| Έντιτ Χαν Μπίερ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Ιανουαρίου 1914 Βιέννη[1] |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 2009 (95 ετών) Λονδίνο |
| Τόπος ταφής | Golders Green Jewish Cemetery[2] |
| Κατοικία | Golders Green |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία Ισραήλ[3] |
| Θρησκεία | Ιουδαϊσμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά Αγγλικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βιέννης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικαστής συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Klotilde Hahn |
Η Έντιτ Χαν Μπίερ (Edith Hahn Beer; 24 Ιανουαρίου 1914 – 17 Μαρτίου 2009) ήταν μια Αυστριακή Εβραία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος κρύβοντας την εβραϊκή της ταυτότητα και συνάπτοντας γάμο με έναν Ναζί αξιωματικό.[4]
Η Χαν ήταν μία από τις τρεις κόρες που γεννήθηκαν από την Klothilde και τον Leopold Hahn. Οι γονείς της είχαν και διατηρούσαν ένα εστιατόριο. Τον Ιούνιο του 1936 ο Leopold πέθανε ενώ εργαζόταν ως διευθυντής εστιατορίου σε ένα ξενοδοχείο στις Άλπεις.
Αν και ήταν ασυνήθιστο για ένα κορίτσι εκείνης της εποχής να πάει στο γυμνάσιο, ο δάσκαλος της Hahn έπεισε τον Leopold να στείλει την κόρη του. Μετά την αποφοίτησή της, η Χαν συνέχισε τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο και σπούδαζε νομικά μέχρι και την εποχή του Anschluss, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο επειδή ήταν Εβραία.[5]
Το 1939, η Χαν και η μητέρα της στάλθηκαν στο εβραϊκό γκέτο στη Βιέννη. Χωρίστηκαν τον Απρίλιο του 1941, όταν η Hahn στάλθηκε σε μια φυτεία σπαραγγιών στο Osterburg της Γερμανίας και στη συνέχεια στο εργοστάσιο χαρτιού Bestehorn στο Aschersleben. Η μητέρα της είχε απελαθεί στην κατεχόμενη από τη Ναζιστική Γερμανία Πολωνία δύο εβδομάδες πριν η Χαν καταφέρει να επιστρέψει στη Βιέννη, το 1942. Με αντίγραφα των εγγράφων ταυτότητας μιας χριστιανής φίλης, της Christa Denner, η Hahn πήγε στο Μόναχο.[6]
Στο Μόναχο, προσφέρθηκε εθελοντικά ως νοσοκόμα του Γερμανικού Ερυθρού Σταυρού. Εκεί συνάντησε τον Βέρνερ Φέτερ, ένα μέλος του ναζιστικού κόμματος που ζήτησε να την παντρευτεί ακόμα και αφού του είπε ότι ήταν Εβραία.[7] Έζησαν μαζί στο Brandenburg an der Havel, παντρεύτηκαν και απέκτησαν μια κόρη, την Angelika, που γεννήθηκε το 1944.
Ο Φέτερ, του οποίου η τύφλωση στο ένα μάτι τον είχε απαλλάξει αρχικά από τη στρατιωτική θητεία, τελικά κλήθηκε ως αξιωματικός των Ναζί. Συνελήφθη από τους Ρώσους και στάλθηκε σε στρατόπεδο εργασίας στη Σιβηρία τον Μάρτιο του 1945.
Μετά τον πόλεμο, η Χαν χρησιμοποίησε την εβραϊκή της ταυτότητα για να ανακτήσει την πραγματική της ταυτότητα. Η Σοβιετική Στρατιωτική Διοίκηση στη Γερμανία, που χρειαζόταν εκπαιδευμένους δικηγόρους, την εγκατέστησε ως δικαστή στο περιφερειακό δικαστήριο του Βρανδεμβούργου. Η Χαν παρακάλεσε τις σοβιετικές αρχές κατοχής να απελευθερώσουν τον Φέτερ και τελικά αφέθηκε ελεύθερος το 1947, αλλά ο γάμος τους έληξε λίγο αργότερα. Ο Φέτερ πέθανε το 2002.[7]
Ενώ υπηρετούσε ως δικαστής, η Χαν δέχτηκε πίεση από τις σοβιετικές αρχές να ενεργήσει ως πληροφοριοδότης της KGB. Η ανοιχτή απόρριψη αυτής της πρότασης θα την είχε βάλει σε σοβαρό κίνδυνο. Η Χαν αποφάσισε έτσι να καταφύγει με την κόρη της στο Λονδίνο, όπου οι αδερφές της είχαν εγκατασταθεί. Στο Λονδίνο, η Χαν εργάστηκε ως υπηρέτρια και σχεδιαστής κορσέ.
Το 1957, παντρεύτηκε τον Fred Beer, έναν Εβραίο έμπορο κοσμημάτων, και παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το θάνατό του το 1984. Μετά τον θάνατο του Beer, η Hahn μετανάστευσε στο Ισραήλ και έζησε στη Netanya μέχρι να επιστρέψει στο Λονδίνο, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Πέθανε στο Λονδίνο το 2009.[8]