Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ακακαλλίδα (Ακακαλλίς) αναφέρονται τα ακόλουθα τρία πρόσωπα:
- Κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, που κατά τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου[1] ονομαζόταν Ακάλλη και ήταν κόρη της Κρήτης και εγγονή του Αστερίου. Γιος της με τον θεό Ερμή, ήταν ο Κύδων, που έχτισε την πόλη Κυδωνία (τα Χανιά, ενώ οι Τεγεάτες υπεστήριζαν ότι ο Κύδων ήταν γιος του Τεγεάτη που είχε μεταναστεύσει στην Κρήτη με ομάδα συμπολιτών του. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η Ακακαλλίς είχε 4 παιδιά με τον θεό Απόλλωνα, που ήταν οι Μίλητος, Αμφίθεμις, Γαράμας και Όαξος. Ο πρώτος και ο τελευταίος έδωσαν τα ονόματά τους στις αντίστοιχες πόλεις.
- Νύμφη της Κρήτης, με την οποία συνευρέθηκε ο Ταρραίος Απόλλων στο σπίτι του ιερέα Καρμάνορα, κοντά στην παραλιακή πόλη Τάρρα ή Τάρβα, οπότε η Ακακαλλίδα συνέλαβε και γέννησε τους δίδυμους Φίλανδρο και Φυλακίδη[2]. Αυτοί εκτέθηκαν ως βρέφη για να πεθάνουν, αλλά επέζησαν τρεφόμενα με γάλα γίδας. Ενήλικες πλέον, έκτισαν την πόλη Έλυρο, που είχε την Τάρρα ως επίνειό της.
- Προϊστορική θεότητα για τη Φύση. Δεν υπάρχουν σχετικές πληροφορίες, εκτός από κάποιες επιγραφές στο σπήλαιο του Ψυχρού, στο όρος Δίκτη της Κρήτης.