Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας

Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Alessandro Farnese (Ιταλικά)
Γέννηση27  Αυγούστου 1545[1]
Ρώμη[2]
Θάνατος3  Δεκεμβρίου 1592[3][4][5]
Αράς
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[6]
Γαλλικά[6]
λατινική γλώσσα[6]
Ιταλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Αλκαλά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
διπλωμάτης[1]
ακτιβιστής[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία του Γκουιμαράες (από 1566)[7]
ΤέκναΡανούτσο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας
Μαργαρίτα Φαρνέζε
Εδουάρδος Φαρνέζε
ΓονείςΟκτάβιος Φαρνέζε της Πάρμας και Μαργαρίτα της Πάρμας
ΟικογένειαΟίκος των Φαρνέζε
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςΟγδοηκονταετής Πόλεμος και Αγγλοϊσπανικός Πόλεμος (1585-1604)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚυβερνήτης των Ισπανικών Κάτω Χωρών (1578–1592)
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλέξανδρος Φαρνέζε (27 Αυγούστου 1545 - 3 Δεκεμβρίου 1592) ήταν Ιταλός Ευγενής, Κοντοτιέρος και γενικός διοικητής του Ισπανικού στρατού. Διετέλεσε Δούκας της Πάρμας, της Πιατσέντσας και του Κάστρο (1586 - 1592) όπως επίσης και κυβερνήτης των Ισπανικών Κάτω Χωρών (1578 - 1592). Οι Φαρνέζε υπό την υπηρεσία του βασιλιά της Ισπανίας κυρίευσαν την περίοδο 1581-1587 περισσότερες από 30 πόλεις στο νότια σημερινό Βέλγιο, ενσωματώθηκαν στην Ισπανία των Αψβούργων.[8] Όταν ξέσπασαν οι Γαλλικοί Θρησκευτικοί Πόλεμοι υπερασπίστηκε το Παρίσι από την Καθολική Ένωση της Γαλλίας.[9] Οι ιστορικοί της εποχής του τον καταγράφουν ως τον κορυφαίο Καπετάνιο της εποχής του λόγω της μαχητικότητας του στο πεδίο της μάχης και τις μεγάλες στρατιωτικές του ικανότητες.[10]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωσοπογραφία του Αλέξανδρου Φαρνέζε (1592)

Ο Αλέξανδρος Φαρνέζε ήταν γιος του Δούκα Οκτάβιου Φαρνέζε (του εγγονού του πάπα Παύλου Γ΄) και της Μαργαρίτας της Πάρμας (νόθης κόρης του αυτοκράτορα Καρόλου Ε΄).[11] Ο δίδυμος αδελφός του Κάρλο πέθανε στην Ρώμη σε βρεφική ηλικία (7 Οκτωβρίου 1549).[12] Τα ετεροθαλή αδέλφια της μητέρας του ήταν ο Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας και ο Δον Χουάν της Αυστρίας, αναχώρησαν μαζί με την μητέρα του και τον ίδιο για την Πάρμα (1550). Η Μαργαρίτα διορίστηκε κυβερνίτισσα των Κάτω Χωρών και ο Αλέξανδρος την συνόδευσε στην Περιοχή των Βρυξελλών (1556), δήλωσε την πίστη της Οικογένειας των Φαρνέζε στον Φίλιππο Β΄.[13] Ο Ισπανός βασιλιάς τον επισκέφτηκε στον δρόμο για ένα ταξίδι στην Αγγλία και τον μετέφερε στην Ισπανία για σπουδές. Ο κακότυχος ετεροθαλής ξάδελφος του Κάρολος των Αστουριών και ο ετεροθαλής θείος του Δον Χουάν με τους οποίους είχε την ίδια ηλικία εκπαιδεύτηκαν μαζί του.[14]

