Το Όγδοο Πρόγραμμα του συντάγματος της Ινδίας ονομάζει τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας της Ινδίας. Την περίοδο ψήφισης του συντάγματος, η ένταξη στη λίστα σήμαινε ότι η γλώσσα είχε δικαίωμα εκπροσώπησης στην Επιτροπή Επίσημων Γλωσσών[1] και ότι κάθε γλώσσα που συμπεριλαμβανόταν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση προς αξιοποίηση και εμπλουτισμό των Χίντι, της επίσημης γλώσσας της Ένωσης.[2] Από τότε, η σημασία του καταλόγου έχει αυξηθεί. Η Κυβέρνηση της Ινδίας υποχρεούται να λαμβάνει μέτρα για την ανάπτυξη αυτών των γλωσσών, καθώς "πλουτίζονται γρήγορα και γίνονται αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας για τη σύγχρονη γνώση".[3] Επιπλέον, ο κάθε υποψήφιος που συμμετέχει σε εξετάσεις για την εισαγωγή του σε μια δημόσια υπηρεσία μπορεί να επιλέξει οποιαδήποτε από τις 22 παρακάτω γλώσσες για να εξεταστεί.[4]
Σύμφωνα με τα Άρθρα 344(1) και 351 του Ινδικού Συντάγματος, το όγδοο πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσημη αναγνώριση για τις ακόλουθες 22 γλώσσες:[5]
Το αρχικό σύνταγμα περιλάμβανε 14 από τις παραπάνω γλώσσες. Το 1967, σύμφωνα με τον 21ο νόμο τροποποίησης του συντάγματος, προστέθηκε η γλώσσα Σίντι. Το 1992, προστέθηκαν 3 νέες γλώσσες (Κονκάνι, Μανιπούρι και Νεπαλικά), σύμφωνα με τον 71ο νόμο τροποποίησης του συντάγματος. Το 2003, προστέθηκαν 4 νέες γλώσσες (Μπόντο, Ντόγκρι, Μαϊθίλι και Σαντάλι), σύμφωνα με τον 92ο νόμο τροποποίησης του συντάγματος[6].
Επί του παρόντος, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών,[7] υπάρχουν αιτήσεις για την ένταξη 43 περισσότερων γλωσσών στο Όγδοο Πρόγραμμα του Συντάγματος. Αυτές είναι οι παρακάτω:
|url=. Empty.
|url=. Empty.