Αιτωλία

Αιτωλία

Περιοχή της αρχαίας Ελλάδας

Ερείπια του αρχαίου Θέρμου
 
Τοποθεσία: Στερεά Ελλάδα
Μεγαλύτερη πόλη: Θέρμο
Διάλεκτος: Δωρική
Περίοδος ακμής: 7ος
 
Χάρτης της αρχαίας Αιτωλίας

Η Αιτωλία στην Αρχαιότητα ήταν περιοχή στο δυτικό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας, που καταλάμβανε το κεντρικό και το ανατολικό κομμάτι του σημερινού νομού Αιτωλοακαρνανίας, το νότιο τμήμα του σημερινού νομού Ευρυτανίας και το δυτικό του νομού Φωκίδας.

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αιτωλία ορίζεται γενικά σαν η περιοχή της δυτικής Στερεάς που βρίσκεται στα ανατολικά του ποταμού Αχελώου - η περιοχή στα δυτικά ονομάζεται Ακαρνανία. Στα βόρεια συνορεύει με την Ήπειρο και τη Θεσσαλία και κατά την αρχαιότητα περιελάμβανε και μεγάλο κομμάτι της περιοχής στην οποία βρίσκεται η σημερινή Ευρυτανία. Η Αιτωλία είναι ορεινή στο βορρά ενώ στα νότια υπάρχει ο κάμπος του Αχελώου, το Μέγα Αιτωλικό Πεδίο της αρχαιότητας. Μεγαλύτερο αστικό κέντρο της περιοχής είναι το Αγρίνιο.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Ιστορία της Αιτωλίας

Η Αιτωλία είναι περιοχή με μακρά ιστορία. Κατοικήθηκε αρχικά από Κουρήτες και Λέλεγες και σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αιτωλός ο Αιτωλός ήταν ο γενάρχης της φυλής που τελικά κυριάρχησε στον τόπο. Γιοί του Αιτωλού ήταν ο Πλευρώνος ο Αιτωλός και ο Καλυδώνας που έδωσαν τα ονόματά τους στις δύο σημαντικότερες πόλεις της Αιτωλίας κατά τα πρώτα χρόνια της αρχαιότητας. Στα βόρεια της Αιτωλίας και κοντά στην περιοχή της σημερινής Ευρυτανίας βρίσκονταν και το φύλο των Αγραίων που είχαν σαν κυριότερο κέντρο τους το Αγρίνιο. Οι Αγραίοι ήταν υποτελείς των Αιτωλών όπως και τα υπόλοιπα συγγενικά τους φύλα, των Ευρυτάνων, των Απεραντίων, των Αποδοτών και των Οφιονών.[1] Με τον καιρό οι Αιτωλοί αναδείχτηκαν σε σημαντική στρατιωτική και πολιτική δύναμη στην Αρχαία Ελλάδα και δημιούργησαν το Κοινό των Αιτωλών ή Αιτωλική Συμπολιτεία με κέντρο το Θέρμο.

Σημαντικοί Αιτωλοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Οι πρώτοι κάτοικοι της Ευρυτανίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2010.