Αλεσάντρο Γκαμπερίνι | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 27 Αυγούστου 1981[1][2][3] Μπολόνια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[4] |
Ύψος | 185 cm ![]() |
Βάρος | 80 kg ![]() |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής (έως 2018) |
Περίοδος ακμής | 2000 |
![]() | |
Ο Αλεσσάντρο Γκαμπερίνι (Alessandro Gamberini, γεννημένος στις 27 Αυγούστου 1981) είναι πρώην Ιταλός ποδοσφαιριστής που έπαιζε ως κεντρικός αμυντικός . Αυτή τη στιγμή εργάζεται ως βοηθός προπονητή στη Βίρτους Βερόνα .
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του καριέρας με τη Φιορεντίνα, εμφανιζόμενος σε 224 επίσημους αγώνες κατά τη διάρκεια επτά σεζόν. Στη Serie A εμφανίστηκε επίσης σε Μπολόνια, Νάπολι, Τζένοα και Κιέβο .
Ιταλός διεθνής στα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο Γκαμπερίνι εκπροσώπησε τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2008 και στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2009.
Στο 2000 εκτός εποχής, Gamberini εξαγοράστηκε από την Γιουβέντους μαζί με τους Alex Pederzoli και Giacomo Cipriani σε μια συμφωνία για € 5.160.000, σε αντάλλαγμα για το υπόλοιπο 50% των Jonatan Binotto για το ίδιο ποσό (με το 50% των δικαιωμάτων του Gamberini που αξιολογούνται στα 2,32 εκατ. ευρώ). Η συμφωνία συνιδιοκτησίας του τερματίστηκε υπέρ της Μπολόνια τον Ιούνιο του 2002, κάνοντας την ομάδα του Τορίνο να καταγράψει ζημιά 1,5 εκατομμυρίου ευρώ (το υπόλοιπο αναπόσβεστο ποσό μεταγραφής 4,64 ευρώ σε τρία χρόνια), αλλά με οικονομική έσοδα 2,32 εκατ. ευρώ καθώς η Γιούβε δεν χρειάστηκε να πληρώσει το υπόλοιπο 50% των δικαιωμάτων εγγραφής.
Μετά τον υποβιβασμό της Μπολόνια το 2005, ο Γκαμπερίνι μετακόμισε στην Φιορεντίνα για 3,2 εκατομμύρια ευρώ,[5][6] κερδίζοντας μια θέση στην αρχική ενδεκάδα στη δεύτερη χρονιά του ως ο Βιόλα και προκρίθηκε τελικά δύο φορές για το ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ. Στις 4 Μαρτίου 2007, σκόραρε δύο γκολ σε μια εντός έδρας νίκη με 5–1 επί της Τορίνο, το πρώτο του σε 134 επαγγελματικές εμφανίσεις.[7]
Στα τέλη της περιόδου 2007–08, ο Γκαμπερίνι ψηφίστηκε ως ο παίκτης της Φιορεντίνα της σεζόν. Τον Φεβρουάριο του 2010 έμεινε εκτός δράσης για τρεις μήνες μετά την επέμβαση στον ώμο.[8][9]
Τον Ιούλιο του 2011, ο Γκαμπερίνι έγινε ο νέος αρχηγός της Φιορεντίνα καθώς ο Ρικκάρντο Μοντολίβο αφαιρέθηκε από αυτόν τον ρόλο.[10]
Τον Ιούλιο του 2012, σε ηλικία 31 ετών, ο Γκαμπερίνι υπέγραψε με τη Νάπολι μαζί με τον συμπαίκτη του Βάλον Μπεχράμι, σε μια συνδυασμένη συμφωνία περίπου 8,5 εκατομμυρίων ευρώ.[11] Αγωνίστηκε το 2013-14 ως δανεικός στη Τζένοα.[12]
Στις 24 Ιουλίου 2014, ο Γκαμπερίνι πουλήθηκε στην Κιέβο Βερόνα.[13] Σκόραρε το πρώτο και μοναδικό του γκολ πρωταθλήματος για αυτούς στις 11 Σεπτεμβρίου 2016, βοηθώντας τους γηπεδούχους να κερδίσουν έναν βαθμό μετά το εντός έδρας ισόπαλο 1-1 με τη Λάτσιο.[14]
