Επίσημη ονομασία | Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Φωστήρ Ταύρου | ||
---|---|---|---|
Σύντομο όνομα | Φωστήρας Ταύρου | ||
Προσωνύμιο | Φονέας των γιγάντων | ||
Ίδρυση | 1926 | ||
Έδρα | Ταύρος Αττικής, Ελλάδα | ||
Στάδιο | Γήπεδο Σπύρος Γιαλαμπίδης, Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου | ||
Χρώματα | κίτρινο και μαύρο | ||
Πρόεδρος | Σταμάτης Καζαντζής | ||
Προπονητής | Μουράτ Σεροπιάν | ||
Πρωτάθλημα | Α΄ Ε.Π.Σ. Αθηνών | ||
| |||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
wikidata ( ) |
Ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Φωστήρ Ταύρου[1][2] γνωστός και ως «Φωστήρας Ταύρου», «Φωστήρας Αθηνών» ή απλά «Φωστήρας» είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στον Ταύρο Αττικής. Επίσημο έτος ίδρυσης του συλλόγου είναι το 1926 και έχει χρώματα το κίτρινο και το μαύρο. Έδρα του αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Ταύρου «Σπύρος Γιαλαμπίδης». Κάποιοι παίκτες που έχουν ξεχωρίσει είναι ο Σπύρος Γιαλαμπίδης, ο Γιώργος Δεϊμέζης και ο Θανάσης Ρέλλης.
Ο Φωστήρας φέρει το προσωνύμιο «Φονέας των γιγάντων» και αποτελεί από τα πρώτα αναγνωρισμένα ποδοσφαιρικά σωματεία της Ελλάδας, με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο. 19.[3][4] Έχει αγωνισθεί 7 φορές στην Α΄ Εθνική Κατηγορία και έχει πλήθος συμμετοχών στις υπόλοιπες εθνικές κατηγορίες.[5]
Το 1926 στην περιοχή των Νέων Σφαγείων, κατοπινό Δήμο Ταύρου, με ιδιοκτήτη τους τον Εμμανουήλ Μπενάκη και κατοίκους στην πλειοψηφία τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, ιδρύθηκε ένα ποδοσφαιρικό σωματείο ύστερα από απόφαση νεαρών ποδοσφαιρόφιλων προσφύγων. Μεταξύ άλλων ήταν οι: Σπ. Γιαλαμπίδης Γ. Βάβουλας, Θ. Βαφειάδης, Ε. Αποστολίδης, Χ. Βαφειάδης, Ι. Μαυρόπουλος, Κ. Μαυρόπουλος, Παναγ. Παπαδόπουλος, Γ. Αξαρλής, Στ. Μοσχίδης, Χρ. Χατζόπουλος, Γ. Ζαρίφης κ.ά. Γενικός αρχηγός και κινητήριος μοχλός του συλλόγου υπήρξε ο Γ. Βάβουλας, στον οποίο οφείλεται η ραγδαία ανάπτυξή του και η καθιέρωσή του ως βασικού αθλητικού σωματείου της συνοικίας. Εμπνευστής του ονόματος της ομάδας ήταν Χρ. Χατζόπουλος από την Κωνσταντινούπολη. Ίσως εμπνεύστηκε το όνομα από την ομώνυμη ομάδα Φωστήρ που υπήρχε στην Πόλη τη σεζόν 1923-24.[6] Χρώματα του συλλόγου ορίστηκαν το κίτρινο και το μαύρο, που ήταν τα χρώματα του Βυζαντίου. Αρχικό έμβλημα του συλλόγου ήταν ο φοίνικας που αργότερα καταργήθηκε, διότι συνδέθηκε με το σύμβολο της Χούντας του 1967.
Ο πρώτος αγώνας του συλλόγου που αναφέρεται, έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1927 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Νεαπόλεως (Εξαρχείων) και έληξε 2-2. Αναφέρεται σχετικά:
Αρχικά δεν υπήρχε διοικητικό συμβούλιο και οι παίκτες αποτελούσαν και τη διοίκηση. Αργότερα δημιουργήθηκε Δ.Σ. και πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο Χαρ. Βαφειάδης από το 1927 ως τον Ιανουάριο του 1930 και την εποχή αυτή αριθμούσε περίπου 150 μέλη. Τον Βαφειάδη διαδέχτηκε στην προεδρία του συλλόγου ο Φ. Κατσίνας.