Με τον γάμο του με την Μαρία του Γκουιμαράες (1565) έληξε η θητεία του στην αυλή του βασιλιά της Ισπανίας Φιλίππου Β΄, γιόρτασε το γεγονός στις Βρυξέλλες με μεγάλη λαμπρότητα.[15] Μετά τον γάμο του εγκαταστάθηκε αμέσως στην Αυλή της Μαδρίτης. Έκανε μία σημαντική στρατιωτική και διπλωματική σταδιοδρομία στην Ισπανία, στην υπηρεσία τού θείου του. Στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) διοικούσε τρεις γαλέρες και διακρίθηκε για τις επιθέσεις του απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία.[16][17] Σε επτά χρόνια βρήκε την ευκαιρία να επιδείξει πάλι τα ηγετικά του προσόντα όταν επαναστάτησε η Ολλανδία εναντίον των Αψβούργων της Ισπανίας. Ο Δον Χουάν απεστάλη από τους Ισπανούς για να αποκαταστήσει την τάξη αλλά απέτυχε στις συνομιλίες του με τον Γουλιέλμο Α΄ της Οράγγης που είχε συνασπίσει όλες τις επαρχίες εναντίον του Φιλίππου Β΄.[14] Τότε εστάλη ο Αλέξανδρος ως επικεφαλής ενισχύσεων. Η ικανή στρατηγική του και η γρήγορη απόφαση σε μία κρίσιμη στιγμή της μάχης τού Ζαμπλού τον έκανε να νικήσει το 1578.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε τη Μαρία των Αβίς, κόρη τού Εδουάρδου 4ου δούκα τού Γκουιμαράες και είχε τέκνα:

Το 1577 απεβίωσε η Μαργαρίτα και ο Αλέξανδρος από τη μη νόμιμη σχέση του με την Αικατερίνη ντε Ροκουόι από τη Φλάνδρα είχε φυσικό τέκνο:

  • (νόθη) Ισαβέλλα-Μαργαρίτα 1578-1610, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ντε Μενέσες κύριο τού μάγιορατ τού Πεναμακόρ, συνταγματάρχη τού Ισπανικού στρατού, στρατάρχη στις Κάτω Χώρες.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 BeWeB. 2238. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
  2. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2014827685. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12289241r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ «Alexander Farnese». Biografisch Portaal. 36031607.
  5. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6765ntk. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12289241r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ p11437.htm#i114369. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  8. ↑ Tucker, Spencer (2009). A Global Chronology of Conflict: From the Ancient World to the Modern Middle East [6 volumes]: From the Ancient World to the Modern Middle East. ABC-CLIO. σ. 821
  9. ↑ de Groof, Bart (1993). "Alexander Farnese and the Origins of Modern Belgium". Bulletin de l'Institut Historique Belge de Rome. 63: 195–219
  10. ↑ Keegan, John; Wheatcroft, Andrew (2014). Who's Who in Military History: From 1453 to the Present Day. London: Routledge
  11. ↑ Marek y Villarino de Brugge 2020a, Τομ. 1, σ. 10
  12. ↑ Marek y Villarino de Brugge 2021, Addendum σσ. 227–228
  13. ↑ Marek y Villarino de Brugge 2020a, Τομ. 1, σσ. 20-25
  14. ↑ 14,0 14,1 Chisholm 1911, σ. 184
  15. ↑ Marek y Villarino de Brugge 2020a, Τομ. 1, σσ. 103–140
  16. ↑ Marek y Villarino de Brugge 2020a, Τομ. 1, σσ. 160–184
  17. ↑ Kamen, Henry (2003). Spain's Road to Empire: The Making of a World Power, 1492–1763

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • de Groof, Bart (1993). "Alexander Farnese and the Origins of Modern Belgium". Bulletin de l'Institut Historique Belge de Rome. 63: 195–219. ISSN 0073-8530.
  • Keegan, John; Wheatcroft, Andrew (2014). Who's Who in Military History: From 1453 to the Present Day. London: Routledge.
  • Soen, Violet (2012). "Reconquista and Reconciliation in the Dutch Revolt: The Campaign of Governor-General Alexander Farnese (1578–1592)". Journal of Early Modern History. 16 (1): 1–22. doi:10.1163/157006512X620627.
Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας
Γέννηση: 27 Αυγούστου 1545 Θάνατος: 3 Δεκεμβρίου 1592
Προκάτοχος
Οκτάβιος Φαρνέζε 		Δούκας της Πάρμας και της Πιατσέντσας
1586 - 1592 		Διάδοχος
Ρανούτσο Α΄ Φαρνέζε