Έρχαρτ Ρέουβαϊκ

Έρχαρτ Ρέουβαϊκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Erhard Reeuwijk (Ολλανδικά) και Erhard Reuwich (Ολλανδικά)
Γέννηση1445[1]
Ουτρέχτη[2]
Θάνατος1505[1][3]
Μάιντς[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΚάτω Χώρες των Αψβούργων
Ιδιότηταχαρτογράφος[5][6], εικονογράφος, αρχιτέκτονας[5][6], οικοδόμος[5][6], λιθοξόος[5][6], σκιτσογράφος[7], ζωγράφος[7], τυπογράφος[7] και ξυλογράφος[7]
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Παναγίου Τάφου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Χειροποίητη ξυλογραφία του Erhard Reuwich στην είσοδο της εκκλησίας του Παναγίου Τάφου, Ιερουσαλήμ

Ο Έρχαρτ Ρέουβαϊκ (ολλανδικά: Reeuwijk‎‎) ήταν Ολλανδός καλλιτέχνης, σχεδιαστής ξυλογραφιών και τυπογράφος, που καταγόταν από την Ουτρέχτη, αλλά έζησε και εργάστηκε στο Μάιντς. Ημερομηνίες και τόποι γέννησης και θανάτου του είναι άγνωστα, αλλά δραστηριοποιήθηκε κατά τη δεκαετία του 1480.

Καταγόταν από οικογένεια ζωγράφων στην Ουτρέχτη και ο πατέρας του μπορεί να ήταν ο Χίλντεμπραντ Ρέουβαϊκ, ο οποίος ήταν κοσμήτορας της συντεχνίας ζωγράφων εκεί το 1470. Ταξίδεψε σε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ, από το οποίο δημιουργήθηκε το πιο διάσημο έργο του. Έχει προταθεί ότι ταυτίζεται με τον Δάσκαλο του βιβλίου του Οίκου (Master of the Housebook), αλλά αυτό δεν έγινε γενικά αποδεκτό. Ίσως πιο πιθανή να είναι η ταύτισή του ως χαράκτη γνωστού ως Master of the Book of Reason .[8]

Peregrinatio in Terram Sanctam

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Peregrinatio in Terram Sanctam ή Sanctae Peregrinationes, αφήγηση ενός προσκυνήματος στην Ιερουσαλήμ, από τον Μπέρνχαρντ φον Μπρέιντενμπαχ (Bernhard von Breydenbach), δημοσιεύτηκε το 1486, με τις εικόνες που σχεδίασε ο Ρέουβαϊκ.[9] Ο Μπρέιντενμπαχ ήταν πλούσιος κληρικός του καθεδρικού ναού του Μάιντς που πραγματοποίησε το προσκύνημα το 1483-4, παίρνοντας μαζί του, όπως εξηγεί το βιβλίο, τον «Ερχαρντ Ρέουβαϊκ της Ουτρέχτης», έναν «επιδέξιο καλλιτέχνη», για να κάνει σχέδια των αξιοθέατων. Ο Μπρέιντενμπαχ έγινε Κοσμήτορας του Καθεδρικού Ναού αμέσως μετά την επιστροφή του. Η ομάδα περιελάμβανε επίσης δύο φίλους, ένας από αυτούς ιππότης, και έναν μάγειρα. Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι το κείμενο ήταν στην πραγματικότητα καταγραφή «καθ' υπαγόρευσιν» από έναν Γερμανό μοναχό που δεν συμμετείχε στο ταξίδι.

Φεύγοντας τον Απρίλιο του 1483 και φτάνοντας πίσω τον Ιανουάριο του 1484, ταξίδεψαν πρώτα στη Βενετία, όπου έμειναν για τρεις εβδομάδες. Στη συνέχεια πήραν το πλοίο για την Κέρκυρα, τη Μεθώνη και τη Ρόδο - όλες ακόμη βενετικές κτήσεις. Μετά την Ιερουσαλήμ και τη Βηθλεέμ και άλλα αξιοθέατα των Αγίων Τόπων, πήγαν στο όρος Σινά και στο Κάιρο . Αφού κατέβηκαν με βάρκα στον Νείλο για τη Ροζέτα, πήραν πλοίο για την επιστροφή στη Βενετία.

Είναι πολύ ασυνήθιστο για έναν εικονογράφο να κατονομαστεί εκείνη την εποχή - αναμφίβολα βοήθησε το γεγονός ότι ο Ρέουβαϊκ ήταν επίσης και ο τυπογράφος. Το βιβλίο αναφέρει επίσης ότι τύπωσε την πρώτη έκδοση (στα λατινικά) στο σπίτι του στο Μάιντς. Μπορεί να εισήγαγε ο ίδιος αυτές τις πληροφορίες.

