Έντμπουρ του Γουίντσεστερ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Θάνατος | 15 Ιουνίου 960 |
Eορτασμός αγίου | 15 Ιουνίου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μοναχή |
Οικογένεια | |
Γονείς | Εδουάρδος ο Πρεσβύτερος[1][2] και Εαντγκίφου του Κέντ[1][2] |
Αδέλφια | Ήντιθ της Αγγλίας Εαντγκίφου του Ουέσεξ Έθελσταν Εδμόνδος Α΄ της Αγγλίας[2] Έντρεντ της Αγγλίας[2] Έλφγουιρντ της Αγγλίας Έντουιν (γιος του Εδουάρδου του Πρεσβύτερου) Εντίθ του Πόλεσγουορθ Eadgifu[2] |
Οικογένεια | Οίκος του Ουέσσεξ |
![]() | |
Η Αγία Έντμπουρ του Γουίντσεστερ (πέθανε στις 15 Ιουνίου 960) ήταν κόρη του βασιλιά των Αγγλοσαξόνων Εδουάρδου του Πρεσβύτερου με την τρίτη σύζυγο του Εαντγκίφου του Κέντ.
Την Βιογραφία της έγραψε τον 12ο αιώνα ο Λατίνος συγγραφέας Όσμπερ ντε Κλερ που έγινε ηγούμενος στο Γουεστμίνστερ (1136), έγραψε επιπλέον την βιογραφία του Εδουάρδου του Ομολογητή.[3] Ο Όσμπερ γράφει ότι σε ηλικία τριών ετών η γιαγιά της Ίαλσουιθ ίδρυσε για λογαριασμό της το Αβαείο της Αγίας Μαρίας στο Γουεστμίνστερ, εκεί η Έντμπουρ εκπαιδεύτηκε και παρέμεινε μέχρι τον θάνατο της, πριν την ηλικία των 40 ετών.[4] Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την ζωή της, ο ετεροθαλής αδελφός της Έθελσταν της Αγγλίας της παραχώρησε με ένα διάταγμα γη στο Χαμσάιρ.[5] Σύμφωνα με μιά άλλη πληροφορία ο πατέρας της΄σε ηλικία τριών ετών την προκάλεσε να επιλέξει ανάμεσα στην αριστοκρατική και την θρησκευτική ζωή, στο ένα χέρι κρατούσε δακτυλίδια και κοσμήματα, στο άλλο το Ευαγγέλιο και το Άγιο Δισκοπότηρο.
Μια νοσοκόμα έφερε το κορίτσι στον πατέρα του, ο Εδουάρδος την έβαλε στα γόνατα του και της ζήτησε να κάνει την επιλογή της, η Έντμπουρ επέλεξε τελικά τα θρησκευτικά αντικείμενα.[6][7] Η Αγιογραφία της που συνεγράφη τον 12ο αιώνα από τον Όσμπερ ντε Κλερ παρουσιάζει μερικά ασυνήθιστα περιστατικά που συνδέονται με την περίπτωση που ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας γινόταν μοναχός. Σε μία από αυτές ο πατέρας επισκέφτηκε την κόρη του στο μοναστήρι και όταν η κόρη του τραγούδησε για χάρη του της πρόσφερε να της δώσει οτιδήποτε ζητούσε, ζήτησε μια έκταση και την πήρε. Σε άλλη περίπτωση η ηγουμένη ανακάλυψε ότι η αναγνώστρια της ήταν αντίθετη στους μοναστηριακούς κανόνες και την έδιωξε, όταν η ηγουμένη έμαθε αργότερα ότι ήταν πριγκίπισσα της ζήτησε να την συγχωρέσει. Σε τρίτη ιστορία η ίδια η πριγκίπισσα ζήτησε να καθαρίσει τα υποδήματα της συνοδείας της, εκείνοι έστειλαν μήνυμα στον πατέρα της ότι η συμπεριφορά της δεν ήταν η αρμόζουσα.[8]
Μιά λατρεία της που καθιερώθηκε μετά τον θάνατο της αναφέρεται στο Ψαλτήρι του Σόλσμπερι από τις αρχές της δεκαετίας του 970.[9] Τα οστά της μεταφέρθηκαν σε άλλο αβαείο στο Γουορστερσάιρ που αφιερώθηκε στους Αγίους Πέτρο και Παύλο και στην Έντμπουρ, εορτάζεται στις 15 Ιουλίου.[4] Η λατρεία της συμπεριλαμβάνεται στους Βίους των Αγίων που είχαν συγγραφεί τον 13ο και τον 14ο αιώνα, υπάρχουν πλήθος από εκκλησίες αφιερωμένες στην Αγία Έντμπουρ του Γουίντσεστερ.[10]