1 1 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 0 1 1
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2 0 2
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 0 0 2
Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 6 2 0
Σύνολο 13 4 6
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 1996 Ατλάντα Σφαιροβολία
Χάλκινο 2000 Σίδνεϊ Σφαιροβολία

Η Άστριντ Κούμπερνους (γερμανικά: Astrid Kumbernuss, γεννήθηκε 5 Φεβρουαρίου 1970) είναι Γερμανίδα πρώην αθλήτρια στίβου, η οποία ειδικευόταν στη σφαιροβολία. Μία από τις κορυφαίες του αγωνίσματος όλων των εποχών, ήταν χρυσή Ολυμπιονίκης το 1996 στην Ατλάντα και τρεις φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κούμπερνους ξεκίνησε το στίβο στο Βάρεν και στη συνέχεια στο Νέο Βραδεμβούργο από το 1982, στα αθλητικά σχολεία των πόλεων της εποχής.[1] Το δεύτερο ήταν από τα καλύτερα της Ανατολικής Γερμανίας έχοντας αναδείξει πολλούς πρωταθλητές.[2] Στην αρχή της καριέρας της αγωνίστηκε περισσότερο ως δισκοβόλος, με την πρώτη επιτυχία της το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νεανίδων το 1988 στο Σάντμπερι του Καναδά, ενώ ενώ την επόμενη χρονιά στο Βάραζντιν της Γιουγκοσλαβίας (τώρα Κροατία), ήταν Πρωταθλήτρια Ευρώπης τόσο στη δισκοβολία (25 Αυγούστου, επίδοση 63,70 μέτρα) με την επόμενη ημέρα να κατακτά τον τίτλο και στη σφαιροβολία με επίδοση 19,53 μέτρα. Οι τοπικές εφημερίδες την αποκαλούσαν σφαιροβόλο για το μέλλον: μία νεαρή αθλήτρια με αρμονικές σωματικές αναλογίες και γυναικεία γοητεία, που την 1 Ιουλίου του 1989 κατέρριψε και το παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων στη Φινλανδία με επίδοση 20,34 μέτρα, επίδοση που παραμένει ακατάρριπτη.[3][4]

Σε ηλικία 20 ετών, το 1990 στο Σπλιτ της τότε Γιουγκοσλαβίας (τώρα Κροατίας), στην τελευταία διοργάνωση που αγωνίστηκε με την Ανατολική Γερμανία, ήταν Πρωταθλήτρια Ευρώπης γυναικών με επίδοση 20,38 μέτρων νικώντας τη χρυσή Ολυμπιονίκη της Σεούλ και κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ Νατάλια Λισόφσκαγια.[5][6] Καθοριστικό ρολό στη επιλογή του αγωνίσματος από την ίδια έπαιξε η παρουσία πολλών υψηλών επιδόσεων αθλητριών της Ανατολικής Γερμανίας στη δισκοβολία.[7]

Το διάστημα 1991–93 ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και δεν μπόρεσε να φτάσει σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο. Επιπλέον, τα οικονομικά προβλήματα της μετάβασης στην ενοποιημένη Γερμανία, απομάκρυναν τους υψηλούς αθλητικούς στόχους.[8] Η ενιαία χώρα ξόδευε πολύ λιγότερα για τον στίβο - μόλις 20 προπονητές στίβου στην αντίστοιχη έκταση, σε αντίθεση με 500 στην Ανατολική Γερμανία. Εκεί, το κράτος κάλυπτε οποιαδήποτε από τις ανάγκες της, με φαινομενικά απεριόριστους πόρους. Στις νέες συνθήκες έπρεπε να αναζητεί την αθλητική υποστήριξη μόνη της και να συντηρεί τον εαυτό της.[3] Έτσι, στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου που αγωνίστηκε (1993 στη Στουτγάρδη) ήταν έκτη, αν και στον προκριματικό η επίδοση των 19,92 μέτρων θα της είχε δώσει το χάλκινο μετάλλιο στον τελικό. Το 1994 δεν πέτυχε να υπερασπιστεί τον ευρωπαϊκό της τίτλο κατακτώντας τελικά το αργυρό μετάλλιο. Κέρδισε τον πρώτο της παγκόσμιο τίτλο στη σφαιροβολία στις 5 Αυγούστου 1995 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας με διαφορά 1,18 μέτρα από τη δεύτερη, με την επίδοση των 21,22 μέτρων να είναι η καλύτερη της καριέρας της. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά που έχει επιτευχθεί ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες ή Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.[9][10] Οι πέντε έγκυρες βολές της ήταν όλες καλύτερες από τη δεύτερη του αγώνα.[11]

Η κορυφαία αθλητική της επιτυχία ήταν η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα των Ηνωμένων Πολιτειών με επίδοση 20,56 μέτρα.[12] Το 1995 και το 1996 ήταν αήττητη νικώντας σε 51 επίσημους αγώνες στη σειρά με το αήττητο να σταματά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου του 1997, όπου κατέλαβε τη δεύτερη θέση. Κατέκτησε επίσης χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 στην Αθήνα και το 1999 στη Σεβίλλη της Ισπανίας, η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τρεις τίτλους Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στο ίδιο αγώνισμα. Στην διοργάνωση της Αθήνας μπήκε στην πρώτη θέση με την πρώτη κιόλας προσπάθειά της με 20,59 και ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου με 20,71 μέτρα, με διαφορά πέντε εκατοστά του μέτρου από τη δεύτερη. Στη διοργάνωση της Σεβίλλης είχε τις τρεις καλύτερες βολές στον αγώνα με το επίπεδο όμως χαμηλό και την πρωτιά της να φτάνει στα 19,85 μέτρα.[9][11] Το 1997 ψηφίστηκε Γερμανίδα αθλήτρια της χρονιάς[13] (η μόνη αθλήτρια στίβου) και αθλήτρια της χρονιάς στην Ευρώπη από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Στίβου.[14] Στα τέλη του 1997 υποβλήθηκε σε επέμβαση στο γόνατο και το 1998 δεν αγωνίστηκε λόγω μητρότητας με τις έκτοτε επιδόσεις της να μην είναι ανάλογου επιπέδου.[8][15][16] Ήταν στην τρίτη θέση του βάθρου των νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ με επίδοση 19,62 μέτρα μένοντας μακριά από τον πρώτο σκαλί του βάθρου έχοντας και προβλήμα τραυματισμού στον αγκώνα.[9][17]

