Ίνγκριντ Ράγκνβαλντσντοτερ

Ίνγκριντ Ράγκνβαλντσντοτερ
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1100
Θάνατος1161
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧάραλντ Δ΄ Γκίλλε[1]
Χένρικ Σκάντελορ
Ottar Birting
Arne Ivarrson 'Kongsmaag', Lord of Stodreim
ΤέκναΊνγκε Α΄ της Νορβηγίας
Μάγκνους Β΄ της Σουηδίας
Ορμ Ίβαρσον
Nicholas Arnesson
Maria (?)[2]
Margaret Haraldsdatter[2]
Margret Arnadottir av Stodreim[3]
Knud Henriksson
Ragnvald Henriksson
Buris Henriksen
ΓονείςRagvald Ingesson
ΟικογένειαΟίκος του Στένκιλ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ίνγκριντ Ράγκνβαλντσντοτερ, νορβηγ.: Ingrid Ragnvaldsdotter, παλαια νορβηγ.: Ingiríðr Rögnvaldsdóttir, (1100/1110 – μετά το 1161) από τον Οίκο του Στένκιλ γεννήθηκε ως μέλος της σουηδικής βασιλικής οικογένειας, έγινε μέλος του δανικού βασιλικού με γάμο και αργότερα έγινε βασίλισσα της Νορβηγίας ως σύζυγος του Χάραλντ Δ΄ της Νορβηγίας. Παντρεμένη τέσσερις φορές, η Ίνγκριντ είχε πολλά παιδιά, που έπαιξαν εξέχοντες ρόλους στη σουηδική και τη νορβηγική ιστορία. [4]

Γεννήθηκε μεταξύ 1100 και 1110. Ήταν κόρη του Ράγκνβαλντ Ίνγκερσον, του μοναδικού γνωστού γιου και κληρονόμου του βασιλιά Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας. Ωστόσο, ο Ράγκνβαλντ απεβίωσε νωρίς και δεν κατάφερε ποτέ να γίνει βασιλιάς. [5] Η ιστορία δεν έχει καταγράψει το όνομα ή το ιστορικό της μητέρας της Ίνγκριντ.

Η Ίνγκριντ παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον Χένρυ Σκάντελααρ (Henrik Svendsen Skadelår), γιο του Σβεντ Σβέντσεν της Δανίας, ο οποίος ήταν ένας από τους νόθους γιους του βασιλιά Σβεν Β' των Έστριντσεν της Δανίας. Ο Σβεντ Σβέντσεν ήταν ένας αποτυχημένος διεκδικητής του θρόνου, ο οποίος απεβίωσε, όταν βρισκόταν στο σημείο να εκλεγεί ως βασιλιάς. Ο Χένρυ Σκάντελααρ ήταν ανάπηρος και δεν εθεωρείτο υποψήφιος για τη βασιλεία. Αντίθετα, ήταν συχνά μηχανορράφος και σκευωρός, δημιουργώντας πολλούς εχθρούς. Τρεις γιοι του Χένρυ και της Ίνγκριντ καταγράφονται, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά Μάγκνους Β' της Σουηδίας. Η Ίνγκριντ είναι γνωστό ότι ραδιουργούσε υπέρ του Μάγκνους (Β΄), ώστε να αποκτήσει τον σουηδικό θρόνο, που -κατά τη γνώμη της Ίνγκριντ- ήταν η νόμιμη κληρονομιά του αείμνηστου πατέρα της. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρότεινε στον γιο της Μάγκνους (Β΄) να προσλάβει τον άνδρα, που θα σκότωνε τον Σβέρκερ Α' της Σουηδίας. [6] Ο Χένρυ Σκάντελααρ απεβίωσε στις 4 Ιουνίου 1134 στη μάχη του Φότεβικ στον κόλπο του Φότεβικ κοντά στο Βέλινγκε στη Σκάνια.

Η Ίνγκριντ αμέσως μετά παντρεύτηκε τον βασιλιά Χάραλντ των Γκίλλε της Νορβηγίας. Από αυτόν, η Ίνγκριντ απέκτησε έναν γιο, που αργότερα έγινε ο βασιλιάς Ίνγκε Α΄ Χάραλντσον της Νορβηγίας. Όταν ο βασιλιάς Χάραλντ δολοφονήθηκε το 1136, η Ίνγκριντ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να ανακηρύξουν συγκυβερνήτες τον γιο της, Ίνγκε Α΄, και τον θετό γιο της, Σίγκουρντ Β΄, και στη διεξαγωγή του πολέμου που ακολούθησε ενάντια στον απόπειρα σφετεριστή Σίγκουρντ Σλέμπε. Παρέμεινε ένας από τους σημαντικότερους συμβούλους του βασιλιά Ίνγκε Α΄ σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του. [7]

Ο τρίτος σύζυγός της ήταν ο Όταρ Μπίρτινγκ (Óttarr Birtingr), ένας εξέχων λάντμαν, αλλά έμεινε ξανά χήρα, όταν σκοτώθηκε στη μάχη στο Nίνταρος κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1140.

Μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου συζύγου της, η Ίνγκριντ γέννησε ένα παιδί εκτός γάμου, τον Oρμ Ίβαρσον, από έναν -κατά τα άλλα άγνωστο- άνδρα που ονομαζόταν Ίβαρ Σνέις.

Ο τέταρτος και τελευταίος σύζυγος της Ίνγκριντ ήταν ο Άρνε Ίβαρσον από το Στόρχαϊμ, (Árni Ívarsson á Stoðreimi), ένας άλλος εξέχων λάντμαν, με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ο Άρνε Ίβαρσον ονομάστηκε στη συνέχεια kongsmåg, που σημαίνει πεθερός του βασιλιά.

Ως σύμβουλος του γιου της, βασιλιά Ίνγκε Α΄, η Ίνγκριντ έπαιξε εξέχοντα ρόλο σε πολλά από τα γεγονότα της πρώιμης εποχής του εμφυλίου πολέμου στη Νορβηγία. Στις 3 Φεβρουαρίου 1161 ο βασιλιάς Ίνγκε Α΄ ηττήθηκε και σκοτώθηκε, οδηγώντας τους άνδρες του στη μάχη εναντίον του βασιλιά Χάακον Β΄ του Ευρύστερνου. Στο έπος Heimskringla, η Ίνγκριντ αναφέρεται τελευταία φορά, όταν αυτή και ο σύζυγός της έφυγαν από τη Νορβηγία για εξορία στη Δανία.

Σημειώσεις για το όνομα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα της Ίνγκριντ βρίσκεται σε μία μεγάλη ποικιλία ορθογραφίας στις σύγχρονες σκανδιναβικές γλώσσες και στα αγγλικά. Το μικρό της όνομα, στα παλιά νορβηγικά Ingiríðr, αποδίδεται ως Ingrid ή Ingerid. Το πατρώνυμό της, στα παλαιά νορβηγικά Rögnvaldsdóttir, μπορεί να αποδοθεί ως Ragnvaldsdotter, Ragvaldsdotter ή Ragnvaldsdatter.

Από τους τρεις συζύγους και τη μία σχέση της είχε τέκνα:

Από τον 1ο σύζυγό της Χένρυ Σβέυνσον (Henrik Skadelår):

  • Mάγκνους Β΄ (Magnus Henriksson), βασιλιάς της Σουηδίας, ο οποίος κανόνισε τη δολοφονία του Αγίου Ερίκου Θ' της Σουηδίας, και πιθανώς επίσης του Σβέρκερ Α΄ της Σουηδίας. Δολοφονήθηκε και ο ίδιος και θεωρήθηκε σφετεριστής στη συνέχεια.
  • κόμης (jarl) Ράγκνβαλντ Χένρικσον (Ragvald Henriksson), Riksjarl της Σουηδίας κατά τη σύντομη βασιλεία τού αδελφού του.
  • Μπούριτς Χένρικσον (επίσης Μπούρις/Μπόρις· πιθανότατα 1130–1167, δολοφονήθηκε), κόμης της Γιουτλάνδης, το 1166 νυμφεύτηκε με μία κόρη (γενν. 1150) της Λούιτγκαρντ του Στάντε και του Χέρμαν Β΄ κόμη του Βίντσενμπουργκ.

Από τον 2ο γάμο της με τον Χάραλντ Γκίλλε (Haraldr Gilli):

Από τη σχέση της με τον Ίβαρ Σνέις (Ívarr Sneis):

  • (νόθος) Oρμ Ίβαρσον (Ormr konungsbróðir), εξέχων ηγέτης κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Mάγκνους Ε΄ Έρικσον, και -μετά το τέλος του Έρλινγκ Σκάκε- ο επόμενος του βασιλιά σε εξουσία.

Από τον 3ο σύζυγό της Άρνε Ίβαρσον του Στόρχαϊμ (Árni Ívarsson á Stoðreimi):

  • Φίλιππος της Χέρντλα (Philippus í Herðlu).
  • Nίκολας Άρνεσον (Nikolás Árnason), επίσκοπος, συνιδρυτής της μερίδας Μπάγκλερ.
  • Ίνγκε Άρνεσον (Ingi Árnason).
  • Mαργκρέτε Άρνεσντοτερ (Margrét Árnadóttir), μητέρα του -από τη μερίδα Μπάγκλερ- βασιλιά Φίλιπ Σίμονσον.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Lagerqvist, Lars O Sverige och dess regenter under 1000 år (Στοκχόλμη: Albert Bonniers Förlag AB. 1982)