Αδριάνα Οθόρες

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|27|02|2025}}


Αδριάνα Οθόρες
Γέννηση21 Μαΐου 1959 (1959-05-21) (65 ετών)
Μαδρίτη, Ισπανία
ΕθνικότηταCountry flag Ισπανίδα
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανίδα
Ιδιότηταηθοποιός, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός θεάτρου
ΓονείςΧοσέ Λουίς Οθόρες
Είδος τέχνηςΗθοποιός,
ΒραβεύσειςGoya Award for Best Supporting Actress (1998) και Χρυσό μετάλλιο της Αξίας στις καλές τέχνες (2020)[1][2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Αδριάνα Οθόρες (Adriana Ozores) ισπανική προφορά ΔΦΑ: [aˈðɾjana oˈθoɾes], είναι ισπανίδα ηθοποιός.

Η Οθόρες είναι η κόρη του ηθοποιού Χοσέ Λουίς, ο οποίος πέθανε όταν η Αδριάνα ήταν 9 ετών. Είναι η ανιψιά του ηθοποιού Αντόνιο Οθόρες και του σκηνοθέτη Μαριάνο Οθόρες και η ξαδέρφη της ηθοποιού Έμμα Οθόρες

Κέρδισε το βραβείο Γκόγια για το ρόλο της στο La hora de los valientes, κατευθυνόμενο από τον Αντόνιο Μερθέρο

Έχει ένα γιο με την πρώην σύντροφο της, Χοακίν Κλιμέντ.

Επιλεγμένη φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ταινία Σκηνοθέτης
1979 Los energéticos Μαριάνο Οθόρες
1980 El liguero mágico Μαριάνο Οθόρες
1980 El canto de la cigarra Χοσέ Μαρία Φορκέ
1981 Queremos un hijo tuyo Μαριάνο Οθόρες
1981 Los chulos Μαριάνο Οθόρες
1981 Brujas mágicas Μαριάνο Οθόρες
1982 Es peligroso casarse a los 60 Μαριάνο Οθόρες
1986 Cristóbal Colón, de oficio... descubridor Μαριάνο Οθόρες
1996 ¿De qué se ríen las mujeres? Χοακίν Οριστρέλ
1998 La hora de los valientes Αντόνιο Μερθέρο
1999 Cuando vuelvas a mi lado Γκράθια Κερεχέτα
2000 Plenilunio Ιμανόλ Ουρίμπε
2000 Pidele Cuentas al Rey Χοσέ Αντόνιο Κιρός
2001 El palo Εύα Λέσμες
2002 La vida de nadie Εδουάρδ Κορτές
2002 En la ciudad sin límites Αντόνιο Ερνάντεθ
2003 La suerte dormida Άνχελες Γκονθάλεθ Σίντε
2004 Héctor Γκράθια Κερεχέτα
2005 Heroína Χεράρδο Ερρέρο
2005 El método Μαρσέλο Πινιέιρο

Θέατρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cuatro corazones con frenos marcha atrás 1986
  • La celestina 1988.
  • El vergonzoso en palacio 1989
  • La verdad sospechosa 1991–92
  • El desdén con el desdén (1991)
  • Don Gil de las calzas verdes (Τίρσο δε Μολίνα, 1994).
  • El misántropo (1996)
  • Petit Pierre (2013/2014)

Τηλεόραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.ccma.cat/324/pau-dones-medalla-dor-al-merit-en-belles-arts-a-titol-postum/noticia/3068899/.
  2. ↑ BOE-A-2020-17331.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]