Συντεταγμένες: 37°54′21″N 21°16′0″E / 37.90583°N 21.26667°E
Ανδραβίδα | |
---|---|
Η κεντρική πλατεία της Ανδραβίδας | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Δημοτική Ενότητα | Ανδραβίδας |
Δημοτική Κοινότητα | Ανδραβίδας |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
Νομός | Ηλείας |
Υψόμετρο | 14 μέτρα |
Έκταση | 32,092 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 3.110 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 270 51 |
Τηλ. κωδικός | 2623 |
http://www.andravida-killini.gr/ | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ανδραβίδα είναι αγροτική κωμόπολη της Ηλείας σε υψόμετρο 14 μέτρα[1] και αποτελεί την έδρα της Δημοτικής Ενότητας Ανδραβίδας του καλλικρατικού δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης.[2] Βρίσκεται 36 χλμ. ΒΔ του Πύργου και 64 χλμ. ΝΔ της Πάτρας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 3.981 μόνιμους κατοίκους.[3] Η Δημοτική Κοινότητα Ανδραβίδας είναι χαρακτηρισμένη ως αστικός πεδινός οικισμός, με έκταση 32,092 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Άγιος Γεώργιος.[4]
Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1205 - 1460) υπήρξε πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας (Μορέως)[1] και έδρα του επισκόπου Ωλένης. Υπήρξε η μεγαλύτερη και λαμπρότερη πόλη της Ηλείας[1] καθώς ήταν η έδρα των Φράγκων πριγκήπων Βιλλεαρδουίνων. Από το ένδοξο παρελθόν της το μόνο που σώζεται σήμερα είναι το γοτθικό τμήμα του χώρου της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας και δύο παρεκλήσια. Η εκκλησία κτίστηκε περίπου το 1230 από το μοναχικό τάγμα των Δομινικανών.[5] Εκεί γινόταν οι στέψεις των διαδόχων του πριγκιπάτου. Την περίοδο αυτή στην Ανδραβίδα εκδόθηκε το «Χρονικόν του Μορέως», το οποίο διαιρούσε την Πελοπόννησο σε 12 βαρονίες. Το 1433 ολόκληρη η περιοχή περιήλθε στους Παλαιολόγους και το 1460 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.[6]
Αξιόλογο και καλά διατηρημένο μνημείο της περιοχής είναι το κάστρο Χλεμούτσι που κτίστηκε από τον Γοδεφρείδο Β΄ Βιλλεαρδουίνο την περίοδο 1220 - 1223 και προστάτευε την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου της Αχαΐας, Ανδραβίδα, και το σημαντικό λιμάνι της Γλαρέντζας.[7]
Η εξέλιξη του πληθυσμού τον 21ο αιώνα είναι η εξής:
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 3.263 (3.355) |
2001 | 3.487 [11] (3.582) |
2011 | 3.981 [3] (4.058) |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 3.155 (3.331) |
1971 | 3.046 (3.201) |
1981 | 3.335 (3.460) |
1991 | 3.147 (3.253) |
2001 | 3.483 (3.579) |
2011 | 3.967 (4.044) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της δημοτικής κοινότητας)
Κοντά στην Ανδραβίδα υπάρχει το στρατιωτικό αεροδρόμιο της 117 Πτέρυγας Μάχης.[6][14]
Η κοινότητα Ανδραβίδας Αχαΐας και Ήλιδος συστάθηκε στις 28 Αυγούστου 1912 με την απόσπαση του οικισμού Ανδραβίδα από το δήμο Μυρτουντίων και τον ορισμό του ως έδρα της κοινότητας. Η κοινότητα αποσπάσθηκε στο νομό Ηλείας από το νομό Αχαΐας και Ήλιδος το 1930. Προήχθη σε δήμο στις 2 Μαΐου 1948 και λειτούργησε ως δήμος μέχρι την κατάργησή του το 2010 και την προσάρτησή του στο δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης.[15]
Διάρκεια θητείας | Κάτοχος (γέννηση-θάνατος) | Σημειώσεις |
Κοινότητα Ανδραβίδας (1912-1948) | ||
---|---|---|
1912-1948 | Πρόεδροι της Κοινότητας Ανδραβίδας | |
Δήμος Ανδραβίδας (1948-2010) | ||
1949-1951 | Διορισμένοι από το υπουργείο Εσωτερικών | |
1951-1967 | Εκλεγμένοι δήμαρχοι | |
1967-197? | Νικόλαος Ι. Φραγκοπανάγος, με αναπληρωτή τον Δημήτριο Παναγ. Καγγελάρη.[16] | Διορισμένοι από την δικτατορία |
1974-1975 | Διορισμένος από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας | |
1975-1982 | Δημήτριος Γκουτζούρης | Νικητής των εκλογών του 1975 από τον 1ο γύρο. Πρώτος αιρετός δήμαρχος μεταπολιτευτικά. |
1983-1990 | Κωνσταντίνος Βαρβαρέσος | Εκλεγείς το 1978 με ποσοστό 53,23%.[17] |
1991-1994 | Διονύσιος Βάτσης | |
1995-1998 | Αθανάσιος Χατζής | |
1999-2006 | Δημήτριος Καγκελάρης | |
2007-2010 | Ιωάννης Παπανδρέου | |
Δήμος Ανδραβίδας - Κυλλήνης (2011-σήμερα)[18] | ||
2011-2014 | Δημήτριος Αρβανίτης | Εξελέγη με ποσοστό 52,4% το 2010 |
2014-2019 | Ναμπίλ Μοράντ | Εξελέγη με ποσοστό 52,23%. |
2019-2023 | Ιωάννης Λέντζας | Εξελέγη με ποσοστό 60,8%. |
2023-Σημερα | Ιωάννης Λέντζας | Εξελέγη με ποσοστό 69,15 |