Μέχρι την επίσημη αναγνώρισή του και τη συμμετοχή του στα επίσημα πρωταθλήματα, αγωνίστηκε σε πλήθος φιλικών αγώνων με επίσημα και μη σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά, κατά κύριο λόγο. Την πρώτη ομάδα του Φωστήρα, η οποία διατηρήθηκε σχεδόν ίδια ως τις αρχές της δεκαετίας του '30, αποτέλεσαν οι ποδοσφαιριστές: Σ. Λαδονικόλας, Ζαρίδης, Ι. Μαυρόπουλος, Οδ. Χριστοφίδης, Θ. Βαφειάδης, Γ. Αξαρλής, Σ. Ξανθόπουλος, Π. Παπαδόπουλος, Σ. Μοσχίδης, Θ. Βαφειάδης, Χαλβάς, Σαριγκούλης, Σ. Διαμαντόπουλος, Κ. Μαυρόπουλος, Γ. Περιβολαράκης.[8] Το 1930 είχε προπονητή τον Πασχαλίδη. Η ομάδα αυτή σταδιακά δημιούργησε σπουδαία φήμη, καθώς ως το 1930 παρέμεινε αήττητη σε αγώνες με ανεπίσημους συλλόγους. Άρχισε να προσκαλείται και σε κοντινές περιοχές, όπως στη Χαλκίδα (όπου νίκησε τον πρωταθλητή της πόλης Ολυμπιακό με 4-3), στη Σαλαμίνα (όπου συνέτριψε την τοπική Ένωση Σαλαμίνας με 5-0) κ.ά. Το 1928 τερμάτισε στη 2η θέση σε τουρνουά ανεξαρτήτων μεταξύ 24 σωματείων. Ως το καλοκαίρι του 1930 που εντάχθηκε στην ΕΠΣΑ είχε πετύχει 32 νίκες, 3 ισοπαλίες και μόνο μία ήττα και είχε διαφορά 119-26 γκολ. Σε ορισμένες νίκες του πέτυχε εντυπωσιακά σκόρ, όπως με: Δόξα Κουκακίου 6-0, Εθνικό Κολωνού 6-3, Ακρίτες Δραπετσώνας 4-0, Πέρα Κλουμπ 5-0, Νίκη Πλάκας 6-3, Ένωση Πετραλώνων 3-0, Ένωση Χαλκηδόνας 4-1, Β΄ Απόλλωνα Αθηνών 3-1, Ένωση Νεαπόλεως 10-0, Ένωση Φιλαδέλφειας 5-0, Ένωση Θησείου 4-0, Νέος Αστήρ Περιστερίου 3-0 κλπ.
Την πρώτη αυτή περίοδο διατηρούσε επίσης τα εξής αθλητικά τμήματα:
Ο Φωστήρ Νέων Σφαγείων το 1931 εντάχθηκε επίσημα στη δύναμη της Ε.Π.Σ. Αθηνών ως αναγνωρισμένο σωματείο και ξεκίνησε την επίσημη αγωνιστική του πορεία από το πρωτάθλημα Γ΄ Κατηγορίας τη σεζόν 1931-32.[10] Πρώτος αγώνας επίσημου πρωταθλήματος στην ιστορία του ήταν με αντίπαλο την Α.Ε. Χαλανδρίου στο Χαλάνδρι στις 25 Οκτωβρίου 1931 για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Γ΄ Κατηγορίας,[11] όπου απέσπασε ισοπαλία με 2-2.[12] Τη σεζόν 1938-39 κέρδισε την άνοδο στη Β΄ Κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών, όπου αγωνίστηκε μέχρι και την τελευταία προπολεμική σεζόν 1940-41, που διακόπηκε λόγω του πολέμου. Άρχισε να δημιουργεί το θρύλο του στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όταν εντάχθηκε εξαρχής στην Α΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών, όπου αγωνίστηκε συνεχώς όλη τη δεκαετία 1950-1960 με επιτυχία, με αντιπάλους την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, τον Απόλλωνα, τον Πανιώνιο, το Αιγάλεω, τον Αθηναϊκό, τον Ατρόμητο Περιστερίου κ.ά.
Την πρώτη μεταπολεμική περίοδο στην ομάδα αγωνίζονταν οι: Σπύρος Γιαλαμπίδης, Σταμάτης Τσισκάκης, Δημητσάνας, Πιλάτος, Χατζηγιάννης, Μανταλόπουλος, Μπέμπης, Νεοφύτου, Μυλωνάκης, Φαμπρίτσης, Καπαρατζιάν, Τσαλαβούτας, Ρουμελιώτης, Δημητσάνας, Μαργαρίτης Ι & ΙΙ, Κυπριώτης, Κατσιλιέρης, Ματσάγγος, Παυλίδης, Εξαπηχίδης, Μπόμποτας κ.ά. Εκείνη την εποχή κατόρθωσε να διατηρηθεί στην Α΄ κατηγορία, αφού νικούσε τις μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος. Τότε ήταν που του δόθηκε το προσωνύμιο που διατηρεί ακόμα και σήμερα: "Φονεύς των γιγάντων". Την πρώτη αναφορά του προσωνυμίου αυτού έχουμε τον Ιούνιο του 1949, σε ένα ποίημα που απήγγειλε ο ειδικός γραμματέας του συλλόγου Μανίκας, στο αποχαιρετιστήριο γλέντι της σεζόν ενώπιον εβδομήντα και πλέον φίλων του συλλόγου:[13]
Οι καλύτερες σεζόν του στην Α΄ ΕΠΣΑ ήταν:
Σημαντική παρουσία είχε και στο Κύπελλο Ελλάδος, όπου έφτασε τέσσερις φορές ως τα προημιτελικά:
Στο πρώτο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής, το 1959-60, δεν κατάφερε να πάρει μέρος. Αγωνίστηκε στη Β΄ Εθνική, πήρε το πρωτάθλημα του ομίλου του και κέρδισε την άνοδο.
