Αδαλβέρτος Β΄ της Τοσκάνης

Αδαλβέρτος Β΄ της Τοσκάνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση875 (περίπου)
ΘάνατοςΣεπτέμβριος 915
Τόπος ταφήςLucca Cathedral
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜπέρτα, κόρη του Λοθαρίου Β΄[1]
ΤέκναΓουίδων της Τοσκάνης
Λαμβέρτος της Τοσκάνης
Ερμενγάρδη της Τοσκάνης
ΓονείςΑδαλβέρτος Α΄ της Τοσκάνης και Rothilde of Spoleto
ΟικογένειαΟίκος των Βονιφατιδών
δεδομένα

Ο Αδαλβέρτος Β΄ ο λεγόμενος Πλούσιος, γερμ.: Adalbert II der Reiche (π. 875 – 915 [2] ), από τον Οίκο των Βονιφατιδών, ήταν γιος του Aδαλβέρτου Α΄ μαργράβου της Τοσκάνης και της Ρότιλντ του Σπολέτο. [3] Ήταν εγγονός του Βονιφάτιου Β΄ και ασχολήθηκε με τα προβλήματα της Λομβαρδίας, σε μία εποχή που τόσοι πολλοί πρίγκιπες αγωνίζονταν για τα συντρίμμια του Καρολίγγειου βασιλείου των Φράγκων. Πριν αποβιώσει ο πατέρας του το 884 ή το 886, του αποδόθηκε ο τίτλος του «κόμη». Κληρονόμησε από τον πατέρα του τους τίτλους τού κόμη και τού δούκα της Λούκας και τού μαργκράβου της Τοσκάνης.

Ο Aδαλβέρτος Β΄ απεβίωσε στις 10 ή 15 Σεπτεμβρίου 915 και τάφηκε στον καθεδρικό ναό της Λούκα. Η χήρα του Μπέρτα ήταν επίτροπος για τον μικρό γιο τους Γουίδων.

Απόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ 895 και 898, νυμφεύτηκε τη Μπέρτα των Καρολιδών (π. 863–8 Μαρτίου 925), κόρη του Λοθαρίου Β΄ της Λοθαριγγίας και χήρα του Θεοβάλδου κόμη της Αρλ. [4] Είχαν τουλάχιστον τρία παιδιά:

  • Γουίδων (απεβ. 3 Φεβρουαρίου 929), [5] διαδέχθηκε τον πατέρα του ως κόμης και δούκας της Λούκα και μάργραβος της Τοσκάνης.
  • Λαμβέρτος (απεβ. μετά το 938), [5] διαδέχθηκε τον αδελφό του το 929 ως κόμης και δούκας της Λούκα και μάργραβος της Τοσκάνης, αλλά έχασε τους τίτλους το 931 από τον ετεροθαλή αδελφό του Μπόζο μάργραβο της Τοσκάνης.
  • Eρμενγάρδη (απεβ. 932), [5] παντρεύτηκε τον Άνταλμπερτ Α΄ μάργραβο της Iβρέας το 915.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 274. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
  2. ↑ Wickham 1990, σελ. 59–60.
  3. ↑ Reuter 1999, σελ. 702.
  4. ↑ Jackman 2008, σελ. 24.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Previté Orton 1917, σελ. 338.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Jackman, Donald C. (2008). Ius hereditarium Encountered II: Approaches to Reginlint. Editions Enlaplage. 26
  • Previté Orton, C. W. (1917). «Italy and Provence, 900-950». The English Historical Review (Oxford University Press) 32 (127 (Jul)): 335–347. 
  • Reuter, Timothy, επιμ. (1999). «Appendix: Ruler and Genealogical Tables». The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024. Cambridge University Press. 
  • Wickham, Chris (1990). Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400-1000. University of Michigan Press. ISBN 0-472-08099-7.