Αντουάν Γκομπό | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antoine Gombaud (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1607[1][2][3] Πουατού |
Θάνατος | 29 Δεκεμβρίου 1684[1][4] |
Ψευδώνυμο | chevalier de Méré |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | gambler οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού Γάλλος μοραλιστής |
Ο Αντουάν Γκομπό, Σεβαλιέ ντε Μερέ (γαλλικά: Antoine Gombaud, Chevalier de Méré) ήταν Γάλλος συγγραφέας, που γεννήθηκε στο Πουατού (Poitou) το 1607 και πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1684.[5] Παρόλο που δεν ήταν ευγενής, υιοθέτησε τον τίτλο Chevalier (Ιππότης) από τον χαρακτήρα στους διαλόγους του ο οποίος αντιπροσώπευε τις απόψεις του (ονομάστηκε Chevalier de Méré επειδή εκπαιδεύτηκε στο Méré). Αργότερα οι φίλοι του άρχισαν να τον αποκαλούν με αυτό το όνομα.[6]
Ο Γκομπό ήταν σημαντικός θεωρητικός σαλονιού.[7] Όπως πολλοί φιλελεύθεροι στοχαστές του 17ου αιώνα ήταν δύσπιστος απέναντι και στην κληρονομική εξουσία και στην δημοκρατία. Πίστευε ότι τα ζητήματα είναι καλύτερο να επιλύονται σε ανοικτές συζητήσεις ανάμεσα σε μοντέρνους, ευφυείς ανθρώπους. Αυτή η σχολή σκέψης εκφυλίστηκε στον δανδισμό, και εξέλιπε ως οργανωμένη φιλοσοφία με τη Γαλλική Επανάσταση.[8]
Τα πιο διάσημα δοκίμια του Γκομπό είναι το L'honnête homme (Ο έντιμος άνθρωπος) και το Discours de la vraie honnêteté (Πραγματεία για την αληθινή τιμιότητα),[5] όμως πιο γνωστός είναι για την συμβολή του στην θεωρία πιθανοτήτων. Ήταν ερασιτέχνης μαθηματικός ο οποίος άρχισε να ενδιαφέρεται σε ένα πρόβλημα που χρονολογείται τουλάχιστον από τον Μεσαίωνα, το πρόβλημα διαίρεσης του στοιχήματος. Το πρόβλημα έχει ως εξής: δύο παίκτες συμφωνούν να παίξουν ένα παιχνίδι για ένα αριθμό γύρων και στο τέλος ο νικητής να κερδίσει ένα ποσό. Πως θα πρέπει να μοιραστεί το ποσό αν το παιχνίδι τελειώσει για κάποιον λόγο πρόωρα;[9]
Ο Γκομπό ζήτησε από διάφορους μαθηματικούς του κύκλου του Μαρέν Μερσέν να λύσουν το πρόβλημα. Ο Μπλεζ Πασκάλ και ο Πιέρ ντε Φερμά ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση. Σε μία σειρά επιστολών έθεσαν τα θεμέλια της σύγχρονης θεωρίας πιθανοτήτων.[10]