Ανεμότια Λέσβου

Συντεταγμένες: 39°14′47″N 26°06′16″E / 39.24639°N 26.10444°E / 39.24639; 26.10444

Ανεμότια
Ανεμότια is located in Greece
Ανεμότια
Ανεμότια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[2]
ΠεριφέρειαΒορείου Αιγαίου
Περιφερειακή ΕνότηταΛέσβου
ΔήμοςΔυτικής Λέσβου
Δημοτική ΕνότηταΚαλλονής
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΝησιά Αιγαίου
ΝομόςΛέσβου
Υψόμετρο375[1]
Έκταση24,347 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος338
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ονομασία κατοίκωνΑνεμοτίσιοι
Ταχ. κώδικας81 107
Τηλ. κωδικός+22530
δεδομένα

Η Ανεμότια είναι χωριό της Λέσβου. Διοικητικά, είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Καλλονής, του δήμου Δυτικής Λέσβου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λέσβου, στην περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, καθώς και των μεταβολών μετά από αυτό το πρόγραμμα.[3][4] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Μηθύμνης του νομού Λέσβου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου.[5][6]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανεμότια είναι ηπειρωτικό χωριό της δυτικοκεντρικής Λέσβου. Βρίσκεται στις βορειοανατολικές κλιτύς του βουνού Πυργίσκος (Κουράτσωνας, 786 μ.), νότια της επαρχιακής οδού Καλλονής-Σκαλοχωρίου και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 375. Απέχει 54 χλμ. περίπου ΒΔ. της Μυτιλήνης. Η τοπική κοινότητα Ανεμότιας είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ημιορεινός οικισμός, με έκταση 24,347 χμ² (2011).[5][6][7][8]

Πληθυσμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μόνιμος [9][10][11]
Έτος Πληθυσμός
1991 671
2001 487
2011 449
Πραγματικός (de facto) [3][5][6]
Έτος Πληθυσμός
1961 1.212
1971 936
1981 815
1991 713
2001 534
2011 458

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1918 και ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας της Λέσβου. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997, αποσπάστηκε από την κοινότητα Ανεμότιας και προσαρτήθηκε στον δήμο Καλλονής. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010, αποσπάστηκε από την κοινότητα Ανεμότιας και προσαρτήθηκε στον δήμο Λέσβου. Με το ΦΕΚ 43Α - 09/03/2019, αποσπάστηκε από τον δήμο Λέσβου και προσαρτήθηκε στον δήμο Δυτικής Λέσβου.[4]

Γενικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανεμότια είναι χωριό με μακρά παράδοση στην κατεργασία της πέτρας και φημισμένους πετράδες («καλφάδες»). Τα σπίτια είναι χτισμένα από πέτρα πελεκητή, στολισμένα με κιονόκρανα, αετώματα, σκεπασμένα με βυζαντινά κεραμίδια. Αλλά και τα σοκάκια είναι στενά, ανηφορικά και στρωμένα με πέτρες. Το χωριό είναι γνωστό στη Λέσβο και για την παραγωγή εξαιρετικού κρασιού. Το ηφαιστειακής προέλευσης έδαφος φαίνεται να ευνοεί ιδιαίτερα την αμπελοκαλλιέργεια. Εδώ έχει την έδρα του γυνακείος αγροτικός συνεταιρισμός, που παρασκευάζει και διακινεί κρασί, ηδύποτα και γλυκά. Επίσης, στο χωριό και στο ελαιοτριβείο του, παράγεται υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο. Εδώ εδρεύει και η ποδοσφαιρική ομάδα του Ατρομήτου.[8][12]

Βλάστηση και χλωρίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό βρίσκεται σε περιοχή με πυκνή βλάστηση, όπου κυριαρχούν η τραχεία και μαύρη πεύκη, τα ελαιόδενδρα και οι κουμαριές. Ωστόσο, η περιοχή είναι πολύ γνωστή στους βοτανικούς κύκλους, καθώς εδώ φύεται το είδος Rhododendron luteum, σε υγρές θέσεις στις όχθες ρεμάτων. Πρόκειται για φυλλοβόλο θάμνο με χαρακτηριστικά κίτρινα άνθη. Το είδος αυτό, από όλο τον ελλαδικό χώρο, βρίσκεται μόνο στη δυτική Λέσβο, έχει χαρακτηριστεί Τρωτό (VU) και περιλαμβάνεται στο RED Data Book των Σπανίων και Απειλουμένων Φυτών της Ελλάδας.[13]

Αξιοθέατα και διατηρητέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο νότιο τμήμα του οικισμού. Είναι τρίκλιτη βασιλική με όμορφο καμπαναριό, κτισμένη από γκρίζα και κοκκινωπή πέτρα
  • Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1702 ή 1720), μονόκλιτη βασιλική με σημαντικές αγιογραφίες
  • Τα κτήρια ή/και αρχοντικά Χατζηιγνατίου, Αιμιλίας Γιαννοπούλου,Αναστασίου Γιαννόπουλου(σήμερα Γεωργίας Καπετάνιου), Παναγιώτη Χατζηγεωργίου, Τριαντάφυλλου Παπαδόπουλου, Ανδρέα Χατζηγεωργίου και Ηλία Καφετζή, χαρακτηριστικά δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα με καλλιτεχνικό και κοινωνικό ενδιαφέρον, συνδεδεμένα με τις ιστορικές μνήμες των κατοίκων της περιοχής. Έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα μνημεία
  • Το Δημοτικό Σχολείο, κτίσμα του 1935, με πετρόκτιστο αυλόγυρο που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο
  • Η πέτρινη βρύση Καλοκώστα (1729;)
  • Το παλαιό τούρκικο λουτρό
  • Το μικρό πέτρινο γεφυράκι του χωριού
  • Η βυζαντινή μονή Βουκόλων (Μοναστηρέλλι), αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου, σε περιοχή με πυκνή βλάστηση
  • Το εκκλησάκι Κρυφή Παναγιά μέσα σε βράχο, νοτιοδυτικά του οικισμού στη θέση «Καλή Λαγκάδα»

[8][12][14]

Εκδηλώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το Θρησκευτικό πανηγύρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος της 6ης Αυγούστου με χορό και μουσικά δρώμενα.[15][16]
  • Το πανηγύρι της μονής Βουκόλων (Μοναστηρέλι), κάθε Τρίτη του Πάσχα
  • Η γιορτή του τραχανά στη διάρκεια του Αυγούστου.
  • Γιορτή Αμπελουργίας.Κάθε πρότελευταιο ΠΣΚύριακο του Αυγούστου.Από το σύλλογο Αμπελουργών Ανεμώτιας <<Ο Κάμπος>>.[8]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Geonames.org
  2. ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  3. ↑ 3,0 3,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  4. ↑ 4,0 4,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=15435
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 ΠΛ 3:99
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 ΠΛΜ 9:141
  7. ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Διακοπές», σ. 58, 65-6
  9. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  10. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  11. ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  12. ↑ 12,0 12,1 http://anemotia.blogspot.com/p/blog-page_9.html
  13. ↑ «Red Data Book» (Φοίτος, Καμάρη, Κωνσταντινίδης), Πάτρα 2009
  14. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  15. ↑ Παπαδέλλης, Παναγιώτης; (9 Αυγούστου 2021). «Μέρες πανηγυριού στο χωριό -». Τα Νέα της Λέσβου. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  16. ↑ «Μέρες πανηγυριού στο χωριό -». Τα Νέα της Λέσβου. 9 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς. 1963 (ΠΛ)
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • eetaa.gr
  • Παναγιώτης Γ.Παπαδέλλης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]