Στις 3 Ιουλίου 2018, ο 36χρονος Γκαμπερίνι επιβεβαίωσε την απόσυρσή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.[15]
Ο Γκαμπερίνι ήταν μέλος της ιταλικής ομάδας κάτω των 21 ετών που κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα UEFA το 2004 υπό τον Κλαούντιο Τζεντίλ .[16] Έκανε το ντεμπούτο του με την πλήρη ομάδα σε μια φιλική νίκη με 2–0 εναντίον της Νότιας Αφρικής, στις 17 Οκτωβρίου 2007.[17]
Ο Γκαμπερίνι δεν συμπεριλήφθηκε στην αρχική ενδεκάδα για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2008, αλλά κλήθηκε αφού ο αρχηγός Φάμπιο Καναβάρο έσπασε τους συνδέσμους του αστραγάλου μετά από σύγκρουση με τον συμπαίκτη του Τζόρτζιο Κιελίνι στην προπόνηση, στις 2 Ιουνίου.[18]
Ο Γκαμπερίνι επιλέχθηκε από τον Μαρτσέλο Λίπι για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2009, αλλά για άλλη μια φορά δεν κατάφερε να εμφανιστεί καθώς το έθνος αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο.[19]
Ένας αξιόπιστος και σωματικά δυνατός κεντρικός αμυντικός, ο Γκαμπερίνι ήταν γνωστός ιδιαίτερα για την ικανότητά του στο τάκλιν και την εναέρια ανδρεία του.[17][20][21]
Σύλλογος | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | UEFA | Άλλο | Σύνολο | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | ||
Μπολόνια | 1999–00 | Serie A | 4 | 0 | 0 | 0 | — | — | 4 | 0 | ||
2000–01 | 15 | 0 | 0 | 0 | — | — | 15 | 0 | ||||
2001–02 | 15 | 0 | 3 | 1 | — | — | 18 | 1 | ||||
2002–03 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | — | 2 | 0 | |||
Ελλάς Βερόνα (loan) | 2002–03 | Serie B | 20 | 0 | 1 | 0 | — | — | 21 | 0 | ||
Μπολόνια | 2003–04 | Serie A | 16 | 0 | 3 | 0 | — | — | 19 | 0 | ||
2004–05 | 28 | 0 | 3 | 0 | — | 2 | 0 | 33 | 0 | |||
Σύνολο | 78 | 0 | 9 | 1 | 2 | 0 | 2 | 0 | 91 | 1 | ||
Φιορεντίνα | 2005–06 | Serie A | 19 | 0 | 3 | 0 | — | — | 22 | 0 | ||
2006–07 | 28 | 3 | 1 | 0 | — | — | 29 | 3 | ||||
2007–08 | 31 | 1 | 1 | 0 | 9 | 0 | — | 41 | 1 | |||
2008–09 | 34 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | — | 42 | 0 | |||
2009–10 | 18 | 0 | 1 | 0 | 6 | 0 | — | 25 | 0 | |||
2010–11 | 35 | 1 | 1 | 0 | — | — | 36 | 1 | ||||
2011–12 | 29 | 1 | 1 | 0 | — | — | 30 | 1 | ||||
Σύνολο | 194 | 6 | 8 | 0 | 23 | 0 | 0 | 0 | 225 | 6 | ||
Νάπολι | 2012–13 | Serie A | 25 | 1 | 0 | 0 | 5 | 0 | — | 30 | 1 | |
Τζένοα (δανεικός) | 2013–14 | 10 | 0 | 0 | 0 | — | — | 10 | 0 | |||
Κιέβο Βερόνα | 2014–15 | 20 | 0 | 0 | 0 | — | — | 20 | 0 | |||
2015–16 | 22 | 0 | 1 | 0 | — | — | 23 | 0 | ||||
2016–17 | 20 | 1 | 1 | 0 | — | — | 21 | 1 | ||||
2017–18 | 23 | 0 | 1 | 0 | — | — | 24 | 0 | ||||
Σύνολο | 85 | 1 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 88 | 1 | ||
Σύνολο | 412 | 8 | 21 | 1 | 30 | 0 | 2 | 0 | 465 | 9 |
Εθνική ομάδα | Έτος | Συμμετοχές | Γκολ |
---|---|---|---|
Ιταλία | 2007 | 1 | 0 |
2008 | 3 | 0 | |
2009 | 3 | 0 | |
2010 | 0 | 0 | |
2011 | 1 | 0 | |
Σύνολο | 8 | 0 |
Τον Ιούλιο του 2020, προσλήφθηκε από τον σύλλογο της Serie C Virtus Verona ως βοηθός προπονητή.[24]