Ίδρυμα Ευγενίδου

Ευγενίδειο Ίδρυμα
Λογότυπο Ιδρύματος Ευγενίδου
Ίδρυση10 Φεβρουαρίου 1956
ΙδρυτήςΕυγένιος Ευγενίδης
ΈδραΑθήνα, Ελλάδα
ΠεδίαΕπιστημονική & Τεχνική εκπαίδευση
ΙστότοποςΕπίσημη ιστοσελίδα Ιδρύματος Ευγενίδου
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ίδρυμα Ευγενίδου (εναλλακτικά γνωστό ως Ευγενίδειο Ίδρυμα) είναι ένα εκπαιδευτικό κοινωφελές ίδρυμα, που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1956, σύμφωνα με την επιθυμία του εφοπλιστή Ευγένιου Ευγενίδη,[1] ο οποίος με την διαθήκη του παραχώρησε τμήμα της περιουσίας του για τη σύσταση και λειτουργία του ιδρύματος:[2]

Συνιστώ εν Αθήναις κατά τούς ορισμούς του Ελληνικου Δικαίου Ίδρυμα υπό το όνομα ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ, του οποίου σκοπός είναι νά συμβάλη εiς τήν εκπαίδευσιν νέων Ελληνικής ιθαγενείας εν τω επιστημονικώ καί τεχνικώ πεδίω.

— Ευγένιος Ευγενίδης, 21 Αυγούστου 1952

Ως και σήμερα, το ίδρυμα ερείδεται κατ' αποκλειστικότητα σε ιδίους πόρους για τη συντήρηση και τη λειτουργία του.[3] Το Ευγενίδειο Ίδρυμα εδρεύει σε κτήριο ευρισκόμενο επί της λεωφόρου Συγγρού, κοντά στο Δέλτα του Φαλήρου, όπου στεγάζεται και το Ευγενίδειο Πλανητάριο.[4]

Ίδρυση και πρώτες ενέργειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ίδρυμα Ευγενίδου από την είσοδο του Πλανηταρίου, 1966

Κατά την επιθυμία του διαθέτη, στις 10 Φεβρουαρίου 1956 συστήθηκε με σχετικό Βασιλικό Διάταγμα το «Ίδρυμα Ευγενίδου» και τέθηκε υπό την διοίκηση της αδελφής του, Μαριάνθης Σίμου.[5][1] Στην πρώιμη εκείνη περίοδο της λειτουργίας του, το ίδρυμα προέταξε την έκδοση θεωρητικών και τεχνικών επιστημονικών βιβλίων.[6] Περαιτέρω, οργανώθηκε από το ίδρυμα Τεχνική και Τεχνολογική Βιβλιοθήκη για τους σπουδαστές τεχνικών σχολών και το γενικό κοινό, καθώς και μια πρωτοφανής τότε έκθεση πειραματικής Φυσικής.[5] Για την πολυδιάστατη προσφορά του, το Ίδρυμα Ευγενίδου τιμήθηκε το Δεκέμβριο του 1965 με το Χρυσούν Μετάλλιον της Ακαδημίας Αθηνών.[7]

Με την υπ΄ αρίθμ. 611288/5031 9 Αυγούστου 1966 Απόφαση του τότε Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδας ανατέθηκε στο Ευγενίδειο Ίδρυμα η έκδοση τεχνικών και θεωρητικών βιβλίων και ακαδημαϊκών βοηθημάτων όλων των Ακαδημαϊκών Σχολών του Εμπορικού Ναυτικού. Περαιτέρω, διά της ίδιας απόφασης συγκροτήθηκε Επιτροπή Εκδόσεων που λειτούργησε σε στενή συνεργασία με τη Διεύθυνση Ναυτικής Εκπαίδευσης του ΥΕΝ.[5]

Μετά τον θάνατό της στις 17 Απριλίου 1981, τη Μαριάνθη Σίμου διαδέχθηκε στην προεδρία του Ιδρύματος ο στενός επιχειρηματικός συνεργάτης του Ευγένιου Ευγενίδη, Νίκος Βερνίκος – Ευγενίδης, που προήδρευσε μέχρι τον θάνατό του στις 7 Νοεμβρίου 2000.[5][1] Έκτοτε, πρόεδρος του Ιδρύματος είναι ο Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης.[5]

Μετέπειτα δράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 7 Ιουνίου του 1966, εγκαινιάστηκε το πρώτο πλανητάριο του Ιδρύματος· το 2003, το ίδρυμα εγκαινίασε το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο, που λειτουργεί ως και σήμερα στο κτήριο του Ιδρύματος. [8] Εκεί, στεγάζεται και η Διαδραστική Έκθεση Φυσικής και Βιοτεχνολογίας (σε τρεις ορόφους),[9] πολύτομος βιβλιοθήκη[10] και συνεδριακοί χώροι.[11] Έργο του ιδρύματος είναι επίσης η ετήσια απονομή υποτροφιών[12] και η έκδοση τεχνικών και ναυτιλιακών βιβλίων· μέχρι σήμερα το Ίδρυμα Ευγενίδου έχει εκδώσει περισσότερα από 550 βιβλία, και πλέον των 48,5 εκατομμυρίων αντιτύπων.[13]

Φωτοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Έδρα του Ιδρύματος Ευγενίδου
  • Το Ίδρυμα Ευγενίδου στη λεωφόρο Συγγρού, κοντά στο Φαληρικό Δέλτα
    Το Ίδρυμα Ευγενίδου στη λεωφόρο Συγγρού, κοντά στο Φαληρικό Δέλτα
  • Το Ίδρυμα Ευγενίδου από την είσοδο του Πλανηταρίου, 2003
    Το Ίδρυμα Ευγενίδου από την είσοδο του Πλανηταρίου, 2003
  • Το Ευγενίδειο Πλανητάριο, που στεγάζεται στην πίσω πτέρυγα της έδρας του Ιδρύματος Ευγενίδου
    Το Ευγενίδειο Πλανητάριο, που στεγάζεται στην πίσω πτέρυγα της έδρας του Ιδρύματος Ευγενίδου

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Σάρρα, Χριστίνα (21 Δεκεμβρίου 2022). «Ο ευπατρίδης Ευγένιος Ευγενίδης». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ Σιμόπουλος, Διονύσης (12 Ιουνίου 2016). «Μισός αιώνας Ευγενίδειο Πλανητάριο». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  3. ↑ «Το Ίδρυμα και η ιστορία του». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  4. ↑ «Πρόσβαση». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Σιμόπουλος, Διονύσης Π. (27 Δεκεμβρίου 2016). «Ίδρυση του Ευγενιδείου Πλανηταρίου». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  6. ↑ «1957: Η έκδοση του πρώτου βιβλίου του Ιδρύματος Ευγενίδου». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  7. ↑ «Ιστορικό». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  8. ↑ «Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  9. ↑ «Εκθέματα Επιστήμης και Τεχνολογίας». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  10. ↑ «Η Βιβλιοθήκη του ΙΕ». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  11. ↑ «Συνεδριακοί χώροι». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  12. ↑ «Υποτροφίες & Δωρεές». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  13. ↑ «Εκδόσεις». www.eef.edu.gr. Ίδρυμα Ευγενίδου. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]