Τελευταία μεγάλη διάκριση ήταν ο τίτλος του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Στίβου το 2003 στη Φλωρεντία της Ιταλίας.[18] Στις 10 Ιουλίου 2004 ήταν για έβδομη φορά πρωταθλήτρια Γερμανίας, ενώ το Φεβρουάριο του 2005 ήταν για τέταρτη και τελευταία φορά πρωταθλήτρια της χώρας της στον κλειστό στίβο.[6] Η συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 με τη διεξαγωγή της σφαιροβολίας στο Στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας ήταν από τις πιο απογοητευτικές εμφανίσεις της καριέρας της, καθώς με βολή στον προκριματικό μόνο 17,86 μέτρων αποκλείστηκε από τον τελικό.[19] Στις 3 Σεπτεμβρίου 2005, ανακοίνωσε την αποχώρησή της από τον αγωνιστικό αθλητισμό με μία συνάντηση στίβου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου.[20][21] Εκτός από την ιδιαίτερα επιτυχημένη αθλητική της σταδιοδρομία, έγινε διάσημη και για την αισθητική της παρουσίας της στους αγώνες. Η υψηλή δημοτικότητά της την έκαναν είδωλο στη Γερμανία.[8][22][23]

Εκπαιδευμένη υπάλληλος λιανικής, σπούδασε νοσηλευτική επιστήμη και διαχείριση νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Νέου Βραδεμβούργου.[8] Εργάζεται ως διευθύνουσα σύμβουλος και προπονήτρια στην πρώην ομάδα της, ΣΚ Νοιμπράντενμπουργκ (SC Neubrandenburg).[20][16] Επίσης προπονεί αθλήτριες της Εθνικής Ομάδας της Κίνας την περίοδο του καλοκαιριού.[1]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Κ-20 1987 (Δισκοβολία): 2η (63,56 μέτρα)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Κ-20 1988 (Δισκοβολία): 2η (64,08)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Κ-20 1989: 1η (19,53)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Κ-20 1989 (Δισκοβολία): 1η (63,70)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1990: 1η (20,38)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1991: 2η (19,11)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1992: 3η (19,37)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1994: 1η (19,44)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1994: 1η (19,63)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1994: 2η (19,49)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1994: 3η (18,89)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1995: 1η (20,00)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1995: 1η (21,12)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1996: 1η (19,79)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1996: 1η (20,05)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 1996: 1η (20,56)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 1997: 2η (19,92)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 1997 (20,64): 1η
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1997: 1η (20,71)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1999: 1η (19,85)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2000: 3η (19,12)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 2000: 1η (18,94)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 2000: 3η (19,62)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 2002: 2η (19,61)
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 2002: 3η (19,11)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου 2003: 3η (19,86)
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Στίβου 2003: 1η (19,46)
    • Όλα τα ανωτέρω μετάλλια είναι στη σφαιροβολία πλην όσων αναφέρεται η δισκοβολία
    • Πηγές : World Athletics, Athleticspodium

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Astrid Kumbernuss im AZ-Interview: "Ich habe Gänsehaut, wenn ich an Atlanta denke"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2023. 
  2. ↑ «Neubrandenburger Sport-Asse kriegen ihren Ruhmes-Pfad». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «The New York Times Magazine : Their Moment;From comrade to capitalist, grumpily». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ «World U20 Records». Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ «Astrid Kumbernuss». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Astrid KUMBERNUSS». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  7. ↑ «„Für mich war die DDR perfekt"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Astrid Kumbernuss: Ästhetin im Kugelstoß-Ring». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Astrid KUMBERNUSS - Germany - Olympic & World Championship Shot Put Champion». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  10. ↑ «5th IAAF World Championships in Athletics : Shot Put women». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «World Championships: Women's shot put». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2016. 
  12. ↑ «IOC : ATLANTA 1996 ATHLETICS SHOT PUT WOMEN RESULTS». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  13. ↑ «Deutsche EM-Gesichter III: Astrid Kumbernuss von EM in Berlin elektrisiert». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  14. ↑ «Astrid Kumbernuss der Ehrengast beim Meeting 2017». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  15. ↑ «Astrid Kumbernuss returns to competition». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «„Wo Sport ist, ist Astrid Kumbernuss"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 
  17. ↑ «"Gold war heute nicht drin"». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ «2003 European Cup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ «Bronze für Kleinert - Tränen bei Kumbernuss». Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Kugelstoß-Ikone Astrid Kumbernuss wird 50». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ «Leichtathletik Astrid Kumbernuss beendet Karriere». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2022. 
  22. ↑ «Kumbernuss: «Weinendes Auge» beim Blick aufs Kugelstoßen». Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. 
  23. ↑ «Astrid Kumbernuss - Eine Karriere in Bildern». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]