Όττο και Ελίζε Χάμπελ

Η Ελίζε και ο Όττο Χάμπελ

Ο Όττο και η Ελίζε Χάμπελ (Otto and Elise Hampel) ήταν ένα ζευγάρι Γερμανών που για δύο χρόνια, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παρότρυναν τους συμπατριώτες τους να αντιταχθούν στο ναζιστικό καθεστώς μέσω καρτ ποστάλ που άφηναν σε διάφορα σημεία του Βερολίνου. Συνελήφθησαν και αποκεφαλίστηκαν τον Απρίλιο του 1943.

Ο Όττο Χάμπελ γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου του 1897 στο Mühlbock, που τότε ανήκε στη Γερμανία, ενώ σήμερα βρίσκεται στην Πολωνία, και ήταν εργάτης σε εργοστάσιο. Η γυναίκα του Ελίζε ήταν έξι χρόνια νεώτερή του και είχε γεννηθεί στο Stendal. Ασχολούνταν με τα οικιακά και ήταν μέλος της Εθνικοσοσιαλιστικής Λίγκας Γυναικών (National Socialist Women's League).[1] [2]

Όταν έμαθαν ότι ο αδερφός της Ελίζε σκοτώθηκε στον πόλεμο οι Χάμπελ αποφάσισαν να στραφούν ενάντια στο ναζιστικό καθεστώς. Από το Σεπτέμβριο του 1940 μέχρι το φθινόπωρο του 1942 έγραψαν και έριξαν στα ταχυδρομικά κουτιά διαφόρων κατοίκων του Βερολίνου και άφησαν σε διάφορα δημόσια μέρη στην πόλη περισσότερες από 200 καρτ ποστάλ. Με αυτές απευθύνονταν στους συμπολίτες τους και τους παρότρυναν να αρνηθούν τη συνεργασία με τους ναζί, να αρνηθούν να υπηρετούν στο στρατό και να διώξουν τον Χίτλερ. Η Γκεστάπο χρειάστηκε σχεδόν δύο χρόνια για να ανακαλύψει ποιος έστελνε τις κάρτες αν και σχεδόν όλοι όσοι τις είχαν βρει τις είχαν αμέσως παραδώσει στην Γκεστάπο. Οι Χάμπελ συνελήφθησαν ύστερα από καταγγελία το φθινόπωρο του 1942. Στην αστυνομία ο Όττο δήλωσε ότι ήταν χαρούμενος που μπόρεσε να διαμαρτυρηθεί κατά του Χίτλερ και του Γ’ Ράιχ. Οι Χάμπελ καταδικάστηκαν για προδοσία και εκτελέστηκαν δι' αποκεφαλισμού, τον Απρίλιο του 1943, στη φυλακή Plötzensee του Βερολίνου.[2][3]

Αναμνηστική πλάκα στο σημείο όπου υπήρχε η κατοικία του Όττο και της Ελίζε Χάμπελ

Η ζωή του Όττο και της Ελίζε Χάμπελ ενέπνευσε το 1947 το Γερμανό συγγραφέα Χανς Φάλαντα που έγραψε το μυθιστόρημα Μόνος στο Βερολίνο.[4] [5]

Το βιβλίο γυρίστηκε ταινία το 1962 στη Δυτική Γερμανία, από τον Falk Harnack, με τίτλο Jeder stirbt für sich allein, το 1975 από τον Alfred Vohrer και το 2016 από τον Vincent Perez, με πρωταγωνιστές την Έμμα Τόμπσον και τον Μπρένταν Γκλίσον. Η ταινία του Perez διαγωνίστηκε για τη Χρυσή Άρκτο, στο 66ο Διεθνές φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.[6][7].ενώ το 2004 έγινε τηλεοπτική μίνι σειρά, στην Τσεχία. Έγινε επίσης μίνι σειρά για την τηλεόραση στην Ανατολική Γερμανία, το 1970,[8] και στη Τσεχία, το 2004, σε σκηνοθεσία του Dušan Klein.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ https://www.gdw-berlin.de/en/recess/biographies/index_of_persons/biographie/view-bio/otto-hermann-hampel/?no_cache=1
  2. ↑ 2,0 2,1 https://www.gdw-berlin.de/en/recess/biographies/index_of_persons/biographie/view-bio/elise-hampel/?no_cache=1
  3. ↑ https://www.zeit.de/kultur/literatur/2011-04/hans-fallada-widerstand/seite-2
  4. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  5. ↑ https://www.haaretz.com/1.5152069
  6. ↑ https://www.lifo.gr/guide/cinema/3631
  7. ↑ https://www.theguardian.com/film/2016/feb/07/alone-in-berlin-hans-fellada-vincent-perez-film-nazis-brendan-gleeson-emma-thompson
  8. ↑ https://geschonneck.com/erwin/

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

https://web.archive.org/web/20151008235759/http://www.gdw-berlin.de/en/recess/biographies/index_of_persons/offset/96/