Ακολούθησαν τρεις σεζόν στην Α΄ Εθνική. Τις δύο πρώτες (1960-61, 1961-62) τερμάτισε στην 9η θέση. Όμως την τρίτη χρονιά (1962-63) υποβιβάστηκε.
Στην Α΄ Εθνική αγωνίστηκε ξανά τη σεζόν 1970-71. Παρέμεινε τέσσερις σεζόν, αλλά κάθε χρόνο κινδύνευε με υποβιβασμό, τερματίζοντας μεταξύ της 12ης και της 14ης θέσης. Τελικά το 1973-74 υποβιβάστηκε ξανά. Στο διάστημα που παρέμεινε στην Α΄ Εθνική συνέχισε να επιβεβαιώνει τη φήμη του ως "Φονέα των γιγάντων" νικώντας μεταξύ άλλων τον Ολυμπιακό με 3-1. Όμως από τον Ολυμπιακό γνώρισε και την ήττα με το μεγαλύτερο σκορ που έχει σημειωθεί στην Α΄ Εθνική, 11-0. Η μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του Φωστήρα σημειώθηκε την περίοδο 1969-70 στη Β΄ Εθνική εναντίον της Θήβας με 10-0 και 7 γκολ του Ρεμούνδου.
Μετά το νέο υποβιβασμό ο Φωστήρας αγωνίστηκε επί 9 αγωνιστικές περιόδους στη Β΄ Εθνική, με τελευταία παρουσία την περίοδο 1982-83. Κατά το διάστημα αυτό και πιο συγκεκριμένα τη δεκαετία του '70, διέγραψε τις σημαντικότερες πορείες του στο Κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας μέχρι και τα ημιτελικά.
Το 1976-77 με προπονητή τον Ανδρέα Παπαεμμανουήλ έφτασε ως τα ημιτελικά.
Άλλες δύο φορές έφτασε ως τα προημιτελικά:
Όλα τα επόμενα έτη αγωνίστηκε μεταξύ Γ΄ και Δ΄ Εθνικής, με εξαίρεση τις διετίες 2002-04 και 2013-15 που αγωνίστηκε εκ νέου στη Β΄ Εθνική. Την τριετία 2015-18 αγωνίστηκε στην Γ΄ Εθνική, όπου την περίοδο 2017-18 τερμάτισε στην 8η θέση του 8ου ομίλου και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από την καθιέρωση των εθνικών κατηγοριών στο τοπικό πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Αθηνών[14][15].
Την αμέσως επόμενη περίοδο (2018-19) κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2ου ομίλου Ε.Π.Σ. Αθηνών[16] και κέρδισε την επιστροφή του στις εθνικές κατηγορίες.
Κατηγορία | Συμμετοχές |
---|---|
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα / Α΄ Εθνική | 8 (1 / 7) |
Β΄ Εθνική / Φούτμπολ Λιγκ | 21 (19 / 2) |
Γ΄ Εθνική / Φούτμπολ Λιγκ 2 / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική | 17 (10 / 1 / 6) |
Δ΄ Εθνική / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική | 19 (17 / 2) |
|
|
Παίκτες που διακρίθηκαν τόσο με το σύλλογο, όσο και στα εθνικά συγκροτήματα υπήρξαν οι:
Έδρα του Φωστήρα αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Ταύρου «Σπύρος Γιαλαμπίδης», χωρητικότητας 4.000 θεατών (καθήμενων). Ανήκει στο Δήμο Ταύρου και βρίσκεται κοντά στις γραμμές του τρένου. Ονομάστηκε "Σπύρος Γιαλαμπίδης" προς τιμήν του παλιού παίκτη του Φωστήρα.
Χτίστηκε το 1969 και το επίσημο ρεκόρ θεατών είναι 11.000 στον αγώνα Φωστήρα - Ολυμπιακού το 1971. Ανεπίσημα ο αριθμός πιθανολογείται πως είναι μεγαλύτερος, καθώς σε πολλά παιχνίδια ο κόσμος συνήθιζε να μπαίνει από τους φράχτες του γηπέδου. Διαθέτει δύο ξύλινες λυόμενες κερκίδες, οι οποίες τοποθετήθηκαν το 2002, αντικαθιστώντας παλαιότερες αντίστοιχες. Παρά τη διαρρύθμισή του, που θυμίζει δεκαετία του '60, διαθέτει μπουτίκ, καφετέρια και λέσχη της ομάδας.