Αμινοφυλλίνη

Αμινοφυλλίνη
Γενικά
Χημικά αναγνωριστικά
Μοριακή μάζα 420,434 amu
Αριθμός CAS 317-34-0
SMILES Cn2c(=O)c1nc[nH]c1n(C)c2=O.Cn2c
(=O)c1nc[nH]c1n(C)c2=O.NCCN
PubChem CID 9433
ChemSpider ID 9062
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η αμινοφυλλίνη είναι μείγμα της βρογχοδιασταλτικής ουσίας θεοφυλλίνης και αιθυλενοδιαμίνης σε αναλογία 2:1. Η αιθυλενοδιαμίνη βελτιώνει τη διαλυτότητα του μείγματος στο νερό, οπότε η αμινοφυλλίνη βρίσκεται συνήθως με την ένυδρη μορφή της.[1]

Η αμινοφυλλίνη είναι και αυτή βρογχοδιασταλτικό φάρμακο, λιγότερο ισχυρό και με μικρότερη διάρκεια δράσεως από τη θεοφυλλίνη. Η συχνότερη χρήση του είναι για την αντιμετώπιση της αποφράξεως των αεροφόρων οδών από άσθμα ή από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Είναι μη επιλεκτικός ανταγωνιστής των υποδοχέων της αδενοσίνης και αναστολέας της φωσφοροδιεστεράσης.[2]

Φαρμακευτική-ιατρική χρήση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενδοφλέβια χορήγηση αμινοφυλλίνης μπορεί να χρησιμεύσει σε περιπτώσεις οξείας επιβαρύνσεως των συμπτωμάτων του άσθματος και άλλων χρόνιων πνευμονικών παθήσεων, όπως είναι η ΧΑΠ, το εμφύσημα και η χρόνια βρογχίτιδα. Το φάρμακο χορηγείται σε συνδυασμό με εισπνεόμενους β-2 επιλεκτικούς επαγωγείς της αδρενεργικής δράσεως και συστημικώς χορηγούμενα κορτικοστεροειδή.[3]

Η αμινοφυλλίνη χρησιμοποιείται επίσης για να αντιστρέψει την επίδραση της ρεγαδενοσόνης, της διπυριδαμόλης ή της αδενοσίνης σε καρδιολογικά τεστ αντοχής. Επιπλέον, η αμινοφυλλίνη έχει αναφερθεί ότι έχει κάποια αποτελέσματα στην αποτροπή της βραδυκαρδίας κατά τη διάρκεια πολύπλοκων καρδιαγγειακών επεμβάσεων, όπως η αθηρεκτομή της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας.[4]. Μια άλλη χρήση της είναι στην αντιμετώπιση της καρδιακής αρρυθμίας εξαιτίας οξέος κατώτερου εμφράγματος του μυοκαρδίου. Μπορεί όμως και η ίδια να προκαλέσει καρδιακή ανακοπή.

Σε μια πολύ διαφορετική χρήση, η αμινοφυλλίνη έχει δώσει κάποιες «υποσχέσεις» ως μειωτικός παράγοντας για το σωματικό λίπος απορροφώμενη με τη μορφή τοπικής αλοιφής.[5] Αποτελεί επίσης μια επιλογή για την αντιμετώπιση του αναφυλακτικού σοκ.[6]

Παρενέργειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αμινοφυλλίνη μπορεί να προκαλέσει τοξίνωση από θεοφυλλίνη, ενώ έχει βρεθεί ότι μειώνει την κατασταλτική επίδραση της προποφόλης[7] και την αντισπασμωδική δράση της τοπιραμάτης.[8]

Ιδιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αμινοφυλλίνη είναι πιο ευδιάλυτη στο νερό από την απλή θεοφυλλίνη. Η καθαρή αμινοφυλλίνη παίρνει τη μορφή λευκών ή λευκοκίτρινων κόκκων ή σκόνης, που έχουν ελαφρά οσμή παρόμοια με εκείνη της αμμωνίας και πικρή γεύση. Με τη μακρά έκθεση στον ατμοσφαιρικό αέρα χάνει βαθμιαία αιθυλενοδιαμίνη και απορροφά διοξείδιο του άνθρακα με την απελευθέρωση θεοφυλλίνης. Τα διαλύματα της αμινοφυλλίνης είναι αλκαλικά. 1 γραμμάριο διαλύεται σε 25 χιλιοστόλιτρα νερού δίνοντας διαυγές διάλυμα, ενώ το μείγμα είναι αδιάλυτο στην αιθανόλη και τον αιθέρα.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Aminophylline Professional Monograph». Drugs.com. 
  2. ↑ Mader T.J., Smithline H.A., Durkin L., Scriver G. (Μάρτιος 2003). «A randomized controlled trial of intravenous aminophylline for atropine-resistant out-of-hospital asystolic cardiac arrest». Academic Emergency Medicine 10 (3): 192–197. doi:10.1197/aemj.10.3.192. PMID 12615581. 
  3. ↑ «Aminophylline Injection». Drugs.com. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2018. 
  4. ↑ «Aminophylline for Preventing Bradyarrhythmias During Orbital or Rotational Atherectomy of the Right Coronary Artery». invasivecardiology.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2018. 
  5. ↑ Caruso M.K., Pekarovic S., Raum W.J., Greenway F. (Μάρτιος 2007). «Topical fat reduction from the waist». Diabetes, Obesity & Metabolism 9 (3): 300-303. doi:10.1111/j.1463-1326.2006.00600.x. PMID 17391155. 
  6. ↑ Blackbourne L.H.: Surgical Recall, Lippincott Williams & Wilkins, 2009, σσ. 169
  7. ↑ Turan A., Kasuya Y., Govinda R., Obal D., Rauch S., Dalton J.E., Akça O., Sessler D.I. (Φεβρουάριος 2010). «The effect of aminophylline on loss of consciousness, bispectral index, propofol requirement, and minimum alveolar concentration of desflurane in volunteers». Anesthesia and Analgesia 110 (2): 449-454. doi:10.1213/ane.0b013e3181c6be7e. PMID 19955506. http://www.anesthesia-analgesia.org/content/110/2/449. 
  8. ↑ Luszczki J.J., Jankiewicz K., Jankiewicz M., Czuczwar S.J. (Μάιος 2007). «Pharmacokinetic and pharmacodynamic interactions of aminophylline and topiramate in the mouse maximal electroshock-induced seizure model». European Journal of Pharmacology 562 (1-2): 53-59. doi:10.1016/j.ejphar.2007.01.038. PMID 17320861.