Η Αλκάπ (βεγγαλικά: আলকাপ) είναι μια μορφή Βεγγαλικής λαϊκής απόδοσης δημοφιλής στις επαρχίεςς Μουρσινταμπάντ, Μάλντα και Μπιρμπούμ στη Δυτική Βεγγάλη και την επαρχία Τσαπάι Ναουαμπγκάντζ στο Ρατζσάχι στο Μπαγκλαντές.[1] Επίσης, έχει εξαπλωθεί σε γειτονικές περιοχές του Τζαρκάντ και του Μπιχάρ, όπως η Ντούμκα και η Πούρνια.[2]
Το Κάαπ σημαίνει "κάβια" (στίχος) και το άαλ αποτελεί μέρος του στίχου.
Το Αλκάπ είναι μια συγχώνευση της μουσικής, του χορού και της θεατρικής παρουσίασης. Μια ομάδα αλκάπ δέκα έως δώδεκα καλλιτεχνών οδηγείται απόένα σαρκάρ (δάσκαλος) ή γκουρού (αρχηγός) και περιλαμβάνει δύο ή τρεις νέους άνδρες που ονομάζονται τσχόκρα, ένα ή δύο γκαγιέν ή τραγουδιστέςκαι τους ντοχάρ, χορωδούς και μουσικούς. Το Αλκάπ παρουσιάζεται σε πέντε μέρη: Ασάρ Βαντάνα, Τσχόρα, Κάαπ, Μπαϊθάκι Γκάαν και Χέμτα Πάλα. Το πρόγραμμα είναι μια αντανάκλαση της αγροτικής κοινωνίας και δίνει έμφαση στην κυρίαρχη κοινωνικοοικονομική κατάσταση των αγροτικών μαζών.