Ανρί Βαν Ντε Βέλντε

Ανρί Βαν Ντε Βέλντε
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Henry Clemens Van de Velde (Ολλανδικά)
Γέννηση	3  Απριλίου 1863[1][2][3] Αμβέρσα[4][3] Antwerp[5]
Θάνατος	15  Οκτωβρίου 1957[6][3][7] Ζυρίχη[8][3] και Oberägeri[5]
Τόπος ταφής	Tervuren Communal Cemetery
Κατοικία	Villa Bloemenwerf (1896–1900)
Χώρα πολιτογράφησης	Βέλγιο[9][3][10] Γερμανία
Σπουδές	Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών και Πανεπιστήμιο της Γάνδης
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[3][11], σχεδιαστής[12][11][5], ζωγράφος[11][13][14], διδάσκων πανεπιστημίου[15], μηχανικός, διακοσμητής εσωτερικών χώρων, σχεδιαστής κοσμημάτων και σχεδιαστής επίπλων[5]
Σύζυγος	Maria Van de Velde
Κίνημα	Αρ Νουβό και μοντερνισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Αρ Νουβό και μοντερνισμός
Σημαντικά έργα	Boekentoren, Μουσείο Κρύλερ-Μύλερ, Villa Bloemenwerf και National Institute for Technical Education Leuven
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κλέμενς Χένρυ Βαν Ντε Βέλντε (Clemens Henry Van de Velde, ορθή προφορά Κλέμενς Χένρυ φαν ντε Φέλντε, 3 Απριλίου 1863 - 15 Οκτωβρίου 1957) ήταν Βέλγος, Φλαμανδός ζωγράφος, αρχιτέκτονας και σχεδιαστής εσωτερικών χώρων.

Μαζί με τους Βικτόρ Ορτά (Victor Horta) και Πωλ Ανκάρ (Paul Hankar) θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας από τους κύριους ιδρυτές και τους εκπροσώπους της Art Nouveau στο Βέλγιο. Ο Χένρυ Βαν Ντε Βέλντε, πέρασε το πιο σημαντικό μέρος της καριέρας του στη Γερμανία και είχε αποφασιστική επιρροή στη γερμανική αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό, στις αρχές του 20ού αιώνα.

Πρόωρη σταδιοδρομία

Ο Χένρυ Βαν Ντε Βέλντε γεννήθηκε στην Αμβέρσα, όπου σπούδασε ζωγραφική με καθηγητή τον Charles Verlat. Το 1889 έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας των Βρυξελλών των 20. Αφού ο Βίνσεντ βαν Γκογκ εκθέτει ορισμένες εργασίες για την ετήσια έκθεση των 20, ο Βαν Ντε Βέλντε έγινε ένας από τους πρώτους που θα επηρεαστεί από την Ολλανδική ζωγραφική. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα αναπτύξει μια μόνιμη φιλία με τον ζωγράφο Τέο φαν Ρίσελμπέργκε (Theo van Rysselberghe) και τον γλύπτη Κονσταντέν Μενιέ (Constantin Meunier).

Αρ Νουβό

Το 1892 εγκατέλειψε τη ζωγραφική και αφιερώνει το χρόνο του στην τέχνη της διακόσμησης και τον εσωτερικό σχεδιασμό. Το προσωπικό του σπίτι, "Μπλούμενβερφ" (Bloemenwerf) στο Ούκκελ (Ukkel) του Βελγίου, ήταν η πρώτη του προσπάθεια στο αρχιτεκτονική, και εμπνεύστηκε από τις βρετανικές και αμερικανικές πλευρές του κινήματος Arts and Crafts. Σχεδίασε επίσης εσωτερικούς χώρους και έπιπλα για την γκαλερί "L'Art Nouveau" του Samuel Bing στο Παρίσι, το 1895. Αυτή η κίνηση έδωσε και το πρώτο χαρακτηρισμό της τέχνης του ως Art Nouveau.

Το έργο του Βαν Ντε Βέλντε, λάμβανε καλές κριτικές στη Γερμανία, μέσω περιοδικών, όπως το Innen-Dekoration, στη συνέχεια έλαβε παραγγελίες για σχέδια εσωτερικής διακόσμησης στο Βερολίνο. Στην αλλαγή του αιώνα, σχεδίασε επίσης τη Villa Leuring στην Ολλανδία, και τη Villa Esche στο Κέμνιτς (Chemnitz), δύο έργα που δείχνουν το Αρ Νουβό στυλ του στην αρχιτεκτονική.

Το 1905 κλήθηκε από το Μεγάλο Δούκα της Βαϊμάρης για τη δημιουργία του School of Arts and Crafts του Μεγάλου Δουκάτου της Βαϊμάρης, σχολή η οποία ήταν ο προκάτοχος του Μπαουχάους, η οποία, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αντικαταστάθηκε τελικά από τη Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων. Διευθύνων της καινούργιας σχολής ήταν ο Βάλτερ Γκρόπιους (Walter Gropius), ο οποίος προτάθηκε για τη θέση από τον Βαν Ντε Βέλντε.

