Αδόλφος ΦιτςΚλάρενς

Αδόλφος ΦιτςΚλάρενς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Lord Adolphus FitzClarence (Αγγλικά)
Γέννηση18  Φεβρουαρίου 1802[1][2]
Μπούσι Χάουζ
Θάνατος17  Μαΐου 1856[1][2]
Νιούμπουργκ Πράιορι
Τόπος ταφήςChurch of St Michael, Coxwold
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός του ναυτικού[3]
Οικογένεια
ΓονείςΓουλιέλμος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου[4] και Δωροθέα Τζόρνταν[4]
ΑδέλφιαΕλίζαμπεθ Χέι
Amelia Cary, Viscountess Falkland
Mary Fox
Sophia Sidney, Baroness De L'Isle and Dudley
Princess Charlotte of Clarence
Ελισάβετ του Κλάρενς
Augusta FitzClarence Kennedy-Erskine
Γεώργιος ΦιτςΚλάρενς του Μάνστερ
Αύγουστος ΦιτςΚλάρενς
Ερρίκος ΦιτςΚλάρενς
Φρειδερίκος ΦιτςΚλάρενς
stillborn son Hanover
stillborn son Hanover
William Henry Courtnay
stillborn son Hanover
stillborn child Hanover
ΣυγγενείςLord Frederick Gordon-Hallyburton (κουνιάδος)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςrear admiral/Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου
Πόλεμοι/μάχεςΝαπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Βασιλικού Τάγματος του Γουέλφων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αδόλφος ΦιτςΚλάρενς, αγγλ. Adolphus FitzClarens (18 Φεβρουαρίου 1802 - 17 Μαΐου 1856) από τον Οίκο του Αννοβέρου ήταν υποναύαρχος του Βρετανικού Ναυτικού.

Ήταν ο τέταρτος από τους νόθους γιους του Γουλιέλμου Δ΄ της Βρετανίας και της ερωμένης του Δωροθέας Τζόρνταν, ηθοποιού, κόρης του Φράνσις Μπλάνντ, εργαζόμενου σε θέατρο[5].

Γεννήθηκε στο μέγαρο Μπούσυ Χάουζ του Μίντλεσεξ[6] και ήταν οικότροφος σε σχολείο του Σάνμπουρυ επί του Τάμεση. Σε ηλικία 11 ετών εστάλη για Ναυτική σταδιοδρομία στο πλοίο Νιούκαστλ, που ταξίδευε στη Βόρεια Αμερική και στη Μεσόγειο. Το 1821 έγινε υποπλοίαρχος στο πλοίο Ευρύαλος και δύο έτη μετά έγινε πλωτάρχης. Υπηρέτησε τα πλοία Μπρισκ και Ρέντγουϊνγκ στη Βόρειο Θάλασσα. Όταν προήχθη το 1824 σε πλοίαρχο, ανέλαβε το Αριάδνη, το Τσάλεντζερ και το Παλλάς.

Με την άνοδο του πατέρα του στο θρόνο το 1830 έγινε διοικητής της β. θαλαμηγού β. Γεώργιος. Ο πατέρας του απένεμε σε αυτόν και τους αδελφούς του το 1831 τον τίτλο τού λόρδου και τη θέση τού "νεότερου γιου τού μαρκησίου" στη σειρά Προτεραιότητας· έγινε ιππότης το επόμενο έτος[5]. Έγινε υπεύθυνος τού β. Βεστιαρίου (1830) και άρχων τού β. Κοιτώνος (1833).

Το 1837 τον πατέρα του, που δεν είχε νόμιμους γιους, τον διαδέχθηκε η ανιψιά του Βικτώρια της Βρετανίας και ο Αδόλφος διατήρησε τη θέση του στη β. θαλαμηγό, ώσπου προήχθη σε υποναύαρχο το 1853, Τη νέα θέση δεν την ήλπιζε ως νόθος γιος και συγκινήθηκε που την έλαβε[7]. Το 1848 έγινε βοηθός τού στρατοπέδου. Το 1856 απεβίωσε στο Νιούμπουργκ Πράιορυ, άγαμος[5]. Τάφηκε μέσα στο ιερό του ναού του Αγ. Μιχαήλ στο Κόξγουολντ[8].

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10508.htm#i105080.
  2. 2,0 2,1 2,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00018444.
  3. «FITZCLARENCE, Lord, G.C.H.»
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. 5,0 5,1 5,2 Cokayne et al., The Complete Peerage, volume II, p.2035
  6. «The Story of Bushy House» (PDF). National Physical Laboratory. 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  7. Viscount Esher, Queen Victoria: a selection from Her Majesty's diaries between the years 1832 and 1840, 2 volumes (1912)
  8. «Seventy Coxwold Sundays» (PDF). amkirby.co.uk. 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2013. 
  • O'Byrne, William Richard (1849). "Wikisource link to FitzClarence, Adolphus". Wikisource link to A Naval Biographical Dictionary. John Murray. Wikisource.
  • "FitzClarence, Lord Adolphus (1802–1856)". Oxford Dictionary of National Biography. 2004. Retrieved 14 October 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]