Ίαλσουιθ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 852 (περίπου) Μερκία |
Θάνατος | 5 Δεκεμβρίου 902 ή 905[1] Ουίντσεστερ |
Τόπος ταφής | New Minster, Winchester |
Χώρα πολιτογράφησης | Μερκία Ουέσσεξ |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Eορτασμός αγίου | 20 Ιουλίου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μοναχή |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αλφρέδος του Ουέσσεξ (868–899)[2][3] |
Τέκνα | Έθελφλαεντ[4] Εδουάρδος ο Πρεσβύτερος[2] Έλφθριθ της Φλάνδρας[2] Έθελουερντ[4] Έθελγκιφου[4] Edmund[5] |
Γονείς | Έθελρεντ Μουκέλ και Έαντμπουρ |
Αδέλφια | Æthelwulf of Mercia |
Οικογένεια | Οίκος του Ουέσσεξ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Έλσγουιθ (πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 902) ήταν βασίλισσα των Αγγλοσαξόνων ως σύζυγος του Αλφρέδου του Μέγα. Η Έλσγουιθ ήταν κόρη του κόμητος Έθελρεντ Μουκέλ και της Έαντμπουρ που προερχόταν από την Βασιλική οικογένεια της Μερκίας, ο ιστορικός Κύριλ Χαρτ γράφει ότι ήταν απόγονος του Κοένγουλφ της Μερκίας.[6] Εορτάζεται σαν Αγία τόσο από την Καθολική Εκκλησία όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η μνήμη της τιμάται στις 20 Ιουλίου.[7] Η Έλσγουιθ παντρεύτηκε τον Αλφρέδο στο Γκαίνσμπορω του Λινκολνσάιρ (868). Ο μεγαλύτερος αδελφός του συζύγου της Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ ήταν ήδη βασιλιάς του Ουέσσεξ και ο Αλφρέδος ήταν ο νόμιμος διάδοχος.[8][9] Την ίδια χρονιά οι Βίκινγκ είχαν καταλάβει την πόλη της Μερκίας Νότιγχαμ και ο γάμος ήταν πιθανότατα μια συμμαχία ανάμεσα στο Ουέσσεξ και την Μερκία για να τους αντιμετωπίσουν.[10] Ο Έθελρεντ πέθανε πρόωρα και άτεκνος (871), τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Αλφρέδος. Η Έλσγουιθ δεν αναφέρεται στις σύγχρονες πηγές, δεν καταγράφει σε κανένα διάταγμα στην εποχή της και ο Άσσερ δεν γράφει τίποτα για αυτήν στο έργο του "Η Ζωή του Βασιλιά Αλφρέδου". Στα Αγγλοσαξονικά έθιμα της εποχής υποτιμούσαν πάντοτε την βασίλισσα χωρίς να γράφουν ούτε το όνομα της, πιθανότατα χάρη στην άσχημη φήμη που είχαν οι βασίλισσες από την εποχή που η Ίντμπουρ δηλητηρίασε κατά λάθος τον σύζυγο της.[11]
Ο Αλφρέδος ο Μέγας άφησε στην διαθήκη του σημαντικές εκτάσεις στην σύζυγο του : η Έντινγκτον στο Γουιλσάιρ την τοποθεσία που νίκησε τους Βίκινγκ, το Λάμπουρν στο Μπέρκσαϊρ και την γενέτειρα του Γουόντατζ. Οι περιοχές αυτές παρέμειναν στην κατοχή της Έλσγουιθ μέχρι τον θάνατο της. Με τον θάνατο του Αλφρέδου (89) η Έλσγουιθ ίδρυσε το Αβαείο της Αγίας Μαρίας στο Γουίντσεστερ, πέθανε (5 Δεκεμβρίου 902) και τάφηκε στο Βενεδικτινό Αβαείο του Εδουάρδου Νιου Μίνστερ στο Γουίντσεστερ. Απομνημονεύεται σε έγγραφα των αρχών του 10ου αιώνα σαν "η πραγματική και αγαπητή Κυρία της Αγγλίας".[9] Η Έλσγουιθ είχε έναν αδελφό τον ΄Εθελγουλφ (πέθανε το 901) που έγινε κόμης της δυτικής και της κεντρικής Μερκίων την εποχή που ήταν Βασιλιάς της Μερκίας ο σύζυγος της ανεψιάς του Έθελρεντ, λόρδος της Μερκίας.[12][13]
Με τον σύζυγο της Αλφρέδο τον Μέγα απέκτησε :[9]