Αυτές είναι όλες οι βιογραφικές λεπτομέρειες που είναι γνωστές για τον Ρέουβαϊκ. Κανένα άλλο έγγραφο για αυτόν δεν έχει ανακαλυφθεί. Κανένα άλλο βιβλίο δεν αναφέρει ότι τα τύπωσε ή τα εικονογράφησε, αλλά πιστεύεται ότι ο Ρέουβαϊκ σχεδίασε επίσης τις ξυλογραφίες για μερικές εικονογραφήσεις φυτών για ένα βότανο που δημοσιεύτηκε στο Μάιντς το 1485. Τον Δεκέμβριο του 1486 καταγράφεται ένας "Meister Erhard von Mainz" που εγκαθιστά πάνελ από υαλογραφίες στο "Amtskellerei" στο Άμορμπαχ στη Βαυαρία και ίσως να πρόκειται γι' αυτόν

Καινοτομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Sanctae Peregrinationes, ή το Peregrinatio στο Terram Sanctam, ήταν το πρώτο τυπωμένο εικονογραφημένο ταξιδιωτικό βιβλίο και σηματοδότησε άλμα προς τα εμπρός για την εικονογράφηση βιβλίων γενικά. Περιείχε πέντε μεγάλες αναδιπλούμενες ξυλογραφίες, τις πρώτες που εμφανίσθηκαν ποτέ στη Δύση, συμπεριλαμβανομένου μιας εντυπωσιακού μήκους πέντε ποδών (1600 x 300 mm) ξυλογραφίας με πανοραμική άποψη της Βενετίας, όπου οι προσκυνητές είχαν μείνει για τρεις εβδομάδες. Το βιβλίο περιείχε επίσης έναν χάρτη τριών μπλοκ της Παλαιστίνης και της Αιγύπτου, με επίκεντρο μια μεγάλη άποψη της Ιερουσαλήμ, που είναι ο παλαιότερος γνωστός έντυπος χάρτης της Ιερουσαλήμ.[10]

Ιερουσαλήμ, Παλαιστίνη και Αίγυπτος στο Peregrinatio in Terram Sanctam, ο αρχαιότερος γνωστός χάρτης της Ιερουσαλήμ

Το βιβλίο περιείχε επίσης πανοράματα πέντε άλλων πόλεων: του Ηρακλείου, της Μεθώνης, της Ρόδου, της Κέρκυρας και του Πόρετς (Παρένθου), που επισκέφθηκαν στο δρόμο προς τους Αγίους Τόπους. Υπήρχαν επίσης μελέτες για την φορεσιά της Εγγύς Ανατολής και ένα αραβικό αλφάβητο - επίσης το πρώτο σε έντυπη μορφή.[11][12] Περιλαμβάνονταν επίσης εικόνες ζώων που υποτίθεται ότι είχαν δει στο ταξίδι, συμπεριλαμβανομένου ενός κροκόδειλου, μιας καμήλας και ενός μονόκερου .

Ο κολοφώνας του βιβλίου είναι ένα ζωηρό οικόσημο του τότε Αρχιεπισκόπου του Μάιντς, το οποίο περιλαμβάνει την πρώτη σταυρωτή (crosshatch) σκίαση σε ξυλογραφία.

Μπεστ σέλερ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ, ανατυπώθηκε δεκατρείς φορές τις επόμενες τρεις δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων εκτυπώσεων στη Γαλλία και στην Ισπανία, για τις οποίες τα μπλοκ εικονογράφησης απεστάλησαν στους τοπικούς τυπογράφους. Η πρώτη έκδοση στα γερμανικά εκδόθηκε μέσα σε ένα χρόνο από τη λατινική και μεταφράστηκε επίσης στα γαλλικά, τα ολλανδικά και τα ισπανικά πριν από το 1500[13] Δημοσιεύτηκαν επίσης πρόσθετες εκδόσεις μόνο κειμένου και διάφορες συνοπτικές εκδόσεις.

Οι εικονογραφήσεις προσαρμόστηκαν αργότερα από τον Μίχαελ Βόλγκεμουτ (Michael Wolgemu)t για το Χρονικό της Νυρεμβέργης του 1493, και αντιγράφηκαν πολλά από διάφορους άλλους εκδότες.

The Master of the Housebook;

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προτάθηκε για πρώτη φορά το 1936 ότι ο Ρέουβαϊκθα έπρεπε να αναγνωριστεί ως ο Master of the Housebook, ένας ζωγράφος και χαράκτης με αιχμηρό εργαλείο, ο πρώτος καλλιτέχνης που χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική.[14] Η ταύτισή του με τον Housebook Master δεν έγινε γενικά αποδεκτή, αν και ο Α. Χάιατ Μέγιορ (A. Hyatt Mayor) την υποστήριξε. Έχουν γίνει και άλλες προτάσεις για την ταυτότητα του Housebook Master.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2015.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2014.
  3. ↑ The Stuttgart Database of Scientific Illustrators 1450–1950. 6459. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 25  Απριλίου 2013. 500009329. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2019.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 10374729X. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 10374729X. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2020.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/137639. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ Châtelet, Albert, Early Dutch Painting, Painting in the northern Netherlands in the fifteenth century, 1980, Montreux, Lausanne, (ISBN 2-88260-009-7)
  9. ↑ Elizabeth Ross, Picturing Experience in the Early Printed Book. Breydenbach’s Peregrinatio from Venice to Jerusalem. University Park, Pennsylvania State University Press 2014.
  10. ↑ Mayer, Tamar· Mourad, Suleiman A. (9 Μαΐου 2008). Jerusalem: Idea and Reality. ISBN 9781134102877. 
  11. ↑ «Bernhard von Breydenbach.Die heyligen reyssen gen Jherusalem». www.brynmawr.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2002. 
  12. ↑ «Bernhard von Breydenbach». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  13. ↑ A Hyatt Mayor, Prints and People, Metropolitan Museum of Art/Princeton, 1971, nos 43.(ISBN 0691003262)
  14. ↑ Ernstotto Graf zu Solms-Laubach, Der Hausbuchmeister, in: Städel-Jahrbuch IX (1935/36), pp. 13 – 96.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]