Παρά το γεγονός ότι ήταν Βέλγος, ο Βαν Ντε Βέλντε, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην Γερμανική Werkbund (σωματείο που ιδρύθηκε για να συμβάλει στη βελτίωση και την προώθηση του γερμανικού σχεδιασμού με τη δημιουργία στενών σχέσεων μεταξύ της βιομηχανίας και των σχεδιαστών. Θα αντιταχθεί στον Hermann Muthesius στη συνάντηση της Werkbund του 1914 και η συζήτηση τους θα στιγματίσει την ιστορία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Ο Βαν Ντε Βέλντε θα κάνει έκκληση για τη διατήρηση της ατομικότητας των καλλιτεχνών, ενώ ο Hermann Muthesius θα υποστηρίξει ότι η τυποποίηση είναι το κλειδί για την ανάπτυξη. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βαν Ντε Βέλντε, ως αλλοδαπός, ήταν υποχρεωμένος να αφήσει τη Βαϊμάρη, και να επιστρέψει στη γενέτειρά του, το Βέλγιο. Αργότερα συμμετείχε στην ίδρυση στις Βρυξέλλες, το 1926, του τμήματος των εικαστικών τεχνών της σχολής La Cambre, κάτω από το όνομα "Arts Institut des supérieur Décoratifs".

Συνέχισε την πρακτική του στην αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό, η οποία έχει επηρεαστεί σημαντικά από την Αρ Νουβό φάση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν ο μέντορας του μεγάλου Βέλγου αρχιτέκτονα Βικτόρ Μπουρζουά (Victor Bourgeois).

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε στην Ελβετία και στις Κάτω Χώρες, όπου και σχεδίασε το Kröller-Müller Museum στο Όττερλο.

Από το 1926 - 1936, ο Βαν Ντε Βέλντε ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης. Πέθανε σε ηλικία 94 ετών στη Ζυρίχη.

Επιλεγμένα έργα

• 1895-1896: Bloemenwerf, το πρώτο ιδιωτικό σπίτι του Βαν Ντε Βέλντε, Ukkel, Βέλγιο
• 1895: Εσωτερική διακόσμηση της Γκαλερί τέχνης του Samuel Bing «Maison de l'art nouveau" στο Παρίσι
• 1900-1902: Σχεδιασμός του εσωτερικού του Μουσείου Folkwang στο Hagen της Γερμανίας
• 1902-1903, 1911 (επέκταση): "Villa Esche" στο Κέμνιτς της Γερμανίας.
• 1903: Επέκταση και εσωτερική διακόσμηση του Αρχείου Νίτσε στη Βαϊμάρη, Γερμανία.
• 1907-1908: "Hohenhof", Μέγαρο για τον Karl Ernst Osthaus, στο Χάγκεν, Γερμανία.
• 1907-1908: "Haus Hohe Pappeln", ιδιωτική κατοικία του Van de Velde στη Βαϊμάρη της Γερμανίας.
• 1909-1911: "Ernst-Abbe-Denkmal", Μνημείο για τον Ernst Abbe στην Ιένα (σε συνεργασία με τους γλύπτες Max Klinger και Constantin Meunieοr).
• 1912-1913: Παλάτι για τον Graf Dürckheim στη Βαϊμάρη της Γερμανίας.
• 1913-1914: "Werkbund-Theater", στην έκθεση της Werkbund στην Κολωνία, Γερμανία.
• 1913-1914: "Villa Schulenburg" στην Γκέρα της Γερμανίας.
• 1913-1914: Wohnhaus für den Fabrikanten Δρ Theo Koerner στο Κέμνιτς
• 1927-1928: "La Nouvelle Maison", ιδιωτική κατοικία του Van de Velde στο Tervuren, Βέλγιο.
• 1929-1931: Σπίτι για τους ηλικιωμένους της «Minna und James Heinemann-Stiftung» στο Ανόβερο της Γερμανίας.
• 1933-1938: Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Γάνδης με "Boekentoren" στη Γάνδη, Βέλγιο
• 1936-1942: Τεχνικό Σχολείο, κτίριο της Σχολής «Leuven», Βέλγιο
• 1937: Βελγικό περίπτερο στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού του 1937

Βιβλιογραφία

• Αρχιτεκτονική Θεωρία. Από την αναγέννηση μέχρι σήμερα'. Εκδόσεις Taschen
• P. & V. Berko, "Dictionary of Belgian painters born between 1750 & 1875", Knokke 1981, p. 684-685.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12029675k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. www.britannica.com/EBchecked/topic/624815/Henry-van-de-Velde.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
5. The Other Interface. hdl.handle.net/21.12141/id/people.05F68D11-EB9A-40EA-AE3B-855F4095EDE9. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2024.
6. global.britannica.com/biography/Henry-van-de-Velde.
7. «Henry Van de Velde» (Ολλανδικά) 79193.
8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
9. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. 12c47749-c986-45a3-a3dc-6320d6fa575d. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
10. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 6068. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
11. The Fine Art Archive. 118503. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
12. 3706. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
13. www.museabrugge.be/collection/work/id/1997_GRO0018_I. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
14. muzee.be/collection/work/data/SM002258. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
15. Πανεπιστήμιο της Γάνδης. 000000703. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• http://www.villaesche.de/ (Γερμανικά)/(Αγγλικά)/(Γαλλικά)
• http://www.henry-van-de-velde.com/ Αρχειοθετήθηκε 2014-11-25 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
• https://web.archive.org/web/20010815162716/http://www.villa-koerner.com/ (Γερμανικά)
• https://web.archive.org/web/20110516121752/http://www.henry-van-de-velde.com/2/Van_de_Velde_facts.htm (Αγγλικά)