Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στις 11 Ιουλίου 1947 το πλοίο Έξοδος 1947 ξεκίνησε από τη Γαλλία, μεταφέροντας περισσότερους από 4.500 Εβραίους από την Ευρώπη στην Παλαιστίνη. Πολλοί από τους επιβαίνοντες στο πλοίο ήταν επιζώντες από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το ταξίδι αυτό έγινε στα πλαίσια της Aliyah Bet, της παράνομης μετανάστευσης των Ευρωπαίων Εβραίων (1934-1948) προς την Παλαιστίνη, που τότε ήταν υπο Βρετανική Εντολή. Επτά ημέρες μετά την αναχώρηση, ενώ το πλοίο έπλεε 20 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Παλαιστίνης, δυνάμεις του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού το κατέλαβαν και το οδήγησαν στη Χάιφα. Εκεί οι επιβάτες επιβιβάστηκαν σε τρία άλλα πλοία και οδηγήθηκαν πίσω στη Γαλλία. Όμως οι γαλλικές αρχές δήλωσαν ότι θα επέτρεπαν την αποβίβαση μόνο σε όσους Εβραίους ήθελαν να αποβιβαστούν στη Γαλλία. Μετά την άρνηση τους να αποβιβαστούν οικιοθελώς, οι Εβραίοι επιβάτες του Έξοδος 1947 οδηγήθηκαν αρχικά στο Αμβούργο, που ήταν τότε στη Βρετανική Ζώνη Κατοχής, και στη συνέχεια σε στρατόπεδα εκτοπισθέντων κοντά στο Λίμπεκ (Lübeck) και στο Pöppendorf.
Το ταξίδι του Έξοδος 1947 και ο τρόπος αντιμετώπισης των Εβραίων επιβατών από τη βρετανική πλευρά προκάλεσε έντονες αντιδράσεις τόσο στη Βρετανία όσο και σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με ιστορικούς το γεγονός συνέβαλε στο να υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την κοινή γνώμη για τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και να αυξηθεί ο αριθμός αυτών που υποστήριζαν την ανάγκη δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ.