Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αλεξάντρ Ιβάνοφ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Алекса́ндр Андре́евич Ива́нов (Ρωσικά) |
Γέννηση | 16ιουλ. / 28 Ιουλίου 1806γρηγ.[1] Αγία Πετρούπολη[2][1] |
Θάνατος | 3ιουλ. / 15 Ιουλίου 1858γρηγ.[1] Αγία Πετρούπολη[2][1] |
Αιτία θανάτου | χολέρα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι και κοιμητήριο Τίκβιν |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία |
Σπουδές | Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών |
Ιδιότητα | ζωγράφος[3] |
Γονείς | Andrey Ivanovich Ivanov |
Αδέλφια | Sergey Ivanov |
Κίνημα | νεοκλασσικισμός |
Είδος τέχνης | έργο ιστορικής θεματολογίας |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | νεοκλασσικισμός |
Σημαντικά έργα | Appearance of Jesus Christ to Maria Magdalena |
Βραβεύσεις | Large gold medal of the Imperial Academy of Arts (1827) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλεξάντρ Αντρέγεβιτς Ιβάνοφ (ρωσικά: Алекса́ндр Андре́евич Ива́нов; 28 Ιουλίου 1806 – 15 Ιουλίου 1858) ήταν Ρώσος ζωγράφος, σημαντικός εκπρόσωπος του νεοκλασικού κινήματος στην τέχνη της εποχής του. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Σπούδασε στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών, με καθηγητή τον πατέρα του Αντρέι Α. Ιβάνοφ. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Ρώμη, όπου συνδέθηκε με στενή φιλία με το Ρώσο συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ και επηρεάστηκε σημαντικά από καλλιτεχνικό κίνημα των Ναζαρηνών (Nazarenes).
Ο Ιβάνοφ έχει ονομαστεί «Δάσκαλος του ενός έργου», καθόσον χρειάστηκαν είκοσι χρόνια για να ολοκληρώσει το μεγαλειώδες και τεραστίων διαστάσεων πίνακά του «Η Εμφάνιση του Χριστού στον Λαό» (1837 – 1857), που βρίσκεται σήμερα στην Πινακοθήκη Τρετιάκοφ (Tretyakov Gallery) της Μόσχας. Το μεγαλύτερο μέρος των έργων του επικεντρώνεται κυρίως στην απεικόνιση θρησκευτικών σκηνών και ιστορικών συνθέσεων. Η πιο ολοκληρωμένη συλλογή έργων του υπάρχει στο Ρωσικό Μουσείο της Αγίας Πετρούπολης. Η σειρά έργων του με τις «Σκηνές της θείας ιστορίας» (Πινακοθήκη Τρετιάκοφ) σε ακουαρέλα προαναγγέλλει τους οραματισμούς και τις συμβολικές αναφορές μεταγενέστερων Ρώσων καλλιτεχνών και κυρίως του Μιχαήλ Βρούμπελ (Mikhaïl Vroubel, 1856 – 1910).
Ανάμεσα στα βιβλικής έμπνευσης έργα του Ιβάνοφ περιλαμβάνονται «Ο Ιωσήφ ερμηνεύοντας τα όνειρα των συγκρατουμένων του στη φυλακή, υπηρέτη και φούρναρη» (1827), «Τα αδέλφια του Ιωσήφ ανακαλύπτουν το ασημένιο κύπελλο στο σάκο του Βενιαμίν» (1831 – 1833) και «Η εμφάνιση του Χριστού στη Μαρία Μαγδαληνή» (1835). Έργα του με ιστορικές ή μυθολογικές συνθέσεις είναι «Ο Πρίαμος και ο Αχιλλέας με το πτώμα του Έκτορα» (1824), «Ο Βελλεροφόντης ξεκινά να πολεμήσει τη Χίμαιρα» (1829) και «Ο Απόλλων, ο Υάκινθος και ο Κυπάρισσος τραγουδούν και παίζουν μουσική» (1934).