Αλί Μπάτζο Γκαματιέ | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ali Badjo Gamatié (Γαλλικά)[1] |
Γέννηση | 1957 |
Χώρα πολιτογράφησης | Νίγηρας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός μάνατζερ επιχειρηματίας |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | National Movement for the Development of Society |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Prime Minister of Niger (2009–2010) Minister of Finance of Niger (2000–2002) αναπληρωτής κυβερνήτης[1] |
![]() | |
Ο Αλί Μπαντζό Γκαματιέ (Ali Badjo Gamatié) είναι πολιτικός του Νίγηρα και πρωθυπουργός του αφρικανικού κράτους από τις 2 Οκτωβρίου του 2009 έως την ανατροπή του προέδρου Μαμαντού Ταντζά σε πραξικόπημα, τον Φεβρουάριο του 2010. Προηγουμένως υπηρέτησε ως υπουργός οικονομίας και οικονομικών από το 2000 έως το 2003 και εν συνεχεία έγινε υποδιοικητής της Κεντρικής Τραπέζης των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (BCEAO). Ανήκει στο Εθνικό Κίνημα για την Ανάπτυξη της Κοινωνίας.
Στην πρώτη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χαμά Αμαντού, η οποία διορίστηκε στις 5 Ιανουαρίου 2000, ο Γκαματιέ συμπεριλήφθηκε και του δόθηκε το χαρτοφυλάκιο των οικονομικών.[2] Ως υπουργός ο Γκαματιέ υποστήριξε διεθνώς τη συνολική διαγραφή του χρέους στο εξωτερικό τόσο για τον Νίγηρα όσο και για άλλες υπερχρεωμένες χώρες.[3] Έλαβε μέρος σε συνομιλίες με το ΔΝΤ για το θέμα των χρεών.[4][5] Κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας, προώθησε μειώσεις των δημοσίων δαπανών λόγω της οικονομικής κρίσης του 2002.[6]
Τον Ιούλιο του 2003 συνελήφθη ο δημοσιογράφος της Le Républicain Μαμάν Αμπού έπειτα από άρθρο που κατηγορούσε τον Γκαματιέ και τον Χαμά ότι χρησιμοποίησαν πόρους από τα ταμεία του κράτους για κυβερνητικά συμβόλαια.[7][8] Ο υπουργός οικονομικών έτυχε κριτικής και από την αντιπολίτευση για την ψήφιση νομοσχεδίου που επέβαλε βαρύτατους φόρους στους εκδότες εφημερίδων, σε βαθμό που απειλούνταν με χρεωκοπία οι εφημερίδες της αντιπολίτευσης.[9] Τον Οκτώβριο του 2003 ο Γκαματιέ αποχώρησε από το υπουργείο οικονομικών και την περίοδο εκείνη, ως στενός συνεργάτης του Χαμά Αμαντού, θεωρούνταν αντίπαλος του Μαμαντού Ταντζά.[10] Foreign analysis concluded that because of his relationship with the Prime Minister, Gamatié's removal "...may have involved political considerations".[11]
Τον Οκτώβριο του 2003 ο Γκαματιέ διορίστηκε υποδιοικητής της Κεντρικής Τραπέζης των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (BCEAO) και το 2006 ήταν μεταξύ των 4 υποψηφίων για τη διαδοχή του διοικητή του ιδρύματος, Σαρλ Κονάν-Μπανί.[12]
Το 2007 έγινε γνωστό από τον τοπικό Τύπο ότι ο Μαχαμαντού Ισουφού είχε προτείνει τον Γκαματιέ για την πρωθυπουργία για να ηγηθεί κυβέρνησης εθνικής ενότητας.[13] Το 2008 έγιναν οι δίκες του Αμαντού Χαμά για διαφθορά και στη διάρκειά τους κατέθεσε ο Γκαματιέ ότι το ποσό των 100 εκατομμυρίων φράγκων CFA, τα οποία κατηγορήθηκε ο Αμαντού ότι είχε υπεξαιρέσει από το δημόσιο ταμείο, αφαιρέθηκε χωρίς να γνωρίζει ο υπουργός οικονομικών.[14]
Το 2008 ο Γκαματιέ υπηρέτησε ως ειδικός σύμβουλος του προέδρου επί θεμάτων Μεταλλείων και ήταν κύριος διαπραγματευτής από πλευράς κυβέρνησης με τη γαλλική μεταλλευτική εταιρεία Areva για εξόρυξη ουρανίου. Οι εν λόγω διαπραγματεύσεις είχαν αποτέλεσμα να υπογραφεί συμφωνία για επενδύσεις στη μεταλλευτική περιοχή Ιμαρουρέν του Νίγηρα, ύψους 1 δισ. ευρώ.[15][16]
Τον Αύγουστο του 2009 έγινε γνωστό στον Τύπο ότι ο Γκαματιέ ήταν πλέον υποστηρικτής του προέδρου Ταντζά και του νέου Συντάγματος με το οποίο θα παρέμενε στην εξουσία.[17] Ακολούθησε το συνταγματικό δημοψήφισμα με το οποίο το αξίωμα του Πρωθυπουργού έγινε ακόμα πιο εθιμοτυπικό σε σχέση με εκείνο του Προέδρου. Ο Γκαματιέ διορίστηκε πρωθυπουργός στις 2 Οκτωβρίου 2009.[18]
Έπειτα από την ανατροπή του προέδρου Ταντζά σε στρατιωτικό πραξικόπημα, στις 18 Φεβρουαρίου 2010, ο Γκαματιέ συνελήφθη από τη χούντα και κρατήθηκε σε περιορισμό, ωστόσο παρουσίασε υψηλή πίεση, με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί στις 4 Μαρτίου. Έπειτα από τριήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο της Νιαμέυ, μεταφέρθηκε στο Παρίσι στις 8 Μαρτίου, για νοσηλεία.