Η Αερολέσχη της Γαλλίας (γαλλικά: Aéro-Club de France), ιδρύθηκε με την ονομασία Aéro-Club (Αερολέσχη) στις 20 Οκτωβρίου 1898 ως ένας σύλλογος με σκοπό «την προώθηση της αεροπλοΐας» από τους Έρνεστ Αρτσντίκον, Λεόν Σερπογέ, Ανρί ντε λα Βαλέτ, Ιούλιο Βερν και τη σύζυγό του, Αντρέ Μισελέν, Αλμπέρ ντε Ντιόν, Αλμπέρτου Σάντους-Ντουμό, Ανρί Ντόιτς ντε λα Μερτέ και Ανρί ντε Λα Βωλ.[1] Στις 20 Απριλίου η ονομασία της άλλαξε σε Aéro-Club de France.[2]
Αρχικά η Αερολέσχη της Γαλλίας έθετε τους κανονισμούς που καθόριζαν την ελεγχόμενη αεροπορία στη Γαλλία. Από τον σχηματισμό της και έπειτα έθεσε τους κανόνες που σήμαναν μερικά από τα «πρωτεία» της αεροπορίας, όπως η πρώτη πτήση απόστασης μεγαλύτερης του 1 χιλιομέτρου σε κλειστό κύκλωμα και η πρώτη πτήση ελικοπτέρου[3], ενώ οργάνωσε και ορισμένες διοργανώσεις όπως:
Η λέσχη εξέδιδε το περιοδικό L'Aérophile από το 1898 έως το 1947,[4] και από το 1997 εκδίδει το περιοδικό Aérofrance.
Η Αερολέσχη της Γαλλίας ήταν ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Αεροναυτικής Ομοσπονδίας (FAI) το 1905, μία σύμπραξη με άλλες εθνικές οργανώσεις.[5]
Μετά το 1945 ορισμένοι από τους διακανονιστικούς ρόλους της Αερολέσχης αναλήφθηκαν από άλλα σώματα, και η αερολέσχη επικεντρώνεται πλέον στην προώθηση της αεροπορίας και τις πιστοποιήσεις.
Η Αερολέσχη βραβεύει με το Μεγάλο Μετάλλιο της, άτομα τα οποία συνέβαλαν στην προώθηση της αεροπορίας. Μεταξύ των νικητών είναι η ομάδα δοκιμών του Airbus A380, οι επικεφαλής των EADS, British Aerospace, Air France και British Airways για την κατασκευή του Κονκόρντ, αστροναύτες της ESA και της NASA (Νηλ Άρμστρονγκ, Μπαζ Όλντριν, Μάικλ Κόλινς), πρωτοπόροι της αεροπορίας (Γκαμπριέλ Βουαζάν, Κλεμάν Αντέρ, Ρολάν Γκαρός, Λουί Μπλεριό, αδελφοί Ράιτ, Αλμπέρτου Σάντους-Ντουμό) αλλά και πιλότοι της Γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[6]