Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 9ος αιώνας |
Θάνατος | 881[1] Βενετία |
Τόπος ταφής | Ναός του Αγίου Ζαχαρία στη Βενετία |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (864–881) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο (λατινικά: Ursus Particiacus, πέθανε το 881) ήταν κατά παράδοση ο 14ος και ιστορικά ο 12ος Δόγης της Βενετίας (864 - 881) από την Οικογένεια Παρτετσιπάτσιο. Εξελέγη δόγης ύστερα από σκληρές οδομαχίες που κράτησαν πολλές μέρες μετά τη δολοφονία του προκατόχου του Πιέτρο Τραντονίκο (13 Σεπτεμβρίου 864).[2] Συνελήφθησαν οκτώ υπεύθυνοι για τη δολοφονία, από αυτούς άλλοι εκτελέστηκαν και άλλοι εξορίστηκαν στην Κωνσταντινούπολη και τη Γαλλία.
Το πιο σημαντικό επίτευγμα του Όρσο Α΄ ήταν οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, μέχρι τότε η εξουσία του δόγη ήταν απεριόριστη και οι "Βηματοδότες" που είχαν προορισμό να ελέγξουν την εξουσία υποτιμήθηκαν σημαντικά. Ο δόγης συνήθιζε να κάνει κάποιον γιο του συγκυβερνήτη και τον όριζε διάδοχο, η Δημοκρατία της Βενετίας βρισκόταν στα πρόθυρα να μετατραπεί σε κληρονομική μοναρχία, ο Όρσο Α΄ όρισε την εκλογή αιρετών δικαστών για να ελέγξουν την εξουσία των δόγηδων. Ο Όρσο Α΄ Παρτετσιπάτσιο αναδιοργάνωσε επίσης τις εκκλησιαστικές ενορίες σε νησιά στη Λιμνοθάλασσα της Βενετίας, δημιούργησε πέντε νέες επισκοπές για να περιορίσουν τις απεριόριστες εξουσίες των πατριαρχών της Ακυληία και του Γκράντο.[2] Ο Όρσο Α΄ όπως και ο Πιέτρο Τραντονίκο συνέχισε τους πολέμους απέναντι στους Ναρεντίνους και τους Σαρακηνούς πειρατές που κατοικούσαν στην Αδριατική Θάλασσα, κατασκεύασε μεγάλα πλοία. Ο Όρσο παρουσίασε στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο ένα νέο καμπαναριό για την Αγία Σοφία.
Απέκτησε με μια άγνωστη σύζυγο έξι παιδιά τα οποία σύμφωνα με το "Βενετσιάνικο Χρονικό" ήταν : Τζοβάννι Β΄ Παρτετσιπάτσιο, Μπαντοάριο, Όρσο, Πιέτρο, Φελίτσιο και Τζοβάννα. Ο μεγαλύτερος γιος του Τζιοβάννι ορίστηκε από τον πατέρα του συγκυβερνήτης και εκλέχτηκε Δόγης της Βενετίας μετά τον θάνατο του (881).