Αιγινητία

Αιγινητία
	; Το είδος Aeginetia sinensis
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Φυτά (Plantae);
Συνομοταξία:	Αγγειόσπερμα (Angiosperms);
Ομοταξία:	Δικοτυλήδονα (Dicotyledoneae);
Τάξη:	Λαμιώδη (Lamiales);
Οικογένεια:	Orobanchaceae;
Γένος:	Αιγινητία; (Aeginetia); L.;
Συνώνυμα
	Centronia, Blume; Centronota, DC. ex Meisn.; Gasparinia, Endl.; Oeginetia, Wight; Tronicena, Steud.;

Η αιγινητία (Aeginetia) είναι γένος δικοτυλήδονων φυτών, κυρίως παρασιτικών, που φύονται στη φύση περισσότερο στις τροπικές χώρες της Ασίας, σε νησιά της Ινδονησίας, στην Ιαπωνία, στις Φιλιππίνες, αλλά και στο Καμερούν της Αφρικής.^[1]

Η ονομασία του γένους δόθηκε από τον πατέρα των ονομασιών ζώων και φυτών Κάρολο Λινναίο προς τιμή του Παύλου του Αιγινήτη (περ. 625 – περ. 690 μ.Χ.), ενός Έλληνα Βυζαντινού ιατρού, που συνέταξε ιατρική εγκυκλοπαίδεια.^[2] Η αιγινητία περιγράφηκε για πρώτη φορά επιστημονικώς από τον Λινναίο στο βιβλίο του Species Plantarum^[1], που εκδόθηκε το 1753, στη σελίδα 632.

Είδη

Σήμερα (Μάιος του 2020) αναγνωρίζονται γενικώς τα εξής οκτώ είδη αιγινητίας^[1]:

Aeginetia acaulis (Roxb.), Walp.
Aeginetia flava, J.Parn. - «αιγινητία η κίτρινη»
Aeginetia indica, L. - αιγινητία η ινδική, το σημαντικότερο είδος
Aeginetia mirabilis (Blume), Bakh.
Aeginetia mpomii, Letouzey
Aeginetia selebica, Bakh. αιγινητία της Κελέβης
Aeginetia sessilis, Shivam. & Rajanna
Aeginetia sinensis, Beck - αιγινητία η σινική

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Aeginetia». Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2020.
↑ Burkhardt, Lotte (2018). Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen – Erweiterte Edition [Index of Eponymic Plant Names – Extended Edition] (pdf) (στα Γερμανικά). Βερολίνο: Botanic Garden and Botanical Museum, Freie Universität Berlin. doi:10.3372/epolist2018. ISBN 978-3-946292-26-5. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2021.

[POWO-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Aeginetia». Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2020.

[2] Burkhardt, Lotte (2018). Verzeichnis eponymischer Pflanzennamen – Erweiterte Edition [Index of Eponymic Plant Names – Extended Edition] (pdf) (στα Γερμανικά). Βερολίνο: Botanic Garden and Botanical Museum, Freie Universität Berlin. doi:10.3372/epolist2018. ISBN 978-3-946292-26-5. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2021.

[1]

[2]