Αμμάρ ιμπν Γιασίρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | عمار بن ياسر (Αραβικά) |
Γέννηση | 570 Μέκκα[1] |
Θάνατος | 22 Ιουλίου 657 (specified date of Islamic calendar) Sfin - Kisret Mohammed Agha |
Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη |
Τόπος ταφής | Uwais al-Qarni Mosque |
Χώρα πολιτογράφησης | Χαλιφάτο των Ρασιντούν |
Θρησκεία | Ισλάμ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Αραβικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης Βαλής ποιητής |
Οικογένεια | |
Γονείς | Yasir ibn Amir al-Ansi[1] και Sumayyah bint Khayyat[1] |
Αδέλφια | d:Q18558626 |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Battle of Badr, Battle of Tabouk, Battle of Yamama, Battle of the Camel, Battle of Siffin και Battle of Uhud |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αμμάρ ιμπν Γιασίρ (αραβ. عمار بن ياسر) ήταν ένα σημαντικό πρόσωπο στην απαρχή της ιστορίας του Ισλάμ, του οποίου το πλήρες όνομα είναι Αμπού ι-Γιακζάν Αμμάρ ιμπν Γιασίρ ιμπν Αμίρ ιμπν Μαλίκ αλ-Ανσί αλ-Μαντίτζι[2][3] (αραβ. أبو اليقظان عمار ابن ياسر ابن عامر ابن مالك العنسي المذحجي). Είναι επίσης γνωστός ως Αμπού ι-Γιακζάν Αμμάρ ιμπν Σουμάγια[4] (αραβ.أبو اليقظان عمار ابن سمية) και ήταν ένας από τους μουχατζιρούν[5], δηλαδή τους λίγους συντρόφους που συνόδευσαν τον προφήτη Μωάμεθ στη φυγή του από τη Μέκκα στη Μεδίνα (Εγίρα), και ένας από τους πλέον αφοσιωμένους οπαδούς του.[6][7]
Ο Αμμάρ ήταν γόνος του οίκου των Μπανού Μαχζούμ και γεννήθηκε περί το έτος 567 μ.Χ.. Γονείς του ήταν ο Γιασίρ ιμπν Αμίρ και η Σουμάγια μπιντ Χαμπάτ, που υπήρξαν οι πρώτοι μάρτυρες του Ισλάμ στην ιστορία. Σχετικώς νέος ακόμα (το 614 ή το 615 μ.Χ.) ο Αμμάρ προσηλυτίσθηκε στη νέα θρησκεία μετά από πρόσκληση του Αμπού Μπακρ, καθιστάμενος έτσι ένας από τους πρώτους Μουσουλμάνους στην ιστορία.[8][9] Αργότερα βασανίσθηκε και ο ίδιος μαζί με τους γονείς του από τους άπιστους Κουραΐς για να επιστρέψει στην ειδωλολατρική πολυθεϊστική θρησκεία[10] Βαθμιαία, ο Αμμάρ αναδείχθηκε σε έναν από τους πλέον εξέχοντες οπαδούς του Μωάμεθ, συμμετέχοντας σε όλες τις στρατιωτικές συγκρούσεις και μάχες του, όπως στη Μάχη του Μπαντρ.[11] Εκτός των άλλων, ο Αμμάρ έγινε ο πρώτος Μουσουλμάνος που έκτισε ποτέ τέμενος (τζαμί).[12]
Μετά τον θάνατο του Προφήτη, ο Αμμάρ παρέμεινε πιστός στον Αλή και για τον λόγο αυτόν αναφέρεται από τους Σιίτες Μουσουλμάνους ως ένας από τους «4 Συντρόφους».[13] Οι Μουσουλμάνοι θεωρούν ότι το τέλος του Αμμάρ υπήρξε μοναδικό ανάμεσα στις μοίρες των οπαδών του Προφήτη, καθώς η παράδοση τοποθετεί τον θάνατό του μαχόμενου σε ηλικία 93 ετών (!) στη Μάχη του Σιφίν (657 μ.Χ.) και αυτό εκλαμβάνεται ως η αποφασιστική διάκριση ανάμεσα στην ομάδα των δικαίων και σε εκείνη των αμαρτωλών κατά την Πρώτη Φίτνα.[14]
<ref>
. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα IbnIshaqGuillame1995
.<ref>
. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :0
.